Als kind las ik dagelijks strips van Donald Duck, Asterix, De Smurfen, en Marsupilami. Toen ik een tiener werd, begon ik meer stripboeken over superhelden als Batman, The Flash en Captain America te verslinden. Daarnaast las ik vroeger ook verhalen van andere bekende stripfiguren als Lucky Luke en Jan, Jans en de Kinderen. De herkenbare en komische avonturen uit het dagelijkse leven van familie Tromp las ik niet heel vaak. Toch zijn er meerdere momenten uit verschillende stripalbums van Jan, Jans en de Kinderen me bijgebleven: van diepgaande gesprekken bij het wildplassen tot de geboorte van Gertje. Met kreten als “Hoi Pipeloi!” en “Aju Paraplu!” en zelfbedachte feestdagen als Sint Pannekoek is het best bijzonder dat de overleden striptekenaar Jan Kruis met zijn strips geen grotere indruk op me heeft achtergelaten als kind en tiener. De Jan, Jans en de Kinderen stripalbums leken me als kind minder aan te spreken, doordat ik de verhalen van deze beroemde Nederlandse stripfamilie toen niet avontuurlijk genoeg vond. Bovendien sprak de humor me niet altijd aan. De strips waar de Rode Kater zijn filosofische opinies over (sociaal-)maatschappelijke kwesties geeft, sloeg ik zelfs regelmatig over. Als kind was ik ervan overtuigd dat deze strippagina’s niet de moeite waard waren om te lezen, omdat er niets in gebeurde, behalve een paar kleine (getekende) bewegingen van de Rode Kater en een paginalang monoloog over iets wat me niet interesseerde of iets wat ik niet begreep. Tegen alle verwachtingen in vond ik bij het opruimen van mijn kleine boekenkast een recent uitgebrachte stripalbum over deze geliefde Nederlandse stripfamilie. Toen ik het stripalbum had gelezen, begreep ik waarom er ondertussen al meer dan 70 stripalbums van Jan, Jans en de Kinderen zijn uitgebracht. De alledaagse gebeurtenissen die de familie ondergaat zijn niet alleen levendig, maar ook grappig, actueel, herkenbaar en op enkele vlakken zelfs tijdloos. In Jan, Jans en de Kinderen 68 wordt er ook gespeeld met de actualiteit van het jaar dat dit stripalbum uitkwam. Dit stripalbum kwam uit in 2022 en bespreekt daarom niet alleen onderwerpen als de coronapandemie en de gevolgen van inflatie, maar ook (culturele) termen als “woke” en TikTok. Ondanks dat Jan, Jans en de Kinderen 68 niet perfect is, laat Studio Jan Kruis zien dat stripliefhebbers nog lang niet af zullen zijn van de herkenbare en avontuurlijke verhalen van deze iconische stripfiguren.
Na het licht teleurstellende Link!, keek ik er niet enorm naar uit om het nieuwste boek van auteur Jody Hens te lezen. Achteraf gezien heb ik hier best spijt van, want Kerstgedachten van een vampier is een grote verbetering op haar vorige boek. Ik durf zelf zo ver te gaan als te zeggen dat Kerstgedachten van een vampier een kort e-boek is dat het klassieke verhaal van Charles Dickens’ A Christmas Carol op een van de uniekste manieren weet te adapteren. Dit weet Hens te doen door het wereldberoemde verhaal te combineren met een spookachtige vampieren thema. Hierdoor komt Kerstgedachten van een vampier over als de Nederlandse boekenversie van The Nightmare Before Christmas. Hens weet met een e-boek van maar 27 pagina’s een eigen klassieker te maken dat net zo interessant is als de films en boeken waar het inspiratie van neemt. Toch bevat Kerstgedachten van een vampier – net zoals Hens’ vorige boek – wel enkele punten die beter uitgevoerd hadden kunnen worden.
Normaal gesproken recenseer ik vooral films of series. Op onregelmatige basis recenseer ik ook andere literaire objecten, mediavormen of kunstuitingen. Ditmaal recenseer ik daarom het nieuwste boek van auteur Jody Hens. Dit boek heet Link!. Het lukt Hens om het boek regelmatig “link” te maken. Niet alleen op het gebied van spanning en mysterie, maar ook op de basismanieren van literaire schrijfkunsten. De spelling is hier een goed voorbeeld van. Er ontbreken namelijk enkele hoofdletters en woorden. Toch mag er zeker gezegd worden dat het Hens lukt om het verhaal spannend te houden, waardoor je als lezer het boek wilt blijven lezen. De vraag die hierdoor ontstaat, is wat belangrijker voor een goed boek: sterk verhalen kunnen vertellen of sterk kunnen schrijven? Hens laat met haar boek Link! zien dat de kunst van een goed boek ligt in een combinatie van beide aspecten. Doordat de auteur niet altijd beide aspecten even goed weet uit te voeren, voelt Link! regelmatig oneven in zijn kwaliteit aan.
Met Suske en Wiske: De Vroem-Vroem-Club brengen scenarist Yann en striptekenaar Gerben Valkema hun tweede eerbetoon aan het stripuniversum van Suske en Wiske. Sinds 2017 nodigt Standaard Uitgeverij jaarlijks een scenarist en tekenaar uit. Ze worden uitgenodigd om een uniek en persoonlijk verhaal voor Suske en Wiske te maken. De scenarist schrijft het verhaal en de tekenaar levert de (strip-)tekeningen. Suske en Wiske: De Vroem-Vroem-Club is het vijfde verhaal binnen deze eerbetonen aan Willy Vandersteen. Daarnaast is het ook het tweede verhaal van het duo Yann en Gerben Valkema. Eerder maakte Yann en Gerben Valkema namelijk het verhaal Cromimi. Nu de formele introductie tot dit stripverhaal is geweest, vind ik het belangrijk om duidelijk aan te geven dat ik zelf nooit een groot Suske en Wiske liefhebber ben geweest. Vroeger was ik wel een groot stripliefhebber, maar fan van de stripverhalen van Suske en Wiske was ik niet. Dit kwam door de grote lappen teksten uit het verhaal, en doordat de tekenstijl me minder aansprak. Ondanks dat ik op een wat latere leeftijd de Suske en Wiske stripverhalen van Willy Vandersteen meer kon waarderen, ben ik me nooit verder gaan verdiepen in de verhalen van deze iconische stripfiguren. Na het lezen van Suske en Wiske: De Vroem-Vroem-Club heb ik hier enigszins spijt in, omdat dit stripverhaal mijn ogen deed twinkelen van plezier en bewondering. Suske en Wiske: De Vroem-Vroem-Club is sinds 2 november 2021 te koop. Mijn dank aan Standaard Uitgeverij voor het recensie-exemplaar.
De iconische sciencefiction franchise Planet of the Apes heeft niet alleen een nalatenschap in films. Zo bestaat de rijke geschiedenis van de franchise ook uit een televisieserie, een geanimeerde televisieserie, boeken, bordspellen, actiefiguren, games, en (uiteraard) strips. In 2023 keert Planet of the Apes terug in de vorm van strips. De strips zullen voor het eerst in meer dan 40 jaar uitgebracht worden door Marvel Comics.