Pathé heeft bekendgemaakt dat ze de aangrijpende documentaire Human Forever exclusief zullen uitbrengen in de Nederlandse bioscopen. Vanaf donderdag 2 november zal de documentaire Human Forever van filmmaker Jonathan de Jong en zorgvernieuwer Teun Toebes bij Pathé te zien zijn. De voorverkoop van bioscooptickets is al begonnen op hun website. Er zullen ook speciale vertoningen komen voor scholen en zorginstellingen. Daarnaast zijn Teun Toebes en Jonathan de Jong in persoon aanwezig bij vier filmvoorstellingen in Eindhoven, Helmond, Arnhem en Den Haag.
Op woensdag 4 oktober 2023 begint alweer de vijftiende editie van het Architectuur Filmfestival Rotterdam. Het filmfestival zal een bijzondere opening meemaken in de grote zaal van het Theater Zuidplein in Rotterdam. Het Architectuur Filmfestival Rotterdam van 2023 wordt geopend met de wereldpremière van de documentaire A Plan for Paradise. Deze documentaire is geregisseerd door de Finse filmmaker Kati Juurus. De originele titel van de film is Tehtävänä paratiisi. De film heeft een speeltijd van 75 minuten. De kaartverkoop voor de openingsavond – inclusief het bekijken van de film A Plan for Paradise – zal starten op dinsdag 29 augustus.
Gisteren was het 17 mei 2023. In andere woorden: de Internationale Dag tegen Homofobie, Bifobie, Transfobie en Interseksefobie. Deze internationale dag vindt jaarlijks plaats op 17 mei. Het heeft als doel wereldwijd meer bewustzijn en belangstelling op te brengen voor de rechten van de LHBTIQ+ gemeenschap. Daarnaast geeft deze internationale dag ook weer hoe de LHBTIQ+ gemeenschap nog steeds onterecht veel haat en discriminatie ontvangt. Ondanks dat er een stijging in fobieën, intense haat en discriminatie lijkt plaats te vinden tegen de LHBTIQ+ gemeenschap, zijn er ook mensen en organisaties die opkomen voor hun bestaansrechten. Zo verzet bijvoorbeeld het TranScreen Filmfestival zich tegen de discriminatie en onrecht dat transgender personen ervaren. Ze strijden tegen de stereotyperende weergaves van transgender personen in verschillende media-uitingen. Het TranScreen Filmfestival heeft het doel om de bewustwording van genderdiversiteit, zichtbaarheid, acceptatie en emancipatie van trans- en genderdiverse personen te vergroten. Het TranScreen Filmfestival zelf is een non-profit filmfestival met een divers filmprogramma. Het programma bestaat verder ook uit workshops, gesprekken, debatten, feesten en een expositie. Daarnaast organiseert het TranScreen Filmfmestival ook individuele evenementen door het jaar heen. Dit kunnen bijvoorbeeld filmvertoningen zijn. Het TranScreen Filmfestival vindt dit jaar plaats van 18 tot en met 21 mei bij het filmtheater Kriterion en JACO in Amsterdam. In dit overzichtsartikel licht ik enkele mooie films uit die te zien zijn tijdens het TranScreen Filmfestival van 2023. Ook ga ik dieper in op enkele andere evenementen die plaatsvinden tijdens dit bijzondere filmfestival.
De documentairefilm The Natural History of Destruction zal vanaf 4 mei 2023 te zien zijn in de Nederlandse bioscopen. De zwart-wit documentairefilm is geregisseerd door Sergei Loznitsa. De filmmaker wordt beschouwd als een meester op het gebied van het subgenre archiefdocumentaire. De filmmaker noemde dit zelf zijn “meest symfonische film”. Loznitsa zoekt in zijn film The Natural History of Destruction de perverse schoonheid in de beelden van verwoesting op. Zo bestaat deze zwart-wit documentairefilm volledig uit archiefmateriaal van luchtbombardementen.
De documentairefilm Four Daughters van de Tunesische filmmaker Kaouther Ben Hania zal zijn wereldpremière beleven tijdens het Cannes Film Festival van 2023. Ben Hania verwisselt constant tussen het maken van fictiefilms en documentaires. Haar vorige film The Man Who Sold His Skin ontving een Oscarnominatie voor Beste Niet-Engelstalige Film bij de Academy Awards uit 2021. Deze film beleefde zijn wereldpremière bij het 77ste Internationale filmfestival van Venetië. Uiteindelijk zou Druk de Oscar voor Beste Niet-Engelstalige Film winnen, maar dat Ben Hania’s film genomineerd werd voor een Oscar is uiteraard al een bijzonder mooie prestatie. Een andere eerdere film van haar – genaamd Beauty and the Dogs – beleefde zijn wereldpremière tijdens het Cannes Film Festival van 2017. Al haar andere films beleefde ook (wereld-)premières bij prestigieuze filmfestivals als het Cannes Film Festival, Hot Docs Toronto, IDFA en het Internationale filmfestival van Venetië. De Tunesische regisseur Kaouther Ben Hania is dus zeker een filmmaker om in de gaten te houden!
