Batman Returns (1992) – Film Recensie

In 2022 is het alweer dertig jaar geleden dat de duistere superhelden en kerstfilm Batman Returns oorspronkelijk uitkwam. In de dertig (lange) jaren, na de oorspronkelijke release, hebben de recensenten, filmliefhebbers en (superhelden) fans geleerd om Tim Burtons tweede Batman film meer te waarderen. Batman Returns wordt nu regelmatig zelfs een van de beste Batman én DC Comics films genoemd, waarbij sommige recensenten en fans deze film zelfs beter noemen dan Tim Burtons eerste Batman film uit 1989. Toen ik Batman (1989) en Batman Returns voor het eerst gezien had, vond ik dat een gekke uitspraak. Naar mijn mening was Tim Burtons Batman (1989) velen malen beter dan Batman Returns. Nu ik dit jaar beide Batman (1989) en Batman Returns opnieuw heb gekeken, moet ik echter toch toegeven dat Batman Returns de betere film van de twee is. Daarnaast kan er ook zeker gezegd worden dat Batman Returns als film ondergewaardeerd is. Burtons tweede Batman film weet perfect de duistere en gotische toon van de Batman stripboeken te adapteren naar het grote scherm. Daarnaast is Batman Returns misschien wel de film waar de artistieke en donkere visie van Burton het meest tot zijn recht komt. De film is zeker niet perfect, maar wat Burton heeft weten neer te zetten met Batman Returns kan niet anders dan meesterlijk creatief genoemd worden. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition van Batman Returns uit. De Ultimate Collectors Edition van Batman Returns bestaat onder andere uit een 4K UHD en Blu-ray Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Jurassic World Dominion – Extended Edition (2022) – Film Recensie

Eerder dit jaar kwam het langverwachte nieuwste deel van de Jurassic Park én Jurassic World filmfranchise uit. Jurassic World Dominion was alweer het zesde deel van deze langlopende filmfranchise dat in 1993 begon met Jurassic Park. Voor deze nieuwste film keerden meerdere geliefde personages en dinosaurussen terug. Hierdoor is Jurassic World Dominion een film geworden die je als Jurassic Park en Jurassic World filmliefhebber niet kan missen. Het verhaal brengt de twee generaties samen in een spannende film waar dinosaurussen nu onder de mensen leven. Ondanks dat het verhaal de nodige spanning bevat, bevat de bioscoopversie (of theatrical cut) van Jurassic World Dominion helaas wel een rommelig verhaalverloop. De Extended Edition van Jurassic World Dominion weet gelukkig het verhaal wat natuurlijker te laten verlopen. Belangrijke scènes krijgen meer de tijd om uitgewerkt te worden, waardoor de film ook wat beter zijn thema’s kan uitdiepen. Daarnaast krijgen geliefde personages en dinosaurussen nu meer tijd op het scherm. Dit is iets wat minder het geval was bij bioscoopversie van Jurassic World Dominion. Er kan dus met zekerheid gezegd worden dat de Extended Edition de beste versie van Jurassic World Dominion is. Het goede nieuws is dat de Extended Edition van Jurassic World Dominion nu te koop op is op 4K Ultra HD, Blu-ray, DVD en Steelbook. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten Jurassic World Dominion uit op 19 oktober 2022. De 4K Ultra HD, Blu-ray, DVD en Steelbook versie van Jurassic World Dominion bevatten beide de bioscoopversie en de Extended Edition van de film. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Gasoline Alley (2022) – Film Recensie

Met een IMDB-score van gemiddeld 3.7 sterren uit de 10 kan er zeker gezegd worden dat Gasoline Alley beschouwd kan worden als een van de mindere films waar Bruce Willis een rol in heeft. Gasoline Alley is net zoals Killing Field een film waarin de legendarische Bruce Willis een (kleine) bijrol heeft. Bij beide films staat de acteur alsnog triomfantelijk op de filmposter, om zo hopelijk nog wat meer mensen naar de film te laten kijken. Doordat deze marketingtruc met acteur Bruce Willis de laatste paar jaren regelmatig is voorgekomen, hebben de meeste filmliefhebbers, Bruce Willis-fans en recensenten argwaan gekregen als ze de acteurs naam op een poster zien staan. Een deel van het publiek zal dus met lage verwachtingen Gasoline Alley bekeken hebben – wat zowel positief als negatief uitgepakt kan hebben voor deze specifieke filmkijkers. Zelf had ik niet al te hoge of te lage verwachtingen voor Gasoline Alley. In plaats daarvan ging ik (grotendeels) onbevangen de film kijken, waarbij ik hooguit een prima film verwachtte. Uiteindelijk is dit ook wat ik over Gasoline Alley zou gaan denken – het is een prima film dat zowel goede als slechte aspecten bevat. Gasoline Alley is niet zo slecht als Killing Field en andere moderne B-films met Bruce Willis. Deze film is zelfs stukken beter – ook al ligt dit niet aan het acteerwerk van Willis, maar eerder aan de acteerprestaties van hoofdrolspeler Devon Sawa en bijrolspeler Luke Wilson.

