SebKijk

Filmrecensent en Filmjournalist

Sputum (2022) – Film Recensie

Sputum (2022) – Film Recensie

Sputum is een Nederlandse zwart-wit sciencefiction film, waar regisseur en scenarioschrijver Dan Geesin meer dan tien jaar aanwerkte. Op 24 november werd de film in de Nederlandse bioscopen uitgebracht door Herrie Film & TV en De Filmfreak. Sputum bevat krachtige technische aspecten die laten zien dat Nederland zeker in staat is om een uniek uiterlijk voor een (zwart-wit) sciencefiction film te maken. Daarnaast bevat de film ook krachtig acteerwerk van de jonge acteur Yannick Jozefzoon en de jonge actrice Jadie Olieberg. Verder weten Tine Joustra, Guido Pollemans en Sandra Mattie ook de show te stelen in Sputum. Spijtig genoeg ligt het grootste probleem van de film bij de regievisie en het scenario van Dan Geesin. De regisseur-scenarioschrijver – die bovendien ook muzikant en beeldend kunstenaar is – lijkt te verloren zijn geraakt in hoe hij zijn verhaal wilde vertellen. Sputum heeft een te simpel basisverhaal, waarbij het gaat over de klassieke (klassen-)strijd tussen goed en slecht. Voor de rest wordt komt de film juist weer pretentieus over. Dit is redelijk jammer, want met een beter verhaal (of betere regievisie) had dit een topfilm kunnen zijn geworden.

Black Panther (2018) – Film Recensie

Black Panther (2018) – Film Recensie

Black Panther was de eerste Marvel Studios-film met een zwarte regisseur en een grotendeels zwarte cast. Dit was waarschijnlijk ook een van de grootste redenen dat de film zo geliefd werd ontvangen door filmliefhebbers en superhelden fans. Black Panther was (en is) een fenomeen dat voor culturele representatie een belangrijke zet heeft gedaan. Er zijn genoeg films die alleen op het belang van culturele representatie inspelen en verder geen goede film afleveren. Black Panther is hier echter geen voorbeeld van. Ryan Coogler en Chadwick Boseman leveren namelijk een van de beste Marvel Studios-films. Black Panther bevat een van de diepgaandste thematische verhalen, waarbij (onder andere) onderwerpen als kolonialisme en oorlog worden besproken. Daarnaast levert (de helaas te jong overleden) hoofdrolspeler Chadwick Boseman een geweldige en iconische acteerprestatie. Het blijft begrijpelijk dat Boseman zo geliefd was om deze rol, want hij levert in Black Panther misschien wel zijn beste acteerprestaties aller tijden.

Beast (2022) – Film Recensie

Beast (2022) – Film Recensie

Beast is – naar mijn mening – een van de grote filmverrassingen van 2022. Dit had gemakkelijk een identiteitsloze en onvermakelijke film kunnen worden. Regisseur Baltasar Kormákur weet – door de simpliciteit van het verhaal – de film een spannende identiteit en vermakelijke aard te geven. Doordat het verhaal van de film gewoontjes is, zal Beast niet een film voor iedereen zijn. Echter heb ik zelf enorm genoten van deze thriller film. Of moet ik eerder zeggen dat Beast een survival monsterfilm? In Beast wordt het gevaar – een losgeslagen moordlustige leeuw – namelijk neergezet als een onverslaanbare kracht. Hierdoor weet Kormákur juist in te spelen op het monstergenre, waarbij de kunst van het overleven een belangrijke rol speelt. Op 2 november 2022 werd de spannende thriller film Beast door Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM uitgebracht op Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het verzenden van een recensie-exemplaar.

Apolonia, Apolonia (2022) – Film Recensie

Apolonia, Apolonia (2022) – Film Recensie

Met Apolonia, Apolonia lukt het de Deense filmmaker Lea Glob om een intrigerend portret van een veelbelovende en getalenteerde kunstschilder neer te zetten. In dertien lange jaren volgde de filmmaker de kunstschilder Apolonia Sokol, waarbij haar camera – als een filmisch dagboek – de belangrijkste overwinningen en de aangrijpendste worstelingen opnam. Apolonia, Apolonia bevat als documentaire ook stille en (zelf-)reflecterende momenten, waarbij zowel de kunstschilder, de filmmaker en de filmtoeschouwers kunnen nadenken over het (kunstenaars-)leven. Glob brengt echt het volledige plaatje van het leven van de kunstschilder in beeld, waarbij onderwerpen die normaliter overgeslagen worden toch besproken worden. Hierbij kun je denken aan bijvoorbeeld het financiële aspect van kunstenaarschap en de onderlinge moeilijke relaties tot (overdreven) rijke investeerders. Apolonia, Apolonia is een sterke aanrader die deze maand nog te zien is bij IDFA. Er zijn nog tickets beschikbaar voor de voorstelling op 19 november 2022. Deze voorstelling zal plaatsvinden bij het EYE Filmmuseum vanaf 10.00 uur. Houders van een Cinevillepas krijgen korting voor deze voorstelling.

