Doctor Strange in the Multiverse of Madness (2022) – Film Recensie

Doctor Strange in the Multiverse of Madness is de nieuwste Marvel Studios-film die nu in de Nederlandse bioscopen te bekijken is. Doctor Strange is als superheld altijd een apart geval voor me geweest. De acteerprestaties van Benedict Cumberbatch hebben veel toegevoegd aan het gelijknamige personage van het Marvel Cinematic Universe. Dat is niet bijzonder gek, want Cumberbatch is een sterke acteur. Momenteel kan ik zelf niet films of series opnoemen waar de acteur slecht in acteert. Ondanks het sterke acteerwerk van Cumberbatch, vond ik Doctor Strange als personage een minder uitgewerkt karakter hebben dan andere grote personages uit het Marvel Cinematic Universe. Zelfs na zijn eerste film uit 2016, bleef ik Doctor Strange meer zien als een personage die voor verhalen beter aansluit bij een film met meerdere superhelden. Op narratief gebied vond ik het personage van Doctor Strange in een solofilm niet interessant genoeg. Met Doctor Strange in the Multiverse of Madness is mijn kijk op deze superheld grotendeels verandert. Deze tweede Doctor Strange-film laat zien dat het wel mogelijk is om een degelijk verhaal te vertellen in een solofilm waar deze superheld centraal staat. Ik noem het verhaal niet goed of sterk, omdat het verhaal van de film helaas wel rommelig is.

Nobody (2021) – Film Recensie

Bob Odenkirk zullen de meeste serieliefhebbers kennen van de series Breaking Bad en Better Call Saul. In Nobody laat de acteur een volledig andere kant van zichzelf zien, en deze kant is honderd procent bruut! Met Nobody laat Odenkirk zien dat hij ook in staat is een echte actieheld te spelen. Nobody is een van de beste moderne actiefilms waarbij de film, ondanks enkele overeenkomsten, zich toch weet te onderscheiden met andere krachtige (moderne) actiefilms. Nobody is een film die aan iedere liefhebber van actiefilms valt aan te raden, maar betekent dit dat de film alleen goed is vanwege zijn actiescènes? Het antwoord hierop is een duidelijke: “nee”. De film werd op 3 november 2021 uitgebracht op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM hadden me een recensie-exemplaar opgestuurd van Nobody. Nogmaals mijn dank daarvoor.

The Shawshank Redemption (1994) – Film Recensie

Tientallen jaren na de release is The Shawshank Redemption nog steeds populair. De film staat regelmatig hoog op filmlijsten van de beste films aller tijden. Dat de film zo hoog staat op deze lijsten is meer dan begrijpelijk, want The Shawshank Redemption is ook een van de beste films aller tijden. Maar wat maakt de film zo iconisch en bijzonder? Is het alleen het acteerwerk van Tim Robbins en Morgan Freeman? Of is het juist het verhaal in combinatie met de technische aspecten van de film? Het (terechte) antwoord op deze vragen is dat al deze aspecten bijdragen aan het maken van de meesterlijke film. Op 15 september 2021 brachten Warner Home Video en Day One MPM de film uit op 4K Ultra HD Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Duty of Care (2022) – Film Recensie

Duty of Care is een van de vele films die dit jaar te bekijken was op het Movies that Matter Festival. De film was zowel op locatie te zien en online te bekijken. Duty of Care is geregisseerd door Nic Balthazar. Hij is een Belgische televisiemaker bij de VRT en filmregisseur. Naast dat hij Duty of Care heeft geregisseerd heeft hij ook de film geproduceerd. Sarah Tak diende ook als producent van de film. Duty of Care is een documentaire van 56 minuten waarbij we de ingetogen, maar gepassioneerde advocaat Roger Cox volgen. In Balthazars Duty of Care krijgen we een inspirerende kijk achter de schermen te zien bij de rechtszaken tegen Shell en de Nederlandse overheid om klimaatverandering aan te pakken. Advocaat Roger Cox speelde hierbij een belangrijke rol, omdat hij in twee historische zaken het voor elkaar krijgt dat catastrofale klimaatverandering illegaal verklaard kan worden. Cox zegt dat het leven van hem als jonge advocaat veranderde toen hij Al Gore’s An Inconvenient Truth zag. De advocaat zal het wellicht niet weten, maar Duty of Care zal hetzelfde effect kunnen hebben op veel kijkers.

Dune (2021) – Film Recensie

Dune is zonder enige twijfel een van de beste films uit 2021. Als filmrecensent en filmjournalist schaam ik me ervoor dat ik deze film niet in mijn top 10 lijst van beste films uit 2021 heb gezet. De afgelopen weken heb ik Dune driemaal opnieuw bekeken. Mijn waardering voor deze epische sciencefiction film is blijven stijgen. Regisseur Denis Villeneuve heeft zichzelf weten te overtreffen met deze nieuwste film van hem. Frank Herberts boek Dune is moeilijk te adapteren, waardoor het als een grote verrassing is gekomen dat Villeneuve zo goed het verhaal weet te verfilmen. Als iemand die niet echt bekend is met het schrijfwerk van Herbert, kon ik het verhaal van Dune toch goed volgen. Mensen die nog nooit de boeken hebben gelezen over dit universum, kunnen zonder enige kennis Denis Villeneuve’s Dune kijken en niet overweldigd of in de war raken. Dat is de grootste kracht van Villeneuve geweest in zijn adaptatie van Dune. Ik heb de boeken nog niet gelezen, maar na het zien Villeneuve’s Dune heb ik zeker interesse gekregen om dit wel te gaan doen!

