Asteroid City (2023) – Film Recensie

Met Asteroid City laat regisseur Wes Anderson de kunst van de ervaringsfilm zien. Een absurdistisch – en regelmatig onlogisch – verhaal zet goed de toon voor Andersons speelfilm neer. De filmmaker benadrukt dat het doel van creativiteit is om te voelen – niet om het te begrijpen of overanalyseren. Anderson gaat nog een stapje verder door indirect te zeggen dat het doel van creatievelingen is om hun verhaal zelfs te vertellen als ze het niet begrijpen. “Don’t try to understand it. Feel it,” zegt een van de bijpersonages in Christopher Nolans film Tenet. Hiermee lijkt de regisseur duidelijk in te spelen op de verwarring die filmtoeschouwers kunnen ervaren tijdens het kijken van de film. Andersons nieuwste speelfilm Asteroid City behoort – net zoals Tenet – tot het rijtje films die je beter kunt proberen te ervaren dan te begrijpen. Anderson speelt net zoals Nolan sterk in op het subgenre van de ervaringsfilm. Waar Nolan dit vooral deed op een audiovisueel gebied, pakt Anderson dit anders aan. In Asteroid City wordt het belang van de ervaringsfilm op zowel een audiovisueel als narratief gebied belicht. Op de voorgrond lijkt Asteroid City een absurdistische tragikomedie met veel glorieuze en humoristische onzin te zijn. Toch vertelt de film meer dan in eerste instantie overkomt. In zijn film laat Anderson zien dat creativiteit verbonden is aan sterfelijkheid. Niemand is onsterfelijk, maar de verhalen die we vertellen en onthouden, blijven bestaan. De regisseur gaat naar het basisdoel van alle creaties: het vertellen van verhalen. Anderson benadrukt hierbij dat het belangrijker is om een verhaal te kunnen voelen, dan te begrijpen. Asteroid City laat daarmee dualiteit van creativiteit zien, want om creatief te zijn moet je zowel beschikken over verbeeldingskracht als kritisch, reflecterend en analytisch vermogen. Creatief zijn is net zo lastig als het leven zelf. De regisseur lijkt dit te belichten door op meerdere aspecten te willen inspelen op thema’s rondom levenservaring(-en). In Asteroid City wordt richting het einde van de film meerdere malen gezegd: “You can’t wake up, if you don’t fall asleep.” Dit metafoor staat – naar mijn gevoel – voor het idee dat je gebeurtenissen in je leven eerst zal moeten voelen of ervaren. Op een later moment zul je pas begrijpen wat deze levenservaringen en gebeurtenissen voor je betekenen. Het accepteren van het niet altijd rooskleurige leven, vol ongemakkelijke levenservaringen en moeilijke emoties, zorgt ervoor dat je je eigen blauwdruk beter leert begrijpen. Eerst zul je moeten gaan verwerken en ervaren wie je bent. In Asteroid City hebben meerdere personages te maken met onzekerheden, identiteitsproblemen en onverwerkte trauma’s. Jason Schwartzmans Augie Steenbeck is emotioneel niet beschikbaar nadat hij zijn vrouw – en moeder van zijn vier kinderen – heeft verloren. Scarlett Johanssons Midge Campbell ziet haarzelf als een slechte moeder. Ze heeft haar kinderen niet als prioriteit heeft. Daar ervaart ze geen schuldgevoelens over. Sterker nog: deze heeft ze nooit gehad, maar wel gespeeld als actrice. Dit klein stukje dialoog is snel voorbij, maar het zegt zoveel over haar personage en de ware aard van Asteroid City als film. Anderson lijkt met Asteroid City het turbulente leven te willen onderzoeken. Wat zorgt ervoor dat we verhalen willen vertellen als het leven zo regelmatig verschrikkelijk en onbegrijpelijk is? De regisseur speelt op een wat rommelige, maar uitzonderlijke manier met al deze bovengenoemde thema’s. Dit heeft er toegeleid dat Asteroid City een toekomstige filmklassieker is die je minimaal een keer in je leven gezien moet hebben.

