Villains aren’t born. They’re made. De logline van Kraven the Hunter laat het lijken alsof we in deze R-rated avontuurlijke actiefilm de origine van deze beroemde Spider-Man schurk te zien zullen krijgen. In plaats van dat de film een goed uitgewerkt verhaal levert waarin Kraven via innerlijke worstelingen en externe conflicten gemaakt wordt tot de schurk die stripboeklezers zullen kennen, zorgen de filmmakers ervoor dat de critici en alledaagse filmtoeschouwers gevormd worden tot de kwaadaardige haters van deze film. Tenminste, dat is wat we mogen geloven volgens de woorden van de CEO van Sony Pictures, Tony Vinciquerra. In een interview met de LA Times vertelde Vinciquerra dat Kraven the Hunter hoogstwaarschijnlijk de slechtste lancering is die ze hebben gehad in zeven en half jaar. De CEO van Sony Pictures benadrukte ook zijn verbazing en teleurstelling over de opbrengst van de film. Hij begrijpt niet dat Kraven the Hunter het zo slecht kritisch en commercieel doet, want – in zijn woorden – is de film geen slechte film. Spijtig genoeg voor Vinciquerra zit hij er flink naast, want deze zesde film uit Sony’s Cinematic Spider-Man Universe Without Spider-Man (SCSUWS) – die om aparte redenen eerder bekend staat als Sony’s Spider-Man Universe (SSU) – is hoogstwaarschijnlijk de slechtste film uit deze redelijk belabberde filmfranchise. Tegelijkertijd bereikt Kraven the Hunter een bijzonder niveau van belachelijke troep dat de film daardoor een onbedoeld hilarische ervaring wordt. De filmmakers nemen deze film zo ontiegelijk serieus dat de stupiditeiten uit deze film buitengewoon komisch overkomen. Het is vaker voorgekomen dat ik een film heb gezien die ik niet bepaald goed vind, maar nog steeds enigszins kan waarderen. Toch had ik nog nooit een echte “so bad, it’s good” film gezien. Voor het kijken van Kraven the Hunter begreep ik zelfs niet dat sommige filmliefhebbers zo dol konden zijn op verschrikkelijke films als Troll 2 (1990), The Room (2003) en Birdemic: Shock and Terror (2010). In de woorden van Danny DeVito’s Frank Reynolds uit de seizoensfinale van het dertiende seizoen van It’s Always Sunny in Philadelphia: “Oh my god. I get it.”
Wednesday Seizoen 1 lijkt de reactie van Netflix te zijn op grote Young adult franchises als Harry Potter. Het eerste seizoen van deze Netflixserie vertelt namelijk het soort verhaal dat (vooral) goed in de smaak valt bij tieners, adolescenten en jongvolwassenen. Sinds de filmreeksen rondom Harry Potter, The Hunger Games en The Maze Runner tot een einde zijn gekomen, hebben film- en seriemakers geprobeerd de magie van dit soort franchises weer terug te brengen. Met Wednesday Seizoen 1 lijkt dit gelukt te zijn. Wednesday Seizoen 1 bevat een verhaal waarin we worden meegenomen naar een school (en gemeenschap) van buitenbeentjes. Wednesday Seizoen 1 laat zien hoe de Harry Potter filmreeks eruit had gezien als de boeken door Edgar Allan Poe waren geschreven en door regisseur Tim Burton waren geadapteerd. In de Harry Potter boeken (en filmadaptaties) is het titulaire hoofdpersonage het buitenbeentje, maar in deze Netflixserie is het hoofdpersonage Wednesday Addams het buitenbeentje van de buitenbeentjes. Toch laten de seriemakers zien dat ook het grootste buitenbeentje vrienden kan vinden, avonturen kan beleven en potentiële liefdesinteresses kan tegenkomen. Dat is de magische kracht van het eerste seizoen van Wednesday. Bovendien lijken de seriemakers nog meer inspiratie genomen te hebben uit de wereld van Harry Potter. Net zoals bij Harry Potter bevat Wednesday Seizoen 1 een soortgelijke Hogwarts, genaamd Nevermore Academy. Bij Nevermore Academy zijn er (heel toevallig) ook vier gemeenschappelijke groepen freaks – net zoals dat er vier huizen zijn bij Hogwarts. Daarnaast is er, net zoals bij Harry Potter, een voorspelling dat de zogenaamde uitverkorene, Wednesday, het einde van Nevermore Academy kan veroorzaken of juist voorkomen. De seriemakers weten met Wednesday genoeg inspiratie te nemen uit de wereld van Harry Potter en dat hun eigen te maken, waardoor Wednesday Seizoen 1 net zo pakkend en leuk is om te kijken.
