Mummies (2023) – Filmrecensie

Mummies is een vermakelijke animatiefilm. De twee hoofdpersonages zijn verrassend genoeg redelijk ontwikkeld in hun karakter, motivaties, dromen en angsten. Het Nederlandse stemmenwerk van Stefania en Jonathan Vroege is daarnaast ook sterk. Ze weten beide goed in te spelen op het karakter en de verhaallijnen van de personages. Het is bijzonder dat de twee hoofdrollen niet alleen goed op papier werken, maar ook goed vertolkt worden. Zo komen beide Stefania en Jonathan Vroege niet nagesynchroniseerd over – een overwinning die menig Nederlands ingesproken animatiefilms niet weten te bereiken. Zo komen beide Stefania en Jonathan Vroege niet nagesynchroniseerd over – iets wat menig Nederlands ingesproken animatiefilms niet weten te bereiken. Is Mummies dan een sterke aanrader? Nee, dat helaas ook niet helemaal. Het simplistische en niet bepaald originele verhaal verpest niet de hele film, maar het zorgt er wel voor dat Mummies kwalitatief een stuk minder sterk is geworden.

Asterix & Obelix in het Middenrijk is een geinig, maar gebrekkig eerbetoon aan de fantasierijke wereld van Asterix en Obelix. De film bevat een goede dosis humor, maar enkele grappen komen wel wat ongepast over voor een familiefilm van de leeftijdscategorie 6+. Ondanks enkele vulgaire (woord-)grappen moet ik eerlijk toegeven dat ik het waardeer dat een familiefilm de grenzen, van wat mogelijk is, opzoekt. Het acteerwerk van de originele cast complimenteert met hun expressieve lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen de humor van de film. Helaas weet de Nederlandse stemmencast hun acteerwerk niet hoog te houden. Het Nederlandse stemmenwerk valt namelijk flink tegen. Spijtig genoeg schiet het verhaal van Asterix & Obelix in het Middenrijk ook alle kanten op, waardoor de film regelmatig overkomt als een compilatie van verschillende grappen en filmmomenten. Overkoepelend bevat de film echter een episch verhaal, waarmee de filmmakers bewijzen dat Asterix en Obelix de superhelden van Europa zijn.

Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure is als game gelijk aan de huidige staat van de Ice Age filmreeks: vermakelijk en degelijk, maar ook middelmatig, frustrerend en regelmatig irritant. Deze videogame mag dan oorspronkelijk enkele jaren geleden uitgekomen, maar Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure stond al voor een langere tijd op mijn wenslijst om nog ooit te spelen. Afgelopen weken heb ik de tijd genomen om Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure, als de perfectionist dat ik ben, volledig uit te spelen en de Platinum trofee voor de PlayStation 4 te halen. Ondanks dat ik me zeker vermaakt heb, zou ik niet durven zeggen dat Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure een uitstekende of zelfs (heel) goede game is. De videogame weet een goede adaptatie te zijn van de filmreeks, maar weet door slechtere controls en repetitieve missies ook snel te frustreren en op enkele momenten zelfs te vervelen.