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021) – Film Recensie

In 2018 brak de film Black Panther verschillende box office records. Tot op de dag van vandaag wordt er met lof gesproken over deze superhelden film. De zwarte bevolking had met Black Panther eindelijk (krachtige) representatie gevonden in het superhelden filmgenre. De Aziatische bevolking is voor een langere tijd minder goed gerepresenteerd in dit filmgenre. Zo kregen de Aziatische superhelden (als die er überhaupt waren) eerder kleine bijrollen. Dit is veranderd met de komst van de Aziatische superheld Shang-Chi. Dit Marvel Comics personage heeft zijn eigen film gekregen. Met Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is het Marvel Studios opnieuw gelukt een kaskraker te maken. Maar is representatie alleen goed genoeg om een film krachtig of bijzonder te maken? In principe niet, maar gelukkig weet Shang-Chi op meerdere vlakken toch een sterke indruk achter te laten.

Prooi (2016) – Film Recensie

Nederlandse films hebben een bepaalde reputatie gekregen onder het (Nederlandse) publiek. De toeschouwers van de Nederlandse film kijken niet op bij het nieuws dat er de zoveelste Nederlandse romantische komedie of oorlogsfilm in de bioscopen zal komen. Toch zijn er enkele Nederlandse regisseurs die zich afbijten van de gewone Nederlandse filmgenres. Dick Maas is een van deze Nederlandse regisseurs. Zijn laatste film Prooi kwam alweer uit in 2016. De film zou in mijn ogen het best beschreven kunnen worden als een monsterthriller film. Sterker nog ik zou Prooi de Nederlandse versie van An American Werewolf in London willen noemen. Prooi is als film niet even krachtig, maar het is duidelijk terug te zien dat Dick Maas inspiratie heeft gehaald uit monsterfilms zoals An American Werewolf in London. Dick Maas geeft zijn eigen spin aan het monstergenre en komt hierbij het succes (en falen) van dit bekende filmgenre tegen. De regisseur maakt gebruik van de kracht van dit spannende genre, maar komt tegelijkertijd ook in de knoop te staan met de bekende clichés van de monsterfilms.

Un Monde (2021) – Film Recensie

Hoe goed kan een lange speelfilm debuut zijn? Regisseur Laura Wandel laat met haar lange speelfilmdebuut Un Monde zien dat het best goed kan zijn. Haar debuut Un Monde ging op 8 juli 2021 in première op het filmfestival van Cannes. Het deed mee in de ‘Un certain regard’-sectie. De film won op dit filmfestival de FIPRESCI prijs, wat de prijs van de internationale filmkritiek is. Ook won Un Monde op het BFI London Film Festival 2021 de Sutherland Trophy voor beste debuutfilm. Dat Un Monde met ongelofelijk veel positieve kritieken en lof werd ontvangen, is dus nog zachtjes uitgedrukt. Maar wat maakt deze debuutfilm zo krachtig? En is Un Monde een film zonder gebreken?

Venom: Let There Be Carnage (2021) – Film Recensie

In Venom: Let There Be Carnage keert acteur Tom Hardy terug in zijn rol als de bekende Marvel antiheld Venom. Deze antiheld was voor het eerst (als een schurk) te zien in Sam Raimi’s Spider-Man 3. Het duurde na 2007 nog ruim 11 jaar voordat we Venom weer in een film zouden mogen bewonderen. In 2018 kregen we dan voor het eerst Venom te zien in zijn eigen film. De door Ruben Fleischer geregisseerde film, introduceerde een oud en nieuw publiek aan de gruwelijke symbiose. In de Sony filmwereld van Venom is de Marvel antiheld niet verbonden aan Spider-Man – wat veel levenslange Venom (en Spider-Man) fans teleurstelde. Met Venom: Let There Be Carnage neemt Andy Serkis de rol van regisseur over. Andy Serkis zal het publiek voornamelijk kennen als acteur. Hij mag dan bekend staan als de koning van motion capture, maar de afgelopen vijf jaar is Serkis zich ook meer gaan verdiepen in het regisseren van films. Zo regisseerde hij in 2017 het biografische en romantische drama Breathe, en in 2018 verfilmde hij ook The Jungle Book in de Netflix Original Film Mowgli. Nu heeft de acteur-regisseur voor het eerst een superhelden film dat tegelijkertijd een vervolg is, geregisseerd. Is het Andy Serkis gelukt om een waardige opvolger en een goede superhelden film te regisseren?

Blacklight (2022) – Film Recensie

He’ll not find you, and he’ll not kill you. Actieheld Liam Neeson is vanaf nu te zien in de keiharde actiethriller Blacklight. Maar eigenlijk is keiharde actiethriller niet de beste term voor deze nieuwe Amerikaanse film. Blacklight bevat zeker de nodige actie, maar keihard of spannend zou ik de film niet noemen. Dutch FilmWorks bracht op 24 februari 2022 de film uit in de Nederlandse bioscopen. Deze nieuwe Liam Neeson film valt het best te beschrijven als de typerende Amerikaanse Liam Neeson actiefilm. Het brengt niets nieuws naar het genre en heeft een slap geschreven verhaal. Daarnaast bevat de actiefilm maar weinig actie. Hierdoor is Blacklight een film die teleurstelt, zelfs als je geen hoge verwachtingen hebt.