David F. Sandbergs Shazam! is het perfecte voorbeeld van een superhelden film die het belang van familie krachtig weet uit te lichten. Net zoals het hoofdpersonage Billy Batson door een bliksemschicht geraakt wordt als hij het woord “Shazam!” roept, kwam de gelijknamige film als een donderslag bij me binnen. Toch is dit niet altijd het geval geweest. De eerste keer dat ik Shazam!, maakte de film niet bepaald een denderende indruk op me. De reeks goede tot uitstekende Marvel Studios-films – en tamelijk middelmatige tot slechte DC-films – heeft mij destijds misschien een beetje bevooroordeeld gemaakt. Daarnaast kan het ook zijn dat de teleurstellende film Justice League – de Joss Whedon versie – toen een slechte visuele nasmaak in mijn ogen heeft achtergelaten. De komst van de grote Marvel Studios films Avengers: Infinity War en Avengers: Endgame heeft er waarschijnlijk ook deels voor gezorgd dat ik Shazam! destijds – als blockbuster en superhelden film – minder spectaculair vond. En dit is ongelofelijk zonde! De Amerikaanse superhelden film over het gelijknamige DC Comics personage – dat vroeger, raar genoeg, Captain Marvel heette – is namelijk een van de beste DC-films van de afgelopen jaren. Dit komt juist doordat Sandberg samen met scenarioschrijvers Henry Gayden en Darren Lemke de focus legt op een warm verhaal. Shazam! bevat krachtige thematische verhaallijnen waarin de held, de schurk en het filmpubliek de echte betekenis van familie leren kennen. Shazam! lijkt hierin op kerstfilms, waarin de filmtoeschouwers regelmatig voorgeschoteld worden met de zogenaamde ware betekenis van een bepaald onderwerp (het kerstfeest in dat geval). Niet heel verrassend speelt deze zevende film uit het (ondertussen dode) DC Extended Universe zich dan ook af rond de feestdagen. Net zoals kerstfilms is Shazam! een magische film die vermakelijk is voor zowel een jong als oud filmpubliek.
De snelste superheld aller tijden – in andere woorden The Flash – heeft in 2023 eindelijk zijn eigen speelfilm gekregen. Grappig genoeg is dit een van de laatste (grote) superhelden die voor het eerst een eigen speelfilm kreeg. Ondanks dat een film rondom The Flash nu eindelijk in de bioscopen te zien is, waren er al plannen voor een film sinds de late jaren 1980. Verschillende schrijvers en regisseurs probeerden een film van de grond te krijgen. In 2014 veranderde de aanpak doordat de film onderdeel zou worden van het DC Extended Universe. Datzelfde jaar werd hoofdrolspeler Ezra Miller nog gecast als The Flash. De acteur was voor het eerst als het personage (kort) te zien in Batman v Superman: Dawn of Justice uit 2016. Miller was de jaren daarna nog als The Flash in verschillende projecten te zien van het DC Extended Universe, waaronder zowel de bioscoopversie van Justice League als Zack Snyder’s Justice League. Warner Bros. probeerde al sinds 2014 een speelfilm rondom deze versie van The Flash te maken. Er werden verschillende regisseurs aangenomen om de film te regisseren, maar deze verlieten allemaal het filmproject onder artistieke meningsverschillen. In 2019 werden regisseur Andy Muschietti, producent Barbara Muschietti en scenarioschrijver Christina Hodson aangenomen om de film te maken. Deze namen vormden, samen met hoofdrolspeler Miller, de uiteindelijke kern tot het maken van deze speelfilm over de supersnelle held. Het is redelijk surrealistisch om te zien dat The Flash als speelfilm uitgebracht is. Hierbij heb ik het niet eens over de kwaliteit van de film, maar puur over het feit dat na zoveel jaren deze specifieke film over The Flash toch is uitgekomen. Toch is er dus voor tientallen jaren een film over deze superheld in ontwikkeling geweest. In dit artikel blik ik terug op de ingewikkelde filmgeschiedenis van Andy Muschietti’s The Flash. Welke films stonden hiervoor op de planning om gemaakt te worden? En wat is de toekomst voor deze superheld op het grote en kleinere scherm nu zijn eerste speelfilm gigantisch lijkt te floppen?
