Op 18 april 2024 brengt Dutch FilmWorks (DFW) de rerelease van de onvergetelijke drama en oorlogsfilm The Pianist in de Nederlandse bioscopen uit. The Pianist is nu in 4K gerestaureerd: een mooie reden om de film opnieuw uit te brengen! Om de rerelease van The Pianist te vieren mag ik samen met Dutch FilmWorks (DFW) een winactie opzetten voor de film. Met The Pianist Winactie mag ik drie keer twee bioscoop vrijkaarten weggeven van de film The Pianist. Wil je weten hoe je kans maakt op deze indrukwekkende prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het formulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Dutch FilmWorks (DFW) voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.
In dienst van de Vrede is een aangrijpende en indrukwekkende Nederlandse documentaire. De film schetst een totaalbeeld van de oorsprong, setting en escalatie van het conflict in (Zuid-)Libanon in de jaren 1980. In dienst van de Vrede geeft het woord aan veteranen, (voormalig) correspondenten en andere experts over de Unifil vredesmissie die in 1979 gestart is. De filmtoeschouwers krijgen diverse persoonlijke en informatieve verhalen te horen. In dienst van de Vrede richt zijn schijnwerpers op dit onderbelicht stukje wereldgeschiedenis waarin de focus specifiek op de Nederlandse rol van dit internationale conflict wordt gelegd. Ondanks dat In dienst van de Vrede een zwaar beladen onderwerp – ook in de hedendaagse context – bespreekt, weten de filmmakers ook luchtige momenten van humor terug te brengen in de film. Er worden enkele kleine grappen gemaakt en hartverwarmende beelden vertoond. Deze momenten zorgen ervoor dat de filmtoeschouwers de tijd hebben op adem te komen van de heftige gesprekken die gevoerd worden in de documentaire. Ondanks het gebruik van enkele luchtige momenten, verliest In dienst van de Vrede nooit zijn focus. De filmmakers hebben een duidelijke visie gehad over het verhaal dat ze wilden vertellen. Hier slagen ze dan ook zeker in! Toch hadden enkele historische gebeurtenissen iets meer verbonden mogen worden met de actuele context van de soortgelijke internationale conflicten waar we nu tegen aanlopen. De documentairefilm had daar iets langer voor moeten zijn, want met een korte speeltijd van 60 minuten was dit niet gelukt. Toch is het meer willen van een film niet per se iets slechts. Het laat zien dat de film slaagt in het vertellen van zijn verhaal, omdat ik – als filmtoeschouwer – nog meer had willen zien.
Katak, de dappere beloega is een warme en leerzame animatiefilm. De filmische avonturen van de moedige en slimme jonge beloega Katak, zijn zowel geschikt voor kinderen als voor volwassenen. In de film leert Katak dat hij zichzelf niet hoeft te bewijzen. Het maakt niets uit dat hij er jonger uitziet dan dat hij is, want zoals zijn gelijknamige opa zegt: “Wat telt zit van binnen!” Katak maakt in deze mooie Canadese animatie en familiefilm mee dat hij gewoon mag zijn wie hij is. Vooral de jongere filmtoeschouwers krijgen hierdoor een mooie (film-)les over identiteitsvorming en zelfacceptatie mee. Katak, de dappere beloega neemt de filmtoeschouwers op een wonderbaarlijke wereldreis door zeeën en rivieren op Aarde mee. De animatiefilm laat de geweldige zeewereld en zijn bewoners op bijzondere, spannende en grappige manieren zien. Zo laat de film niet alleen beloega’s zien, maar ook kabeljauwen, narwals, orka’s, steurvissen, krabben en zelfs ganzen. Ondanks dat de animatiefilm veel belangrijke (en volwassen) thema’s bespreekt, valt een van de belangrijkste aspecten uit de film wat tegen. Voor een animatiefilm ziet de animatie er namelijk niet heel goed uit. Katak, de dappere beloega oogt als een animatiefilm die eigenlijk rechtstreeks naar streamingdiensten, fysieke media of televisie zou kunnen gaan. De animatietechnieken en animatiebewegingen zien er regelmatig goedkoop of slap geanimeerd uit. Ondanks dat de film minder spectaculair geanimeerd is, valt Katak, de dappere beloega nog steeds aan te raden. De film bevat een prachtig verhaal dat spannende filmscènes sterk weet te balanceren met zowel komische als hartverwarmende filmmomenten.