Eerder dit jaar kwam het langverwachte nieuwste deel van de Jurassic Park én Jurassic World filmfranchise uit. Jurassic World Dominion was alweer het zesde deel van deze langlopende filmfranchise dat in 1993 begon met Jurassic Park. Voor deze nieuwste film keerden meerdere geliefde personages en dinosaurussen terug. Hierdoor is Jurassic World Dominion een film geworden die je als Jurassic Park en Jurassic World filmliefhebber niet kan missen. Het verhaal brengt de twee generaties samen in een spannende film waar dinosaurussen nu onder de mensen leven. Ondanks dat het verhaal de nodige spanning bevat, bevat de bioscoopversie (of theatrical cut) van Jurassic World Dominion helaas wel een rommelig verhaalverloop. De Extended Edition van Jurassic World Dominion weet gelukkig het verhaal wat natuurlijker te laten verlopen. Belangrijke scènes krijgen meer de tijd om uitgewerkt te worden, waardoor de film ook wat beter zijn thema’s kan uitdiepen. Daarnaast krijgen geliefde personages en dinosaurussen nu meer tijd op het scherm. Dit is iets wat minder het geval was bij bioscoopversie van Jurassic World Dominion. Er kan dus met zekerheid gezegd worden dat de Extended Edition de beste versie van Jurassic World Dominion is. Het goede nieuws is dat de Extended Edition van Jurassic World Dominion nu te koop op is op 4K Ultra HD, Blu-ray, DVD en Steelbook. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten Jurassic World Dominion uit op 19 oktober 2022. De 4K Ultra HD, Blu-ray, DVD en Steelbook versie van Jurassic World Dominion bevatten beide de bioscoopversie en de Extended Edition van de film. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik King Kong (1933). King Kong kan naar mijn mening beschouwd worden als de koning van de monsterlijke filmpersonages. Ondanks dat ik een zwak heb voor andere gruwelijke iconische monsterpersonages als Dracula, Frankensteins monster, de Wolfman en Godzilla, blijft King Kong (voor mij) de koning van alle monsters. Dit heeft deels te maken met mijn nostalgische gevoelens richting Peter Jacksons King Kong uit 2005. Maar het heeft nog meer te maken met mijn fascinatie met het monster dat ze King Kong noemen. Als jong kind zag ik enkele keren verschillende scènes uit King Kong (1933) voorbijkomen. Naast angst en gelach, bracht het me vooral fascinatie. Want hoe komt een filmmaker op zo’n geniaal idee voor een film? De oude filmscènes introduceerde me samen met Peter Jacksons remake tot het monster. Nu is het velen jaren later en heb ik eindelijk de kans gepakt om King Kong (1933) te kijken. De film maakte (onder andere) in de historische context van de filmgeschiedenis indruk op me. Peter Jacksons King Kong zal misschien altijd mijn persoonlijke favoriete versie zijn – sorry, not sorry – maar King Kong (1933) is overduidelijk het iconischt van alle King Kong-films. King Kong (1933) kan daarom ook wel de monsterlijke koning van de King Kong-films genoemd worden – en dit ligt meer aan de context, het verhaal en de thematiek dan je zou denken…

The Peanut Butter Falcon is een krachtige feelgoodfilm die, net zoals veel andere films uit dit subgenre, regelmatig emotionele momenten boven karakter ontwikkelingen plaatst. In andere woorden: de film maakt meer gebruik van de stijl dan van de inhoud van het verhaal. Emotionele momenten kunnen in een verhaal gebruikt worden om het karakter van een personage uit te lichten of te onderbouwen. Dit is bij The Peanut Butter Falcon deels ook het geval. Toch wordt de kracht van deze emotionele momenten nooit volledig benut. Zo krijgen we, door flashbacks te zien hoe een personage, door het verlies van zijn broer, rouw ervaart. Echter wordt de potentie van dit trauma nooit volledig benut, want dit verlies wordt alleen in flashbacks weergegeven. Doordat The Peanut Butter Falcon niet nadrukkelijk benoemd wat het verlies voor dit personage betekent, zal het publiek moeten aanvoelen of invullen wat dat voor dit personage betekent. Aan de ene kant werkt dit bij de film. Het publiek zal, doordat ze zelf kunnen invullen hoe een personage zich voelt, zich meer verbonden voelen tot dit personage. Aan de andere kant is deze specifieke regiekeuze wel oppervlakkig en saai. Er is zeker de diepgang in het verhaal te vinden, want The Peanut Butter Falcon bevat een krachtig verhaal over het maken van je eigen familie. Toch ligt het grootste valkuil van de film bij het feit dat er teveel afhangt van de emotionele connectie, die het publiek kan ervaren met de film. Een krachtige manier van storytelling krijgt hierbij minder prioriteit.