The Flash is een indrukwekkende, maar imperfecte superhelden film. De film is niet de beste superhelden film aller tijden geworden. Toch had de film wel de potentie om die te kunnen worden. Zo bevat de film zowel op thematisch als emotioneel vlak een van de gelaagdste verhalen van alle superhelden films. Barry Allen maakt als het hoofdpersonage sterke karakterontwikkelingen mee doordat hij echt leert omgaan met de consequenties van zijn acties. Daarnaast heeft dit hoofdpersonage duidelijke karaktermotivaties en een krachtig ontwikkeld achtergrondverhaal. The Flash werd in de marketing van de speelfilm niet weergegeven als een film dat echt ging over het personage Barry Allen (en zijn turbulente leven als The Flash). Er werd op posters, trailers en foto’s veel gebruik gemaakt van de verschijningen van Michael Keatons Batman, Sasha Calle’s Supergirl en Michael Shannons Zod. Toch is The Flash een speelfilm dat echt gaat over het titulaire personage. Barry Allen wordt niet aan de zijkant gezet om ruimte te maken voor de verhalen van Batman, Supergirl of Zod. Deze drie laatst genoemde personages zijn echt bijpersonages die als middel gebruikt worden om het verhaal van Barry Allen verder te laten ontwikkelen. Hier is direct ook een van de grote problemen uit de film terug te zien. Niet alle onderdelen uit The Flash zijn even goed uitgewerkt. Het hoofdverhaal rondom Barry Allen is ongelofelijk sterk uitgewerkt, maar de andere verhaallijnen rondom de bijpersonages missen wat diepte of subtiliteit. Bovendien lijkt de film in de derde akte van de film als een supersnelle superheld door zijn verhaal heen te gaan. The Flash was, ironisch genoeg, een betere film geweest als het op meerdere momenten de tijd had genomen om het verhaal meer uit te werken en diepgang te geven. Ik geloof oprecht dat als The Flash nog wat langer uitgesteld was geweest dat de film echt een van de beste superhelden films had kunnen zijn geworden. De filmmakers hadden namelijk dan de visuele effecten, computer gegenereerde beelden en het verhaal nog sterker kunnen uitwerken.
In 2022 is het alweer dertig jaar geleden dat de duistere superhelden en kerstfilm Batman Returns oorspronkelijk uitkwam. In de dertig (lange) jaren, na de oorspronkelijke release, hebben de recensenten, filmliefhebbers en (superhelden) fans geleerd om Tim Burtons tweede Batman film meer te waarderen. Batman Returns wordt nu regelmatig zelfs een van de beste Batman én DC Comics films genoemd, waarbij sommige recensenten en fans deze film zelfs beter noemen dan Tim Burtons eerste Batman film uit 1989. Toen ik Batman (1989) en Batman Returns voor het eerst gezien had, vond ik dat een gekke uitspraak. Naar mijn mening was Tim Burtons Batman (1989) velen malen beter dan Batman Returns. Nu ik dit jaar beide Batman (1989) en Batman Returns opnieuw heb gekeken, moet ik echter toch toegeven dat Batman Returns de betere film van de twee is. Daarnaast kan er ook zeker gezegd worden dat Batman Returns als film ondergewaardeerd is. Burtons tweede Batman film weet perfect de duistere en gotische toon van de Batman stripboeken te adapteren naar het grote scherm. Daarnaast is Batman Returns misschien wel de film waar de artistieke en donkere visie van Burton het meest tot zijn recht komt. De film is zeker niet perfect, maar wat Burton heeft weten neer te zetten met Batman Returns kan niet anders dan meesterlijk creatief genoemd worden. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition van Batman Returns uit. De Ultimate Collectors Edition van Batman Returns bestaat onder andere uit een 4K UHD en Blu-ray Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Batman (1989) is een bijzondere film. Niet alleen omdat de film daadwerkelijk best goed is, maar ook omdat deze Batman-film het verhaal achter de superheld deels verandert. Zo zijn de thema’s en de toon van de film deels beïnvloed door de graphic novels The Killing Joke (van Alan Moore en Brian Bolland) en The Dark Knight Returns (van Frank Miller). Echter worden deze verhalen aangepast op een manier waardoor Batman, en zijn aartsvijand, The Joker altijd aan elkaar verbonden zijn. Als het ware zorgen ze er beide voor dat ze ontstaan, wat best bijzonder