Met een IMDB-score van gemiddeld 3.7 sterren uit de 10 kan er zeker gezegd worden dat Gasoline Alley beschouwd kan worden als een van de mindere films waar Bruce Willis een rol in heeft. Gasoline Alley is net zoals Killing Field een film waarin de legendarische Bruce Willis een (kleine) bijrol heeft. Bij beide films staat de acteur alsnog triomfantelijk op de filmposter, om zo hopelijk nog wat meer mensen naar de film te laten kijken. Doordat deze marketingtruc met acteur Bruce Willis de laatste paar jaren regelmatig is voorgekomen, hebben de meeste filmliefhebbers, Bruce Willis-fans en recensenten argwaan gekregen als ze de acteurs naam op een poster zien staan. Een deel van het publiek zal dus met lage verwachtingen Gasoline Alley bekeken hebben – wat zowel positief als negatief uitgepakt kan hebben voor deze specifieke filmkijkers. Zelf had ik niet al te hoge of te lage verwachtingen voor Gasoline Alley. In plaats daarvan ging ik (grotendeels) onbevangen de film kijken, waarbij ik hooguit een prima film verwachtte. Uiteindelijk is dit ook wat ik over Gasoline Alley zou gaan denken – het is een prima film dat zowel goede als slechte aspecten bevat. Gasoline Alley is niet zo slecht als Killing Field en andere moderne B-films met Bruce Willis. Deze film is zelfs stukken beter – ook al ligt dit niet aan het acteerwerk van Willis, maar eerder aan de acteerprestaties van hoofdrolspeler Devon Sawa en bijrolspeler Luke Wilson.
The Northman kan naar mijn mening het best beschouwd worden als een arthouse film (in andere woorden filmhuisfilm) dat zich vermomd als een blockbuster. Arthouse – of filmhuis – films zijn kleinere films met vaak een artistiek karakter. Na het kijken van The Northman realiseerde ik me dat de film in zijn kern meer een artistiek karakter heeft en een kleiner verhaal verteld. In plaats van een brute Vikingen oorlog, kiest regisseur Robert Eggers er juist voor om een persoonlijk verhaal over wraak en lotsbestemming te vertellen. Als je naar de trailers van The Northman kijkt, zul je al snel denken dat dit een brute actiefilm wordt. En in zekere zin is dit ook het geval, maar Eggers speelt hierbij wel met de verwachtingen van het publiek. Dit is de eerste film die ik van regisseur Robert Eggers heb gezien. Nadat beide The Witch – of The VVitch – en The Lighthouse met lof werden ontvangen, keek ik enorm uit naar zijn nieuwste film. En The Northman heeft me grotendeels zeker niet teleurgesteld! Echter ben ik wel van de overtuiging dat het scenario van The Northman mijn grootste kritiekpunt op de film is. Eggers en Sjón hebben een mooi verhaal geschreven, maar op enkele elementen uit het verhaal wordt niet genoeg nadruk gelegd. Hierdoor komt het over alsof Eggers en Sjón regelmatig verloren raken in de wereld van het verhaal. Dit is aan de ene kant tof, maar aan de andere kant zorgt dit er wel voor dat de scenarioschrijvers regelmatig wel de focus van het verhaal missen. Dit heeft weer als resultaat dat bepaalde aspecten uit het verhaal minder ontwikkeld worden – en dus ook enigszins teleurstellen.
Films over concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog zullen nooit honderd procent gemakkelijk zijn om te bekijken. De Slowaakse film The Auschwitz Report is hier ook zeker geen uitzondering op. Regisseur Peter Bebjak werpt in zijn film een blik op het waargebeurde verhaal van de twee Slowaken die een rapport – over de genocide in de concentratiekampen – bij het verzet brachten. Hierbij legt de regisseur de focus op de reis die de twee Slowaken doormaken om het rapport tot het verzet te brengen. Echter lijkt Bebjak tegelijkertijd ook nog een verhaal te willen vertellen over het leven in een concentratiekamp. De film heeft een speeltijd van een magere negentig minuten, waardoor The Auschwitz Report maar weinig tijd overhoudt om te praten over het daadwerkelijke onderwerp van de film: het ongeloof en onbegrip over de terreurdaden uit het rapport. The Auschwitz Report is zeker geen slechte film, maar een sterk geschreven scenario met een duidelijkere regievisie hadden de film beter kunnen maken.
Als er een filmgenre is waar regisseur Roland Emmerich bekend voor staat dan is het wel de rampenfilm. Met beroemde films als Independence Day uit 1996 en Godzilla uit 1998 wist Emmerich zich al snel neer te zetten als de ramptoerist van de (hedendaags) bekende filmregisseurs. Echter wordt een deel van zijn oudere films tot op de dag van vandaag nog gewaardeerd door een grote groep filmliefhebbers. Maar zelfs deze filmliefhebbers weten dat de recentere films van Emmerich meer teleurstellen dan zijn eerdere werk. Een goed voorbeeld hiervan is zijn recentste film Moonfall. Met een gigantisch budget leek Moonfall in eerste instantie een veelbelovende terugkeer naar het genre te zijn voor Emmerich. Met Moonfall laat de filmmaker zien dat geen enkel budget de consequenties van een repetitief oeuvre kan voorkomen. Het oeuvre – of al het werk gedurende de loopbaan van Roland Emmerichs carrière – kan teruggeleid worden naar dezelfde cliché basisprincipes waarmee hij zijn verhalen verteld. Bijna geen enkel aspect aan Moonfall is origineel of goed uitgewerkt – zeker niet voor een regisseur die bekend staat voor het maken van rampenfilms. Emmerich wilde met Moonfall opnieuw graag een rampenfilm maken – en in zekere zin is dit hem ook gelukt. Alleen niet op de manier waarop hij hoopte. De echte ramp is namelijk het bestaan van de film.
