Rosa – de kleine bloemenfee (2023) – Filmrecensie

Rosa – de kleine bloemenfee is een fantasierijke animatiefilm met enkele mooie thema’s. De film is meer dan geschikt voor een (extra) jong filmpubliek. In de film beleven het hoofdpersonage Rosa – een kleine bloemenfee – en haar vriendjes meerdere vrolijke, spannende en muzikale avonturen. Ondanks dat er enkele gemene wezens voorbijkomen in de animatiefilm, wordt de film nooit echt te eng voor het jonge filmpubliek. Rosa – de kleine bloemenfee weet perfect de dunne draad – tussen spannende en enge verhaallijnen voor jonge kinderen – te balanceren. Ondanks dat Rosa – de kleine bloemenfee vooral gericht is op een vrij jong filmpubliek, weet het verhaal ook oudere filmtoeschouwers en volwassenen te ontroeren. De film bevat mooie thema’s over het belang van vriendschappen, het aanpakken van je eenzaamheid en het overwinnen van je angsten. Helaas gaat deze Noorse geanimeerde kinderfilm te rap door zijn verhaal heen. Dit is ergens begrijpelijk, want de film heeft een korte speeltijd van 75 minuten. Aan de andere kant mag er zeker benoemd worden dat het tempo van de film een van de grootste zwaktepunten van de film is. Doordat de film een rap tempo bevat worden enkele boodschappen en thema’s in Rosa – de kleine bloemenfee minder goed onderbouwd. Dit heeft ook als gevolg dat enkele karakterkeuzes en karaktermotivaties niet logisch overkomen. De personages maken zeker karakterontwikkelingen mee, maar doordat het verhaal in een rap tempo hier doorheen gaat, komen deze ontwikkelingen soms wat ongemakkelijk en tegenstrijdig over. De jonge filmtoeschouwers zullen dit misschien niet doorhebben, maar een ouder filmpubliek kan dit bijna niet ontgaan.

Fantastic Mr. Fox is een van Roald Dahls meest geliefde en bekendste kinderboeken. Als klein jochie was ik zelf ook al dol op het kinderboek. Ik kan me niet meer herinneren of ik het boek ooit zelf heb gelezen, maar ik weet wel dat ik het boek voorgelezen heb gekregen als kind. Ik zag de verfilming van Dahls iconische kinderboek voor het eerst als tiener. Toen was ik niet bepaald onder de indruk van de film – waarschijnlijk omdat ik op die leeftijd andere verwachtingen van films had. Ik schat in dat ik destijds ook een compleet andere smaak in films (en filmgenres) had. Toen ik als jongvolwassene de film opnieuw keek, veranderde mijn mening over Wes Andersons boekverfilming volledig. Sindsdien heb ik de film meerdere malen gezien, waarbij ik steeds meer waardering voor Andersons stop-motion animatie en komediefilm heb kunnen vinden. Fantastic Mr. Fox blijft simpelweg als kinderboek en als boekverfilming fantastisch. Andersons Fantastic Mr. Fox is een prachtige feelgood animatiefilm, waarin de regisseur met zijn kenmerkende visuele regiestijl op bijna geen enkel vlak teleurstelt.

Mavka (2023) – Filmrecensie

Mavka is een Europese animatiefilm die geschikt is voor het gehele zin. Regisseurs Oleh Malamuzh en Oleksandra Ruban hebben inspiratie uit zowel Oekraïense en Slavische volksmythologie als Disney filmklassiekers genomen. Hierbij weten ze ideeën en concepten van deze bekende verhalen over te nemen, om daarna hier een eigen draai aan te geven. Doordat de filmmakers uit verschillende verhalen en verhaalsoorten inspiratie hebben genomen, zal er voor elke bioscoopbezoeker van elke leeftijd wel iets tussen zitten waarmee ze zich kunnen vermaken. Uiteindelijk zijn het toch vooral de prachtige animaties die de film weten neer te zetten als een film die je echt in de bioscoop gezien moet hebben.

Superkat Maurice (2022) – Filmrecensie

Superkat Maurice is een degelijke geanimeerde familiefilm. Zo ziet de film er goed geanimeerd uit, waarbij vooral de handgetekende animatiesequenties indruk weten te maken. Het verhaal van de film is niet bepaald origineel te noemen, omdat er veel clichés voorkomen in de film. In het verhaal benoemen deze personages wel de clichés, waardoor het kan overkomen alsof de filmmakers bewust zijn van het aantal narratieve clichés. Maar als ze zich zo bewust waren van deze veelvoorkomende en niet bepaald originele plotpunten, waarom stoppen ze het dan toch in het verhaal? Het is hierdoor onbegrijpelijk dat er zoveel clichés gestopt in het verhaal zijn. Misschien dachten de filmmakers hiermee slim over te kunnen komen, maar het oogt eerder (onbedoeld) dom en pretentieus. Ondanks dat het verhaal te simpel en niet origineel genoeg is, bevat Superkat Maurice genoeg humor en enkele krachtige stemmen uit de Nederlandse stemmencast. Daarnaast weten de filmmakers ook een educatieve factor toe te voegen aan het verhaal, waarbij personages diverse filmtermen uitleggen aan het publiek. Vooral dit laatste pluspunt is wel weer een bijzonder gegeven – ook al wordt dit niet altijd op de beste manier toegepast in het verhaal…

Is animatiefilm Mortal Kombat Legends: Battle of the Realms een waardige opvolger van Mortal Kombat: Scorpion’s Revenge? Een paar weken geleden recenseerde ik het eerste deel van de geanimeerde Mortal Kombat Legends films. Mortal Kombat Legends: Scorpion’s Revenge is een geweldige animatiefilm die laat zien dat het mogelijk is om een game goed te verfilmen. De film weet de juiste balans te vinden tussen het vertellen van een aangrijpend verhaal, en het leveren van brute actiescènes. Daarnaast is het de filmmakers ook gelukt om de wereld van Mortal Kombat goed te verfilmen. Ongeveer een jaar na de release van Scorpion’s Revenge, kwam het vervolg Mortal Kombat Legends: Battle of the Realms uit. Is het de cast en crew opnieuw gelukt om de visie van de games naar film te adapteren? Vandaag sta ik stil bij het tweede deel van de Mortal Kombat Legends (animatie) filmreeks.