Er zijn inmiddels zoveel filmadaptaties van Bram Stokers iconische horrorroman Dracula gemaakt dat een nieuwe adaptatie voor de veel moeilijkere uitdaging staat om een sterke indruk achter te laten bij het filmpubliek. Nieuwe bewerkingen van deze beroemde roman moeten niet alleen een degelijke of goede filmadaptatie opleveren, maar ook een originele invalshoek vinden om hun interpretatie van dit verhaal te tonen. De afgelopen jaren zijn er meerdere films over de vampier Dracula verschenen, elk met hun eigen unieke benadering. In Renfield (2023) leverde regisseur Chris McKay een actiekomedie en horrorfilm die zich vooral richtte op Dracula’s loyale dienaar Renfield en zijn ongezonde relatie met de graaf als zijn narcistische baas. Deze film nam inspiratie uit zowel Stokers roman als de gelijknamige filmadaptatie uit 1931. Een ander voorbeeld uit 2023 is de bovennatuurlijke horrorfilm The Last Voyage of the Demeter. Deze film richt zich vooral op de gedoemde bemanning van het handelsschip “The Demeter” tijdens hun reis van Transsylvanië naar Londen. De bovennatuurlijke horrorfilm laat zien hoe de bemanning achtervolgd wordt door Dracula. Deze film is een bewerking van “The Captain’s Log”, een hoofdstuk uit Stokers roman uit 1897. In 2024 bracht regisseur Robert Eggers een remake uit van de stille Duitse expressionistische horrorfilm Nosferatu (1922). Deze stille film, ook bekend als Nosferatu: A Symphony of Horror, was een ongeautoriseerde bewerking van Stokers Dracula. De filmmakers veranderden verschillende namen en details uit de roman om zich te verdedigen tegen beschuldigingen van auteursrechtinbreuk. Hoewel niet al deze films dezelfde kwaliteit hadden, presenteerden ze allemaal een unieke invalshoek waarmee ze (een deel van) het verhaal van Dracula of een interpretatie van het verhaal brachten. Luc Bessons Dracula is geen slechte film, maar mist grotendeels zijn doel omdat de film in een veel gebruikt (sub-)genre van horrorfilms geen originele invalshoek heeft. In andere woorden: de regisseur van deze romantische en fantastische horrorfilm levert geen unieke benadering om zijn interpretatie van Dracula’s verhaal te vertellen. Sterker nog, Bessons Dracula komkt over als een directe imitatie van Francis Ford Coppola’s cultklassieker Dracula (1992). Ken je die meme die begint met: “Hey, can I copy your homework?” Dat is een beetje hoe het voelt om naar Bessons Dracula te kijken. Het lijkt alsof de regisseur en scenarioschrijver van Dracula (2025) probeerde zijn film anders te laten voelen dan Francis Ford Coppola’s Dracula en andere filmadaptaties, maar het lijkt er nog steeds op dat hij meer heeft gekopieerd dan geadapteerd.
Met Beetlejuice Beetlejuice laat regisseur Tim Burton zien dat hij nog steeds in staat is om fantasierijke en knettergekke komediefilms te maken. Dit grappige filmvervolg bevat veel van dezelfde hilarische filmelementen die van Beetlejuice (1988) zo’n vermakelijk film hebben gemaakt. Het beste bewijs hiervan blijft het acteerwerk van Michael Keaton – die de show weer steelt als Beetlejuice. Met zijn acteerwerk in Beetlejuice Beetlejuice laat Keaton zien dat hij een geboren komisch acteur is.
De acteur geeft het willekeurige, absurde en cartoonachtige karakter van Beetlejuice uitstekend weer. Keaton schijnt tijdens de krankzinnigste momenten van de film, zoals een abrupte en theatrale zwart-witte filmscène waarin zijn personage Beetlejuice – voor geen enkele logische reden – in het Spaans een monoloog geeft over hoe hij zijn ex-vrouw heeft ontmoet. Keaton doet het geweldig, wat mede te danken is aan Burtons geweldige regievisie van deze bizarre filmwereld. De regisseur lijkt met Beetlejuice Beetlejuice creatief gebruik te maken van diverse inspiratiebronnen.
In de scène dat Beetlejuice een monoloog geeft over zijn eerste ontmoeting met zijn ex-vrouw, heeft Burton bewust ervoor gekozen om gebruik te maken van een theatrale setting. Het beeld is zwart-wit waarbij het idee wordt geschept dat Keatons Beetlejuice zich op een theaterpodium bevindt. De regisseur schept een filmisch gevoel van oude (Universal Pictures) monsterfilms en horrorfilms door het gebruik van een rokerige en (Duits-)expressionistische achtergrond. De manier waarop de Spaanse monoloog ingezet wordt zal filmtoeschouwers eerder doen denken aan Spaanse soapseries.
Deze aparte combinatie hoort niet te werken. Toch weet de fantasierijke regisseur het voor elkaar te krijgen om deze scène hilarisch en audiovisueel sterk op beeld te zetten. Dit komt deels doordat het goed past bij het gestoorde karakter van Beetlejuice en deels doordat het mengen van deze twee verschillende inspiratiebronnen uitstekend past bij Burtons regiestijl. Ondanks dat Beetlejuice Beetlejuice niet behoort tot Burtons meesterwerken, zijn het Burtons grandioze regievisie en regiestijl die van dit filmvervolg zo’n vindingrijke, absurdistische en humoristische film maken.