The Northman (2022) – Film Recensie

The Northman kan naar mijn mening het best beschouwd worden als een arthouse film (in andere woorden filmhuisfilm) dat zich vermomd als een blockbuster. Arthouse – of filmhuis – films zijn kleinere films met vaak een artistiek karakter. Na het kijken van The Northman realiseerde ik me dat de film in zijn kern meer een artistiek karakter heeft en een kleiner verhaal verteld. In plaats van een brute Vikingen oorlog, kiest regisseur Robert Eggers er juist voor om een persoonlijk verhaal over wraak en lotsbestemming te vertellen. Als je naar de trailers van The Northman kijkt, zul je al snel denken dat dit een brute actiefilm wordt. En in zekere zin is dit ook het geval, maar Eggers speelt hierbij wel met de verwachtingen van het publiek. Dit is de eerste film die ik van regisseur Robert Eggers heb gezien. Nadat beide The Witch – of The VVitch – en The Lighthouse met lof werden ontvangen, keek ik enorm uit naar zijn nieuwste film. En The Northman heeft me grotendeels zeker niet teleurgesteld! Echter ben ik wel van de overtuiging dat het scenario van The Northman mijn grootste kritiekpunt op de film is. Eggers en Sjón hebben een mooi verhaal geschreven, maar op enkele elementen uit het verhaal wordt niet genoeg nadruk gelegd. Hierdoor komt het over alsof Eggers en Sjón regelmatig verloren raken in de wereld van het verhaal. Dit is aan de ene kant tof, maar aan de andere kant zorgt dit er wel voor dat de scenarioschrijvers regelmatig wel de focus van het verhaal missen. Dit heeft weer als resultaat dat bepaalde aspecten uit het verhaal minder ontwikkeld worden – en dus ook enigszins teleurstellen.

The Auschwitz Report (2021) – Film Recensie

Films over concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog zullen nooit honderd procent gemakkelijk zijn om te bekijken. De Slowaakse film The Auschwitz Report is hier ook zeker geen uitzondering op. Regisseur Peter Bebjak werpt in zijn film een blik op het waargebeurde verhaal van de twee Slowaken die een rapport – over de genocide in de concentratiekampen – bij het verzet brachten. Hierbij legt de regisseur de focus op de reis die de twee Slowaken doormaken om het rapport tot het verzet te brengen. Echter lijkt Bebjak tegelijkertijd ook nog een verhaal te willen vertellen over het leven in een concentratiekamp. De film heeft een speeltijd van een magere negentig minuten, waardoor The Auschwitz Report maar weinig tijd overhoudt om te praten over het daadwerkelijke onderwerp van de film: het ongeloof en onbegrip over de terreurdaden uit het rapport. The Auschwitz Report is zeker geen slechte film, maar een sterk geschreven scenario met een duidelijkere regievisie hadden de film beter kunnen maken.

Moonfall (2022) – Film Recensie

Als er een filmgenre is waar regisseur Roland Emmerich bekend voor staat dan is het wel de rampenfilm. Met beroemde films als Independence Day uit 1996 en Godzilla uit 1998 wist Emmerich zich al snel neer te zetten als de ramptoerist van de (hedendaags) bekende filmregisseurs. Echter wordt een deel van zijn oudere films tot op de dag van vandaag nog gewaardeerd door een grote groep filmliefhebbers. Maar zelfs deze filmliefhebbers weten dat de recentere films van Emmerich meer teleurstellen dan zijn eerdere werk. Een goed voorbeeld hiervan is zijn recentste film Moonfall. Met een gigantisch budget leek Moonfall in eerste instantie een veelbelovende terugkeer naar het genre te zijn voor Emmerich. Met Moonfall laat de filmmaker zien dat geen enkel budget de consequenties van een repetitief oeuvre kan voorkomen. Het oeuvre – of al het werk gedurende de loopbaan van Roland Emmerichs carrière – kan teruggeleid worden naar dezelfde cliché basisprincipes waarmee hij zijn verhalen verteld. Bijna geen enkel aspect aan Moonfall is origineel of goed uitgewerkt – zeker niet voor een regisseur die bekend staat voor het maken van rampenfilms. Emmerich wilde met Moonfall opnieuw graag een rampenfilm maken – en in zekere zin is dit hem ook gelukt. Alleen niet op de manier waarop hij hoopte. De echte ramp is namelijk het bestaan van de film.