He shoots. He scores. Regisseur en documentairemaker Geertjan Lassche weet met zijn nieuwste documentaire Louis een ontroerend, intiem en (vooral) informatief portret neer te zetten. Ik ben zelf geen groot voetbalfanaat en kijk (bijna) geen voetbalwedstrijden. In eerste instantie sprak deze documentaire over Louis van Gaal me dus ook zeker niet aan. Doordat veel recensenten met lof spraken over de film, besloot ik toch een recensie-exemplaar aan te vragen bij Dutch FilmWorks. Louis is namelijk al sinds 15 juli 2022 te koop op Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Dutch FilmWorks voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Het is bijna te gek voor woorden, maar Illumination Entertainment laat met Sing 2 zien hoe je een meesterlijk vervolg op een animatiefilm maakt. Andere grote animatiestudio’s zouden (in dit geval) moeten kijken naar Illumination Entertainment, want dit hoe je een meesterlijk vervolg, op een matige animatiefilm, maakt. Met elk individuele aspect – en ook in zijn geheel – overtreft Sing 2 zijn voorganger. Sing 2 is sinds 4 mei 2022 in Nederland te koop op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Wat krijg je als je een zangwedstrijd toevoegt aan een wereld vol mensachtige dieren? De animatiefilm Sing natuurlijk! Sing toont op een eervolle manier het bijzondere gevoel dat je kunt krijgen van een theaterbezoek. Als het ware toont de film de magie van het theater, waarbij nadrukkelijk het belang van de artiesten, de theatermanager, en de toneelknecht worden uitgelicht. Sing is een vrolijke en komische animatiefilm dat geschikt is voor alle leeftijden. Echter zullen het vooral kinderen zijn die van deze film zullen genieten. Dit is uiteraard geen kritiekpunt, maar eerder een observatie. Dat de film propvol zit met onderontwikkelde en oninteressante personages, is dan wel weer een terecht kritiekpunt.
Er kan zonder enige twijfel gezegd worden dat The Matrix een van de belangrijkste en beste sci-fi films aller tijden is. The Matrix heeft het filmlandschap van sci-fi films voor altijd veranderd. Dit heeft de film niet alleen voor elkaar gekregen door baanbrekende visuele en computer gegenereerde effecten, maar ook door het revolutionaire verhaal. The Matrix was eind jaren 1990 en begin jaren 2000 zo’n grote hit dat televisiereclames de film nadeden. Ik kan me nog vaag herinneren dat er een reclame op televisie was voor het galgje bordspel, waarbij het stokfiguurtje de gekozen letters ontwijkt. Dit doet het figuurtje net zoals Neo, toen hij voor het eerst kogels ontweek. De invloed van The Matrix iis niet alleen terug te zien in televisiereclames, maar ook in alle soorten sci-fi en actiefilms van tegenwoordig. Veel beginnende en ervaren filmmakers proberen een (spontaan) succes als The Matrix voor elkaar te krijgen. Het lijkt er echter op dat The Matrix toch echt een succes is dat niet te herhalen valt. Amerikaanse recensenten benoemen regelmatig het “lightning in a bottle” gevoel van de film. In andere woorden The Matrix wist te slagen op een manier die gelukkig en onwaarschijnlijk was. De Wachowski’s vingen bliksem in een fles met The Matrix. Ondanks dat het succes (commercieel en kritisch) nooit geëvenaard is, kunnen we nog steeds blij zijn dat de iconische film The Matrix bestaat.
Bob Odenkirk zullen de meeste serieliefhebbers kennen van de series Breaking Bad en Better Call Saul. In Nobody laat de acteur een volledig andere kant van zichzelf zien, en deze kant is honderd procent bruut! Met Nobody laat Odenkirk zien dat hij ook in staat is een echte actieheld te spelen. Nobody is een van de beste moderne actiefilms waarbij de film, ondanks enkele overeenkomsten, zich toch weet te onderscheiden met andere krachtige (moderne) actiefilms. Nobody is een film die aan iedere liefhebber van actiefilms valt aan te raden, maar betekent dit dat de film alleen goed is vanwege zijn actiescènes? Het antwoord hierop is een duidelijke: “nee”. De film werd op 3 november 2021 uitgebracht op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM hadden me een recensie-exemplaar opgestuurd van Nobody. Nogmaals mijn dank daarvoor.
Tientallen jaren na de release is The Shawshank Redemption nog steeds populair. De film staat regelmatig hoog op filmlijsten van de beste films aller tijden. Dat de film zo hoog staat op deze lijsten is meer dan begrijpelijk, want The Shawshank Redemption is ook een van de beste films aller tijden. Maar wat maakt de film zo iconisch en bijzonder? Is het alleen het acteerwerk van Tim Robbins en Morgan Freeman? Of is het juist het verhaal in combinatie met de technische aspecten van de film? Het (terechte) antwoord op deze vragen is dat al deze aspecten bijdragen aan het maken van de meesterlijke film. Op 15 september 2021 brachten Warner Home Video en Day One MPM de film uit op 4K Ultra HD Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.