Wednesday Seizoen 1 lijkt de reactie van Netflix te zijn op grote Young adult franchises als Harry Potter. Het eerste seizoen van deze Netflixserie vertelt namelijk het soort verhaal dat (vooral) goed in de smaak valt bij tieners, adolescenten en jongvolwassenen. Sinds de filmreeksen rondom Harry Potter, The Hunger Games en The Maze Runner tot een einde zijn gekomen, hebben film- en seriemakers geprobeerd de magie van dit soort franchises weer terug te brengen. Met Wednesday Seizoen 1 lijkt dit gelukt te zijn. Wednesday Seizoen 1 bevat een verhaal waarin we worden meegenomen naar een school (en gemeenschap) van buitenbeentjes. Wednesday Seizoen 1 laat zien hoe de Harry Potter filmreeks eruit had gezien als de boeken door Edgar Allan Poe waren geschreven en door regisseur Tim Burton waren geadapteerd. In de Harry Potter boeken (en filmadaptaties) is het titulaire hoofdpersonage het buitenbeentje, maar in deze Netflixserie is het hoofdpersonage Wednesday Addams het buitenbeentje van de buitenbeentjes. Toch laten de seriemakers zien dat ook het grootste buitenbeentje vrienden kan vinden, avonturen kan beleven en potentiële liefdesinteresses kan tegenkomen. Dat is de magische kracht van het eerste seizoen van Wednesday. Bovendien lijken de seriemakers nog meer inspiratie genomen te hebben uit de wereld van Harry Potter. Net zoals bij Harry Potter bevat Wednesday Seizoen 1 een soortgelijke Hogwarts, genaamd Nevermore Academy. Bij Nevermore Academy zijn er (heel toevallig) ook vier gemeenschappelijke groepen freaks – net zoals dat er vier huizen zijn bij Hogwarts. Daarnaast is er, net zoals bij Harry Potter, een voorspelling dat de zogenaamde uitverkorene, Wednesday, het einde van Nevermore Academy kan veroorzaken of juist voorkomen. De seriemakers weten met Wednesday genoeg inspiratie te nemen uit de wereld van Harry Potter en dat hun eigen te maken, waardoor Wednesday Seizoen 1 net zo pakkend en leuk is om te kijken.
In 2022 is het alweer dertig jaar geleden dat de duistere superhelden en kerstfilm Batman Returns oorspronkelijk uitkwam. In de dertig (lange) jaren, na de oorspronkelijke release, hebben de recensenten, filmliefhebbers en (superhelden) fans geleerd om Tim Burtons tweede Batman film meer te waarderen. Batman Returns wordt nu regelmatig zelfs een van de beste Batman én DC Comics films genoemd, waarbij sommige recensenten en fans deze film zelfs beter noemen dan Tim Burtons eerste Batman film uit 1989. Toen ik Batman (1989) en Batman Returns voor het eerst gezien had, vond ik dat een gekke uitspraak. Naar mijn mening was Tim Burtons Batman (1989) velen malen beter dan Batman Returns. Nu ik dit jaar beide Batman (1989) en Batman Returns opnieuw heb gekeken, moet ik echter toch toegeven dat Batman Returns de betere film van de twee is. Daarnaast kan er ook zeker gezegd worden dat Batman Returns als film ondergewaardeerd is. Burtons tweede Batman film weet perfect de duistere en gotische toon van de Batman stripboeken te adapteren naar het grote scherm. Daarnaast is Batman Returns misschien wel de film waar de artistieke en donkere visie van Burton het meest tot zijn recht komt. De film is zeker niet perfect, maar wat Burton heeft weten neer te zetten met Batman Returns kan niet anders dan meesterlijk creatief genoemd worden. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition van Batman Returns uit. De Ultimate Collectors Edition van Batman Returns bestaat onder andere uit een 4K UHD en Blu-ray Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Wanted is een film die ik meerdere malen voorbij zag komen op televisie. Ondanks dat de film er altijd wel spectaculair eruit zag, trok het nooit genoeg mijn aandacht om de film echt te kijken. De film stond wel al voor een langere tijd op mijn kijklijst. Uiteindelijk heb ik toch besloten om Wanted te gaan kijken. Ik wilde een film van mijn kijklijst gaan bekijken, waarbij ik niet veel mijn brein hoefde aan te zetten. Achteraf gezien is mijn brein alsnog de film gaan analyseren, en al snel vormde ik een mening over Wanted. Ben je benieuwd naar mijn mening over de film? Lees dan nu mijn film recensie van Wanted.
Met het succes van Spider-Man: No Way Home is Spider-Man niet meer weg te denken bij het huidige filmlandschap. Voor enkele kijkers is Tom Holland’s Spider-Man een introductie geweest tot de verhalen van deze superhelden. Voor veel kijkers begon hun liefde met Spider-Man al eerder. Voor mij begon het 20 jaar geleden met de eerste bioscoopfilm over Spider-Man. Vandaag wil ik stil staan bij wat Sam Raimi’s Spider-Man zo krachtig, geweldig en ontroerend maakt. Ik ben opgegroeid met de originele Spider-Man trilogie. Dit zijn films waar ik vroeger, en nu nog steeds, dol op ben. Een van mijn mooiste filmervaringen is dat ik als kind mocht opblijven met mijn beste vriend om Spider-Man 3, laat in de avond, nog af te kijken. Ik heb niet mijn hele leven de Sam Raimi Spider-Man films weten te waarderen. Toen ik mijn tienertijd in stapte, begon ik de originele Spider-Man trilogie lelijk en gedateerd te vinden. Dit is een redelijk groot verschil met de lof die ik eerst voelde voor deze films. Tegenwoordig heb ik weer flink veel bewondering voor Raimi’s Spider-Man trilogie. Maar hoe komt dit? Ben ik verblind door mijn nostalgische gevoelens over Spider-Man (2002)? Of is Sam Raimi’s eerste superhelden film werkelijk bijzonder en spectaculair? Lees het in mijn film recensie van Spider-Man.