Ambulance (2022) – Film Recensie

Ambulance (2022) – Film Recensie

Ambulance is een film van regisseur Michael Bay. Dit betekent dat Ambulance het zeker goed zal hebben gedaan bij filmliefhebbers die dol zijn op onzinnige actie en veelvoorkomende explosies. Op zijn tijd kan ik zeker een film als dit waarderen. Echter bevatten deze films regelmatig ook een goed (of in ieder geval beter) verhaal en andere sterke technische aspecten. Ditzelfde kan niet gezegd worden over Ambulance. Deze nieuwste film van Michael Bay weet op bijna elk vlak teleur te stellen. Zo is de film slecht geregisseerd en bevat het ook een slecht geschreven verhaal, met nog slechtere (en ongeloofwaardigere) dialogen. Gelukkig weten de drie belangrijkste leden uit de cast – Jake Gyllenhaal, Yahya Abdul-Mateen II, en Eiza González – het verhaal nog een beetje vermakelijk te maken. Gyllenhaal en Abdul-Mateen II leveren degelijk, maar wat overdreven acteerwerk. González aan de andere kant weet een van haar beste acteerprestaties tot nu toe neer te zetten. Het is een groot wonder dat dit heeft kunnen plaatsvinden in zo’n belachelijk slechte film als Ambulance. Het acteerwerk van González maakt het bestaan van deze film nog enigszins verdraagbaar. Maar is de film dan echt zo slecht als je over laat komen? Ja – of in ieder geval naar mijn mening wel. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten op 10 augustus 2022 Michael Bay’s Ambulance uit op 4K UHD, Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Marry Me (2022) – Film Recensie

Marry Me (2022) – Film Recensie

Marry Me is een voorspelbare, maar hartverwarmende romantische komediefilm. Er kan zelfs gezegd worden dat Marry Me het standaard voorbeeld is van de huidige romantische komediefilm. Zo bevat het verhaal van de film bevat genoeg emotionele momenten om je interesse vast te houden. Tegelijkertijd is het verhaal van de film ongelofelijk cliché en voorspelbaar. Marry Me ontvouwt zijn verhaal net als een sprookje, waarbij twee onverwachte geliefden elkaar vinden. Ergens blijft dit voorspelbare verhaaltype amusant en hartverwarmend om te aanschouwen. Anders zouden er ook niet zoveel van dit soort romantische komediefilms gemaakt worden. Toch kan er zeker gezegd worden dat er tegenwoordig zoveel van deze sprookjesachtige romantische komediefilms zijn dat ze moeilijk van elkaar te onderscheiden blijven. Hier valt Marry Me ook onder. Dit is best jammer, want de onderlinge chemie tussen hoofdrolspelers Jennifer Lopez en Owen Wilson is zeker aanwezig. Het acteerwerk van deze twee hoofdrolspelers behoort ook tot een van de beste aspecten uit de film. Lopez en Wilson laten zien waarom ze (terecht) als Hollywood veteranen beschouwd mogen worden. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten Marry Me op 22 juni 2022 uit op Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Essay | Grensverleggende kinderfilms en het SCHLiNGEL International Film Festival

Essay | Grensverleggende kinderfilms en het SCHLiNGEL International Film Festival

Het SCHLiNGEL International Film Festival is al 27 edities lang een van de belangrijkste filmfestivals voor kinderen en jongeren. Met de 27e editie heeft het SCHLiNGEL International Film Festival opnieuw bewezen dat dit hét filmfestival is dat de grenzen van kinderfilms verlegt. Maar nog belangrijker is dat dit filmfestival deze grenzen ook weet te verleggen door nodige en belangrijke ongehoorde verhalen te vertellen. Dit jaar vond het SCHLiNGEL International Film Festival plaats van 8 tot en met 15 oktober. Samen met Hamed Soleimanzadeh en Marc Hairapetian maakte ik dit jaar deel uit van de FIPRESCI-jury voor dit filmfestival. We keken en jureerden 15 films uit de internationale selectie. Ook dit jaar had het SCHLiNGEL International Film Festival weer een uitzonderlijke selectie. De kwaliteit tussen de films kon soms nog behoorlijk verschillen, maar bijna alle kinderfilms probeerden met hun verhalen en thema’s nieuwe wegen in te slaan.