No Way Up is een van de eerste rampenfilms die geschikt is voor mensen met vliegangst, watervrees of angst voor haaien. No Way Up is namelijk een overdreven en mislukte rampenfilm die de angsten van deze mensen zo zou kunnen wegtoveren. De rampenfilm is zo chaotisch slecht dat het enigszins humoristisch is om te aanschouwen. No Way Up levert een reeks vervelende, vreselijke en onhandige gebeurtenissen die elkaar snel opvolgen. Toch voelen deze gebeurtenissen niet verdient of oprecht aan. Bovendien zijn deze momenten niet sterk opgezet in het verhaal. De film zit ook nog eens vol met willekeurige en plotselinge traumatische achtergrondverhalen die de film alleen maar remmen, in plaats van dat ze het verhaal onderbouwen of ondersteunen. Het helpt ook niet dat No Way Up continuïteitsproblemen in zijn film heeft. Bloedvlekken verdwijnen van het ene op het andere moment en een kapsel dat in een vorige scène nat was, is in de volgende scène (onverklaarbaar) droog. Technisch zit de film ook niet sterk in elkaar. Het camerawerk van cinematograaf Andrew Rodger is belabberd. Zijn camerawerk is regelmatig te schommelig. Daarnaast zijn de kaders uit zijn camerawerk ook niet best te noemen. De kaders waarin verhaaldetails bekend worden gemaakt zijn zo slecht dat je belangrijke plotpunten gemakkelijk kunt missen: zoals een haai dat dreigend voorbij een raam van een neergestort vliegtuig zwemt. De montage van filmmonteur van Adam Recht is ook bagger. Vooral in de gevechtsscènes of filmmomenten waarin rampen gebeuren, stelt Recht in zijn montage teleur. De filmmonteur knipt en plakt de beelden zo snel achter elkaar dat de film onduidelijk te volgen is tijdens deze scènes. Het oogt te chaotisch. De computer gegenereerde beelden en praktische effecten zijn net zo slap. De nagemaakte lichamen, van de mensen die verdronken zijn, zien er nep uit. Ze bewegen en zien er uit als poppen. De computer gegenereerde beelden van de haaien zien er regelmatig nog nepper uit. Is er dan niets goed op te noemen over No Way Up? Dat wel, maar veel is het niet. De acteerprestaties van Colm Meaney en Will Attenborough zijn zo overdreven dat beide acteurs vermakelijk zijn om te aanschouwen. Daarnaast moest ik ook wel lachen om de enkele grap: “You confuse exercise with extra fries.” Voor de rest is er weinig goeds op te noemen over deze film. De film, en een groot gedeelte van de cast, neemt het verhaal zo serieus, dat er ook minder gelachen kan worden over hoe slecht No Way Up is. Terwijl, eerlijk gezegd, gelach het beste is waar deze film op kan hopen…
Op 29 maart 2024 brengen Disney Nederland en The Walt Disney Company Benelux de Nederlandstalige versie van de Pixar film Luca tijdelijk uit in de Nederlandse bioscopen. Om de bioscooprelease van deze film te vieren, mag ik samen met Disney Nederland en The Walt Disney Company Benelux een winactie opzetten voor de film. Met de Luca Winactie mag ik twee keer twee bioscoop vrijkaarten weggeven voor de film Luca. Wil je weten hoe je kans maakt op deze leuke prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het formulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Disney Nederland en The Walt Disney Company Benelux voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.