is, omdat dit nooit zo specifiek werd benoemd in de Batman-stripboeken. Batman bedenker Bob Kane werkte mee als adviseur aan de film. Dit is terug te zien in de film, want in de vroege jaren van de Batman-stripboeken pakte de superheld de schurken gewelddadiger aan. Sterker nog in de eerste stripboek waarin hij verscheen vermoordde hij een schurk. Dat Batman losser omgaat met zijn moraal – over het niet vermoorden van mensen – is terug te zien in de film. Dit is waarschijnlijk te danken aan de adviezen van Bob Kane. Ondanks dat Batman (1989) een krachtige film is, voelt het meer aan alsof Tim Burton een eigen invulling heeft gegeven aan wat Batman voor een personage is. Hierdoor kan Batman (1989) het best bekeken worden als een film die in zijn eigen filmwereld bubbel leeft. Als je het eens bent met hoe Batman tegenwoordig streng is tegen het vermoorden van criminelen, dan is de kans groot dat deze film je teleurstelt. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition uit van Batman (1989). De Ultimate Collectors Edition van Batman (1989) bestaat uit een 4K Ultra HD/Blu-ray Steelbook, een fotoboek met 16 pagina’s, tien lobby cards, twee art cards, een Batman-envelop om alles in te bewaren en reproducties van twee posters (op een tweezijdige poster). Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
The Batman is een van de bekendste fictieve personages aller tijden. Dit is een personage dat wereldwijd geliefd is door stripliefhebbers, superhelden fans en filmkijkers. De eerdere Batman-films, van Christopher Nolan en Tim Burton, bevatten veel fans. Vooral The Dark Knight wordt beschouwd als het meesterwerk over het personage. Er lag dus zeker een grote druk op regisseur Matt Reeves om een juiste en krachtige film over Batman te maken. Met de komst van Matt Reeves’ film The Batman is Christopher Nolan voor het eerst van zijn troon gehaald. The Batman is als film nog beter dan The Dark Knight. Het is naar mijn mening ook niet zo gek dat dit Reeves gelukt is. Naas Nolan is Reeves een van de beste regisseurs die begrijpt hoe je een blockbuster film kan vertalen naar een genre bepalend meesterwerk. The Batman is vanaf 6 juli 2022 te koop op 4K Ultra HD, Blu-ray, DVD en Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Batman: The Long Halloween is een Amerikaanse tweedelige geanimeerde direct-to-video superhelden film uit 2021. De animatiefilm is geïnspireerd door het iconische DC Comics verhaal met dezelfde naam dat gemaakt is door Jeph Loeb en Tim Sale. Batman: The Long Halloween is geproduceerd door Warner Bros. Animation en DC Entertainment. Dit is de 42e film van de DC Universe Animated Original Movies. De film is geregisseerd door Chris Palmer en het scenario is geschreven door Tim Sheridan. De film bevat de stemmen van Jensen Ackles, Naya Rivera, Josh Duhamel, Billy Burke, Titus Welliver, David Dastmalchian, Troy Baker, Amy Landecker, Julie Nathanson, Jack Quaid, Fred Tatasciore en Alastair Duncan. Vandaag recenseer ik het eerste deel van deze tweedelige direct-to-video superhelden film. Batman: The Long Halloween – Part One geeft ons een kijkje in Bruce Wayne’s vroege carrière in de misdaadbestrijding.
Warner Bros. Animation en DC Entertainment blijven op een rap tempo doorgaan met het maken van superhelden animatiefilms. Zo hebben ze in 2021 Batman: Soul of the Dragon en Justice Society: World War II uitgebracht. Daarnaast hebben ze ook de tweedelige superhelden film Batman: The Long Halloween uitgegeven. De tweeluik animatiefilm is geïnspireerd op het iconische DC Comics verhaal met dezelfde naam. Dit verhaal is gemaakt door Jeph Loeb en Tim Sale. De tweedelige film is geregisseerd door Chris Palmer en het scenario is geschreven door Tim Sheridan. De film bevat de stemmen van Jensen Ackles, Naya Rivera, Josh Duhamel, Billy Burke, Titus Welliver, David Dastmalchian, Troy Baker, Amy Landecker, Julie Nathanson, Jack Quaid, Fred Tatasciore en Alastair Duncan. Vandaag recenseer ik het tweede deel van deze tweedelige direct-to-video superhelden film. Batman: The Long Halloween – Part Two is nu te koop op blu-ray en dvd. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor de mogelijkheid tot een samenwerking.