Everybody Hates Johan (2022) – Film Recensie

Everybody Hates Johan (2022) – Film Recensie

Everybody Hates Johan is een ontroerende, dynamische en explosieve komediefilm. Naar mijn mening kan de film ook beschreven worden als een donkere tragikomedie film dat het leven van buitenbeentjes en eenlingen eert. Als het ware is Everybody Hates Johan visuele liefdesbrief aan de vreemde eendjes die altijd blijven vechten waar ze voor staan en in geloven. De film volgt het leven van Johan – van zijn geboorte tot aan zijn dood. In een speeltijd van nog geen 95 minuten laat regisseur Hallvar Witzø de belangrijkste hoogtepunten en dieptepunten uit het leven van Johan zien. Witzø weet op deze manier een empathische verbinding te scheppen tussen de filmtoeschouwers en het hoofdpersonage. We zien Johan opgroeien voor onze ogen, waarbij we met hem meelachen en meehuilen. Daar ligt een van de grootste krachten van de film. Everybody Hates Johan komt oprecht over als een verfilmd levensverhaal. Ondanks dat de film een redelijk korte speeltijd heeft, voelt geen enkele scène geforceerd of onnodig aan. Er kan eerder gezegd worden dat de film profijt zou hebben gehad als het bepaalde scènes wat langer uit had laten spelen. Een van de grootste krachten van de film is het verhaalverloop in zijn korte speeltijd, maar deze korte speeltijd is tegelijkertijd ook een van de minpunten van de film. Toch blijft Everybody Hates Johan een krachtige film die het om meerdere redenen waard is te kijken in de bioscoop. Het toffe nieuws is dat de film nu te bekijken is op het Leiden International Film Festival. Everybody Hates Johan draait op het Leiden International Film Festival op donderdag 10 november om 21.30 bij de Lido (zaal 3). Verder draait de film ook op vrijdag 11 november om 13.30 bij het Kijkhuis (zaal 2). Daarnaast is de film ook te zien op zaterdag 12 november om 19.00 bij de Lido (zaal 3). Mijn dank aan het Leiden International Film Festival voor het versturen van een screener van de film.

See for Me (2021) – Film Recensie

See for Me (2021) – Film Recensie

See for Me is een representatieve thriller film dat een uniek basisverhaal bevat. Het verhaal volgt een blind hoofdpersonage dat haarzelf en het huis, waarop ze past, moet verdedigen wanneer er een huisinbraak plaatsvindt. Dit klinkt als een absurd idee voor een film. Ergens is dit het ook. Ondanks dat het aspect van een blind hoofdpersonage technisch redelijk goed uitgevoerd is, hebben de scenarioschrijvers maar een matig verhaal geschreven voor de film. Regisseur Randall Okita gaat daarnaast te letterlijk om met het verhaal, waarbij hij de (enkele) achtergrondverhalen en karaktermomenten letterlijk verteld, in plaats van dat hij ze visueel uit laat spelen. Gelukkig is het acteerwerk van hoofdrolspeelster Skyler Davenport een groot pluspunt aan de film. Ook weet de belangrijkste bijrolspeler Jessica Parker Kennedy te overtuigen. Het beste aspect aan de film zijn echter de representatieve en technische aspecten. See for Me is een mooie representatieve film voor blinde mensen en Paralympische spelers. Daarnaast zit de film technisch uitstekend in elkaar, waarbij de cinematografie, de montage, de geluidsbewerking, de productie ontwerpen en de set opbouw allemaal weten te overtuigen. Het is jammer dat See for Me maar een matig verhaal bevat, want anders had dit misschien een geweldige thriller kunnen zijn geworden.

Batman Returns (1992) – Film Recensie

Batman Returns (1992) – Film Recensie

In 2022 is het alweer dertig jaar geleden dat de duistere superhelden en kerstfilm Batman Returns oorspronkelijk uitkwam. In de dertig (lange) jaren, na de oorspronkelijke release, hebben de recensenten, filmliefhebbers en (superhelden) fans geleerd om Tim Burtons tweede Batman film meer te waarderen. Batman Returns wordt nu regelmatig zelfs een van de beste Batman én DC Comics films genoemd, waarbij sommige recensenten en fans deze film zelfs beter noemen dan Tim Burtons eerste Batman film uit 1989. Toen ik Batman (1989) en Batman Returns voor het eerst gezien had, vond ik dat een gekke uitspraak. Naar mijn mening was Tim Burtons Batman (1989) velen malen beter dan Batman Returns. Nu ik dit jaar beide Batman (1989) en Batman Returns opnieuw heb gekeken, moet ik echter toch toegeven dat Batman Returns de betere film van de twee is. Daarnaast kan er ook zeker gezegd worden dat Batman Returns als film ondergewaardeerd is. Burtons tweede Batman film weet perfect de duistere en gotische toon van de Batman stripboeken te adapteren naar het grote scherm. Daarnaast is Batman Returns misschien wel de film waar de artistieke en donkere visie van Burton het meest tot zijn recht komt. De film is zeker niet perfect, maar wat Burton heeft weten neer te zetten met Batman Returns kan niet anders dan meesterlijk creatief genoemd worden. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition van Batman Returns uit. De Ultimate Collectors Edition van Batman Returns bestaat onder andere uit een 4K UHD en Blu-ray Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.