Ah, de lente! Wie is er nu niet dol op dit prachtige seizoen waarin de dagen langer en de temperaturen warmer worden? Naast mensen met hooikoorts lijkt het jonge hoofdpersonage Kasia ook niet blij of bezig te zijn met deze seizoenswisseling. Maar wat houdt haar wel bezig? Is het de dood van haar oma: het enige familielid dat altijd voor haar heeft gezorgd? Of is het toch dat ze onverwachts zwanger lijkt te zijn? De lente bestaat uit een opeenstapeling van mooie aspecten, maar Kasia’s leven krijgt een totaal andere wending. Geen zonneschijn voor haar, maar een mengelmoes van moeilijke gebeurtenissen die allemaal tegelijkertijd opkomen. Het zal voor haar een lente worden om nooit te vergeten: in zowel een positieve, negatieve als helende zin. When Fucking Spring is in the Air is een ambitieuze film die de familiebanden tussen een tienerdochter en de ouders die haar hebben achterlaten op een intensieve manier onderzoekt. De film vraagt veel van zijn toeschouwers. Regisseur en scenarioschrijver Danyael Sugawara stopt het filmpubliek in de schoenen van Kasia. Het resultaat is dat de filmtoeschouwers onderdeel worden gemaakt van het familiedrama. Het gevolg daarvan is dat de thema’s en onderwerpen uit deze gesprekken harder binnen komen. Van een vader die erachter komt dat hij een homofobe tienerdochter heeft tot een rebelse tiener die het haar ouders niet kan vergeven dat ze haar hebben achter gelaten. When Fucking Spring is in the Air voelt persoonlijk, zelfs wanneer je niet dezelfde soort familiedrama hebt meegemaakt. Dit komt door de intensiteit van de film en de grote hoeveelheden drama die zich in het verhaal bevinden. De film kan door zijn gedreven en ijverige geaardheid op enkele momenten ook te overweldigend zijn. Ironisch genoeg worden deze momenten rap afgewisseld met duffe momenten waarin het verhaal volledig op de rem stapt en het verhaal tot een abrupte halt komt. When Fucking Spring is in the Air is een mooie film, maar wat het verhaal allemaal tegelijkertijd probeert te bereiken lijkt soms nog te hoog gegrepen te zijn geweest voor de cast en crew.
In maart 2024 zullen er weer bijzondere bioscoopfilms in Nederland uitgebracht worden. Zo komen er weer meerdere informatieve documentaires uit. De nieuwste film van Ava DuVernay – die je kunt kennen voor het regisseren van de film Selma – brengt de docufictie film Origin uit. Er zijn daarnaast nog veel meer documentaire en natuurfilms die in maart 2024 in de Nederlandse bioscopen uitgebracht worden. Van de Noorse film Songs of the Earth tot de Nederlandse film Vogels Kun Je Niet Melken en de Mexicaanse film El Eco. Ook brengt The Walt Disney Company Benelux de Nederlandse versie van de Pixar film Luca uit in de bioscoop. Maar welke films zijn het in maart 2024 nu echt waard om in de bioscoop te kijken? In dit artikel geef ik persoonlijke kijktips voor bioscoopfilms die in maart 2024 in de Nederlandse bioscopen uitgebracht worden. Omdat 2024 een jaar is waar de maand februari een extra dag heeft, heb ik besloten ook enkele filmtips voor de laatste dag van februari erbij te pakken.
De releasedatum van de eerste bioscoopfilm van Nederlands geliefde kater Dikkie Dik is bekend. Vanaf 19 juni 2024 zal de film Dikkie Dik en de verdwenen knuffel in de Nederlandse bioscopen te zien zijn. Dikkie Dik en de verdwenen knuffel is geregisseerd door Joost van den Bosch en Erik Verkerk. De film is gebaseerd op de populaire boekenreeks van Jet Boeke. Deze boeken zijn uitgegeven door Uitgeverij Gottmer. Het scenario van Dikkie Dik en de verdwenen knuffel is geschreven door schrijver en producent Burny Bos.
Op 22 februari 2024 brengt Universal Pictures International (UPI) de komediefilm Drive-Away Dolls uit in de Nederlandse bioscopen. Om de bioscooprelease van Drive-Away Dolls te vieren, mag ik samen met Universal Pictures International (UPI) en Triple P Entertainment een winactie opzetten voor de film. Met de Drive-Away Dolls Winactie mag ik drie keer twee vrijkaarten weggeven van de film Drive-Away Dolls. Wil je weten hoe je kans maakt op deze hilarische prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het formulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Universal Pictures International (UPI) en Triple P Entertainment voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.
Op 15 februari 2023 werd de horrorfilm Winnie the Pooh: Blood and Honey in de Nederlandse bioscopen uitgebracht. Nu is de release van het vervolg bekendgemaakt. Op 30 mei 2024 wordt Winnie the Pooh: Blood and Honey 2 uitgebracht in de Nederlandse bioscopen. De eerste film werd opgenomen met een budget van onder de 100.000 Amerikaanse dollars. Winnie the Pooh: Blood and Honey 2 heeft een aanzienlijk groter budget.