Na Toy Story 3 leek er een perfect einde te zijn gekomen aan de Toy Story-franchise. Toen Toy Story 4 werd aangekondigd, waren een redelijk aantal fans dus ontevreden en verward. Toy Story 4 zou uiteindelijk een commercieel en kritisch succes worden. Het is amper 3 jaar geleden en er is alweer een nieuwe film in deze grootse animatie franchise uitgekomen. Lightyear is de nieuwste animatiefilm van Walt Disney Studios Animation en Pixar Animation Studios. De animatiestudio’s hebben samengewerkt om de eerste spin-off film van de Toy Story-franchise tot leven te brengen. Toen Lightyear werd aangekondigd waren fans opnieuw niet blij en verward met dit nieuws. Een film over de fictieve astronaut Buzz Lightyear, zou niet zo vermakelijk kunnen zijn als een film over het gelijknamige speelgoedfiguurtje. Pixar en Disney bewijzen echter het tegendeel. Ze laten opnieuw zien waarom ze twee van de grootste animatiestudio’s ter wereld zijn. Lightyear is een epische animatiefilm die de samenwerking tussen Disney en Pixar “naar de sterren en daar voorbij” brengt. Lightyear draait vanaf 15 juni 2022 in de Nederlandse bioscopen. Dankzij The Walt Disney Company Benelux en Disney Nederland kon ik de film vervroegd zien bij een landelijke persvoorstelling. Mijn dank aan beide voor deze mogelijkheid.

Jurassic World: Dominion is het nieuwste deel uit de wereldberoemde filmreeks. Meerdere geliefde personages en dinosaurussen keren terug voor deze zesde film. Hierdoor is Jurassic World: Dominion een film geworden die je als Jurassic Park (en Jurassic World) liefhebber niet kan missen. Het verhaal brengt de twee generaties samen in een spannende film waar dinosaurussen nu onder de mensen leven. Ondanks dat het verhaal de nodige spanning bevat, bevat Jurassic World: Dominion helaas wel een rommelig verhaalverloop. Daarnaast krijgen we alle favoriete dinosaurussen genoeg te zien. Hiermee wordt de traditie van de Jurassic Park vervolgen voortgezet. Jurassic World: Dominion is net zoals de vorige delen vermakelijk, maar als het gaat om kwaliteit komt het niet dicht bij het originele meesterwerk.

Knabbel en Babbel zijn terug als de Rescue Rangers in de nieuwe lange speelfilm Chip ’n Dale: Rescue Rangers. Chip ’n Dale: Rescue Rangers is een komische film die zichzelf – over het algemeen – niet te serieus neemt. In de film wordt er gebruik gemaakt van onder andere computer gegeneerde animatie, handgetekende animatie, stop-motion animatie, live-action beelden en poppenspelers. Als je dit allemaal bij elkaar noemt, klinkt het best indrukwekkend. Chip ’n Dale: Rescue Rangers is een film die gemakkelijk had kunnen floppen, maar de film weet Knabbel en Babbel terug te brengen naar hun oude popcultuur status. Toch is de film ver weg van perfect.

Birds of Prey (2020) – Filmrecensie

Cathy Yan werd na haar regiedebuut Dead Pigs gekozen om de Birds of Prey film te regisseren. Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) vervolgt het verhaal van Harley Quinn na haar avonturen in de eerste Suicide Squad film uit 2016. De film dient als een spin-off en vervolg tot Suicide Squad. Birds of Prey is in mijn ogen een standalone sequel, wat in andere woorden betekent dat de film een op zichzelf staand vervolg is. Birds of Prey en Suicide Squad spelen zich in hetzelfde universum af, maar Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) heeft weinig of geen narratief verband met zijn voorganger. Je hoeft dus niet eerst Suicide Squad uit 2016 gezien te hebben, om te snappen wat er gebeurt in Birds of Prey. Het verhaal van de film gaat over Harley Quinn, die naar haar definitieve break-up met de Joker, haar eigen leven betekenis probeert te geven. Dit blijkt moeilijker dan verwacht wanneer iedereen haar nu als doelwit heeft, inclusief de gevaarlijke Roman Sionis (alias The Black Mask). Ben je benieuwd naar hoe goed (of slecht) Birds of Prey als film is, lees dan snel mijn film recensie verder!