Godzilla (2014) – Film Recensie

Godzilla (2014) is een film waarbij mijn gevoel over de film per kijkbeurt is veranderd. Hierbij is het wel het geval dat mijn gevoel tot de film altijd positief is geweest. Het verschil is gericht op hoe positief ik te spreken ben over de film. Recent keek ik de horror, actie, sciencefiction en monsterfilm opnieuw. Boven al mijn verwachtingen in, genoot ik dit keer het meest van deze spectaculaire blockbuster film. De film weet een van de beste moderne monsterfilms neer te zetten. Dit komt – gek genoeg – doordat de focus niet ligt op het monster of de actie, maar eerder op de personages en het verhaal. De personages en het verhaal worden niet gebruikt om het bestaan van de monsters te beredeneren. In plaats daarvan worden de monsters (waaronder Godzilla) gebruikt om het verhaal op gang te brengen en de karakters van de personages te ontwikkelen. Naast een redelijk sterk verhaal en fijn acteerwerk, krijgen we ook net genoeg te zien hoe het beruchte monster Godzilla het opneemt tegen de kwaadaardige wezens die het voortbestaan van de mensheid bedreigen. Op 26 mei 2021 brachten Warner Home Video en Day One MPM de film uit op 4K UHD. Nogmaals mijn dank aan Warner Home Video & Day One MPM voor de samenwerking en het versturen van een recensie-exemplaar.

Better Call Saul Seizoen 2 – Recensie

Ik ben hier naar mijn weten grotendeels in de minderheid, maar Breaking Bad seizoen 2 is altijd mijn favoriete seizoen van de serie geweest. Breaking Bad begon voor mij pas echt vaart te maken vanaf het tweede seizoen – en wat een vaart was dat zeg! De gebeurtenissen uit de serie werden intenser, mysterieuzer en gevaarlijker. In sommige aspecten doet het Breaking Bad seizoen 2 me enorm denken aan Better Call Saul seizoen 2. Het tweede seizoen van Better Call Saul is namelijk (nog) beter dan het eerste seizoen. Nu was het eerste seizoen van Better Call Saul al verrassend goed. Toch weet het tweede seizoen nog meer te verrassen. Dit komt (opnieuw) doordat er grotere risico’s genomen worden in het verhaal, waardoor Better Call Saul seizoen 2 ook mysterieuzer, spannender en intenser is. Dit klinkt misschien als hoog verraad voor enkele seriekijkers, maar momenteel vind ik Better Call Saul een leukere en een betere serie dan Breaking Bad.

Better Call Saul Seizoen 1 – Recensie

Na zes seizoenen komt er toch echt een einde aan de welbekende serie Better Call Saul. Om deze reden wil ik stil staan bij het geweldige eerste seizoen. Better Call Saul wordt (terecht) door fans en critici beschouwd als een van de beste prequel-series aller tijden. Na het ongelofelijke succes van Breaking Bad leek het bijna onmogelijk om dit nog een keer voor elkaar te krijgen, maar het is seriemakers Peter Gould en Vince Gilligan toch gelukt. Volgens sommige fans en critici is Better Call Saul zelfs beter dan Breaking Bad. En tot op zekere hoogte is dit zeker begrijpbaar, want Better Call Saul seizoen 1 is beter dan Breaking Bad seizoen 1. Nu heeft Better Call Saul seizoen 1 ook meer afleveringen dan Breaking Bad seizoen 1, maar dit is niet de enige reden dat dit eerste seizoen van deze prequel-serie beter is.

Blacklight (2022) – Film Recensie

He’ll not find you, and he’ll not kill you. Actieheld Liam Neeson is vanaf nu te zien in de keiharde actiethriller Blacklight. Maar eigenlijk is keiharde actiethriller niet de beste term voor deze nieuwe Amerikaanse film. Blacklight bevat zeker de nodige actie, maar keihard of spannend zou ik de film niet noemen. Dutch FilmWorks bracht op 24 februari 2022 de film uit in de Nederlandse bioscopen. Deze nieuwe Liam Neeson film valt het best te beschrijven als de typerende Amerikaanse Liam Neeson actiefilm. Het brengt niets nieuws naar het genre en heeft een slap geschreven verhaal. Daarnaast bevat de actiefilm maar weinig actie. Hierdoor is Blacklight een film die teleurstelt, zelfs als je geen hoge verwachtingen hebt.