Louis (2022) – Film Recensie

He shoots. He scores. Regisseur en documentairemaker Geertjan Lassche weet met zijn nieuwste documentaire Louis een ontroerend, intiem en (vooral) informatief portret neer te zetten. Ik ben zelf geen groot voetbalfanaat en kijk (bijna) geen voetbalwedstrijden. In eerste instantie sprak deze documentaire over Louis van Gaal me dus ook zeker niet aan. Doordat veel recensenten met lof spraken over de film, besloot ik toch een recensie-exemplaar aan te vragen bij Dutch FilmWorks. Louis is namelijk al sinds 15 juli 2022 te koop op Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Dutch FilmWorks voor het versturen van een recensie-exemplaar.

On the Basis of Sex (2018) – Film Recensie

Het verhaal van On the Basis of Sex is als film de afgelopen jaren (nog) actueler en belangrijker geworden. Zo heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof de eerdere Amerikaanse abortuswet, die het recht op abortus veiligstelden, teruggeroepen. Hierdoor hebben vrouwen in Amerika niet langer zelf het recht om te beslissen over hun eigen lichaam. Het terugdraaien van de abortuswet laat zien dat Amerika nog steeds moeite heeft om niet te discrimineren op basis van geslacht. On the Basis of Sex vertelt juist het revolutionaire verhaal van Ruth Bader Ginsburg en haar missie om het discrimineren op basis van geslacht tegen te gaan. De eerste keer dat ik de film zag vond ik de film niet bijzonder goed, maar eerder middelmatig. Dat ik niet onder de indruk was kwam vooral door de (terechte) kritiek op de voorspelbaarheid van het verhaal. Nu ik de film opnieuw heb bekeken, realiseer ik me dat de voorspelbaarheid niet veel wegneemt van het verhaal. In plaats daarvan bouwt het juist verder op aan het thema van de film. Het thema van On the Basis of Sex gaat over dat het strijden voor gelijke rechten altijd van belang zal zijn – zelfs als elke grondwet een voor een moet worden aangepast. Dit maakt de film echter niet automatisch perfect. Zo loopt het verhaal duidelijk problemen op in het voorspelbaarheid van het verhaal.

Sing (2016) – Film Recensie

Wat krijg je als je een zangwedstrijd toevoegt aan een wereld vol mensachtige dieren? De animatiefilm Sing natuurlijk! Sing toont op een eervolle manier het bijzondere gevoel dat je kunt krijgen van een theaterbezoek. Als het ware toont de film de magie van het theater, waarbij nadrukkelijk het belang van de artiesten, de theatermanager, en de toneelknecht worden uitgelicht. Sing is een vrolijke en komische animatiefilm dat geschikt is voor alle leeftijden. Echter zullen het vooral kinderen zijn die van deze film zullen genieten. Dit is uiteraard geen kritiekpunt, maar eerder een observatie. Dat de film propvol zit met onderontwikkelde en oninteressante personages, is dan wel weer een terecht kritiekpunt.

The Matrix (1999) – Film Recensie

Er kan zonder enige twijfel gezegd worden dat The Matrix een van de belangrijkste en beste sci-fi films aller tijden is. The Matrix heeft het filmlandschap van sci-fi films voor altijd veranderd. Dit heeft de film niet alleen voor elkaar gekregen door baanbrekende visuele en computer gegenereerde effecten, maar ook door het revolutionaire verhaal. The Matrix was eind jaren 1990 en begin jaren 2000 zo’n grote hit dat televisiereclames de film nadeden. Ik kan me nog vaag herinneren dat er een reclame op televisie was voor het galgje bordspel, waarbij het stokfiguurtje de gekozen letters ontwijkt. Dit doet het figuurtje net zoals Neo, toen hij voor het eerst kogels ontweek. De invloed van The Matrix iis niet alleen terug te zien in televisiereclames, maar ook in alle soorten sci-fi en actiefilms van tegenwoordig. Veel beginnende en ervaren filmmakers proberen een (spontaan) succes als The Matrix voor elkaar te krijgen. Het lijkt er echter op dat The Matrix toch echt een succes is dat niet te herhalen valt. Amerikaanse recensenten benoemen regelmatig het “lightning in a bottle” gevoel van de film. In andere woorden The Matrix wist te slagen op een manier die gelukkig en onwaarschijnlijk was. De Wachowski’s vingen bliksem in een fles met The Matrix. Ondanks dat het succes (commercieel en kritisch) nooit geëvenaard is, kunnen we nog steeds blij zijn dat de iconische film The Matrix bestaat.