Op 6 april 2023 werd bekendgemaakt dat IDFA de kans krijgt van Gemeente Amsterdam om een eigen filmtheater voor documentairefilms op richten op een toegankelijke plek in het Vondelpark. Bij het filmtheater voor documentairefilms van IDFA zullen het hele jaar door documentairefilm gerelateerde programma’s, activiteiten en evenementen voor het publiek plaatsvinden. Het huurcontract tussen IDFA en Gemeente Amsterdam is ondertussen al ondertekend, dus de renovatie voor het theater kan beginnen.
Onder het Maaiveld is een groot succes in Nederland. Sinds 2 maart is de natuurdocumentaire al in de Nederlandse bioscopen te zien en in de afgelopen maand gingen al meer dan 30.000 mensen naar deze bioscoopfilm. De filmmakers van Onder het Maaiveld – die eerder ook al werkten aan De Nieuwe Wildernis en De Wilde Stad – komen nu ook met een speciale junioreneditie van Onder het Maaiveld. Met Onder het Maaiveld Junior nemen de filmmakers de jeugdige kijkers mee op een ondergrondse reis naar allemaal bijzondere beestjes die ze nog nooit eerder hebben gezien. Onder het Maaiveld Junior draait vanaf 19 april 2023 in de Nederlandse bioscopen.
Nummer achttien – the breath of life is een film met enkele hartverwarmende en ontroerende momenten. Je kunt hierbij denken aan momenten zoals wanneer een vriend van filmmaker Guido van der Werve een kinderboek voorleest, terwijl Van der Werve in het ziekenhuis (na een verkeersongeluk) ligt. Dit soort kleine momenten voelen echt, ontroerend en mooi aan. Het feit dat de vriend, die het boek voorleest, verschillende stemmen opdoet voor de diverse personages uit het kinderboek, laat zien dat Van der Werve een goed oog voor detail kan hebben. Helaas miste ik tijdens het kijken van Nummer achttien – the breath of life meer van dit soort kleine en mooie momenten. Van der Werve lijkt zijn eerste speelfilm te groots te hebben aangepakt. Ik heb respect voor de videokunstenaar en filmmaker, want hij probeert zijn traumatische gebeurtenissen uit zijn verleden filmisch aan te pakken. Maar als puntje bij paaltje komt, moet ik als recensent eerlijk blijven en toegeven dat ik Nummer achttien – the breath of life niet bepaald een goede film vind. Het komt over alsof Van der Werve het publiek opzadelt met een heleboel onnodige navertellingen van gebeurtenissen uit zijn verleden. Nummer achttien – the breath of life lijkt meer weer te geven van de gedeprimeerde en existentiële geaardheid van de filmmaker, dan dat het een poëtisch onderzoek is naar zichzelf. Vanaf de start van de film heeft Van der Werve een bepaald beeld voor zich over wie hij is. Dit komt niet natuurlijk, waardoor de film in zijn verhaal pretentieus en zelfverheerlijkt overkomt.
Met Apolonia, Apolonia lukt het de Deense filmmaker Lea Glob om een intrigerend portret van een veelbelovende en getalenteerde kunstschilder neer te zetten. In dertien lange jaren volgde de filmmaker de kunstschilder Apolonia Sokol, waarbij haar camera – als een filmisch dagboek – de belangrijkste overwinningen en de aangrijpendste worstelingen opnam. Apolonia, Apolonia bevat als documentaire ook stille en (zelf-)reflecterende momenten, waarbij zowel de kunstschilder, de filmmaker en de filmtoeschouwers kunnen nadenken over het (kunstenaars-)leven. Glob brengt echt het volledige plaatje van het leven van de kunstschilder in beeld, waarbij onderwerpen die normaliter overgeslagen worden toch besproken worden. Hierbij kun je denken aan bijvoorbeeld het financiële aspect van kunstenaarschap en de onderlinge moeilijke relaties tot (overdreven) rijke investeerders. Apolonia, Apolonia is een sterke aanrader die deze maand nog te zien is bij IDFA. Er zijn nog tickets beschikbaar voor de voorstelling op 19 november 2022. Deze voorstelling zal plaatsvinden bij het EYE Filmmuseum vanaf 10.00 uur. Houders van een Cinevillepas krijgen korting voor deze voorstelling.
De Dick Maas Methode is een documentairefilm over de chaotische carrière van de Nederlandse filmmaker Dick Maas. Deze Nederlandse filmregisseur is bekend voor het regisseren van filmklassiekers als De Lift en Flodder. Echter zijn veel mensen ook bekend met zijn nieuwere films zoals bijvoorbeeld Prooi en Moordwijven. De documentaire is geregisseerd en gemonteerd door Jeffrey de Vore. Bekende filmmakers als Martin Koolhoven en filmjournalisten als René Mioch praten over de carrière en het werk van Dick Maas. Echter krijgt de Nederlandse filmmaker ook zelf de kans om te praten over zijn eigen films. Want wie is de man achter Flodder, Amsterdamned en De Lift nu echt? En lukt het de documentaire om het verhaal van Dick Maas aan het grote publiek te vertellen op een luchtige, maar intrigerende manier? De Dick Maas Methode gaat op 25 februari 2022 in première op Film1. Dit zal gebeuren tijdens de speciale filmavond die in het teken staat van Dick Maas. Zelf kreeg ik de mogelijkheid al eerder om de film op DVD te bekijken. Mijn dank aan WW Entertainment voor de mogelijkheid tot een samenwerking en het versturen van een recensie-exemplaar.