Confidenza laat zien hoe het delen van geheimen in liefdevolle relaties kan leiden tot machtsverhoudingen waar mensen, vanuit hun gefixeerde liefde, elkaar emotioneel uitbuiten en onder druk zetten. Zo is een van de grote terugkerende thema’s uit de film hoe bij liefde een iemand altijd de ander onderwerpt. Dit is niet alleen terug te zien in de romantische context van het woord “liefde”, maar ook in de pedagogische context van het woord “affectie”. In Confidenza is er ook een groot discussiepunt over hoe leraren zich moeten opstellen tegenover hun leerlingen. Daarbij wordt er gekeken welke blijvende effecten de houdingen van leraren op deze scholieren zullen hebben. De film stelt de vraag of het creëren van vrije en zelfstandige burgers belangrijker is dan het scheppen van een aanhoudende indruk in het Italiaanse educatiesysteem. Toch is deze Italiaanse film nog veel meer dan dat. Zo is Confidenza een spannende en mysterieuze Italiaanse film die eigenlijk vooral de verhoudingen tussen liefde en angst wil onderzoeken – en boven alles wil verklaren. Via een web vol leugens en affaires zetten regisseur Daniele Luchetti en scenarioschrijver Francesco Piccolo het filmpubliek aan het denken over de relaties tussen liefde en angst. Of eerder tussen het leven en de dood. De regisseur en scenarioschrijver mogen dan niet altijd even openhartig over hun bedoelingen zijn, maar alsnog weten Luchetti en Piccolo op een artistieke manier te ontroeren met de verfilming van Domenico Starnone’s gelijknamige roman uit 2019. Bovendien weten de cast en crew een beklemmend gevoel van ongemak op te brengen bij de filmtoeschouwers.
