Wicked (2024) – Filmrecensie

De verfilming van (de eerste helft van) Wicked is een prachtige audiovisuele liefdesbrief aan de liefhebbers van de gelijknamige theatermusical en de fantasierijke dromers van de geliefde verhalen van Oz. Een deel van wat Wicked zo geweldig maakt, is het feit dat de filmmakers de fantastische en creatieve elementen van de wereld van Oz niet uit de weg gaan. Er zijn pratende geiten die werken als docenten op universiteiten en mensen die op stelten lopen om ’s nachts lantaarns aan te steken. Regisseur Jon M. Chu omarmt de kleurrijke verbeelding van de wereld van Oz en verrijkt deze. Het zijn Chu en de scenarioschrijvers Winnie Holzman en Dana Fox gelukt om met hun (geadapteerde) verhaal over de buitengewone inwoners en de spectaculaire wereld van Oz een blijvende indruk achter te laten. Er kan zelfs gezegd worden dat Wicked, naast filmklassieker The Wizard of Oz (1939), het dichtst bij het ware fantasierijke karakter van de wereld van Oz komt. Dit is grotendeels te danken aan het feit dat de regisseur en scenarioschrijvers het originele verhaal van de eerste helft van het theatermusical meer diepgang hebben gegeven. De film bevat niet toegevoegde of uitgerekte scènes puur voor de reden om de film een langere speelduur te geven. Wicked gebruikt zijn relatief lange speelduur (van 161 minuten) om de thema’s en karakterontwikkelingen van het verhaal uit te diepen. Het voegt ook meer diepgang toe aan belangrijke karaktermomenten en durft langer bij de zwaarte van deze momenten stil te staan – zelfs al breekt het soms het tempo en de structuur van het verhaal. Dat Wicked het verhaal van de theatermusical weet te verrijken, ligt hoogstwaarschijnlijk ook aan het feit dat Holzman aan zowel de theatermusical als de filmadaptatie heeft gewerkt.

Food for Profit (2024) – Filmrecensie

Food for Profit is een hartverscheurende en aangrijpende documentairefilm die verkent hoe mensen (met macht) een onmenselijke houding hebben tegenover dierenwelzijn, klimaatbescherming en de algehele volksgezondheid. De Italiaanse documentairefilm werkt als een doorgrond filmisch onderzoek dat laat zien hoe redelijk veel (machtige) mensen veedieren alleen als objecten zien. Regisseurs Giulia Innocenzi en Pablo D’Ambrosi bepleiten dat mensen met (veel) geld en macht doen wat ze doen, omdat ze het kunnen doen: ze hebben niet voor niets het geld en de macht ervoor. Food for Profit stelt de confronterende vraag of de bevolking wel leeft in een democratie als een grote hoeveelheid lobbyisten veel invloed kan uitoefenen op het Europese beleid en wetgeving. De verbluffende documentairefilm laat de monsterlijke en beestachtige kanten van de mensheid zien. Dit doen de filmmakers niet door een enkele rotte appel uit het politieke en industriële systeem van de agrifoodsector te belichten. In plaats daarvan leggen Innocenzi en D’Ambrosi het hele corrupte systeem bloot. Hierdoor komt de realiteit van een Europese samenleving dat steeds meer lijkt te leven onder het bewind van een zogenaamde “lobbycratie” pijnlijk dichtbij.

Death of a Unicorn Winactie | Gesloten

Op 3 april 2025 brengt filmdistributeur Independent Films de komische horrorfilm Death of a Unicorn uit in de Nederlandse bioscopen. Om de bioscooprelease van Death of a Unicorn te vieren, mag ik samen met Independent Films een winactie opzetten voor de film. Met de Death of a Unicorn Winactie mag ik twee keer twee bioscoop vrijkaarten weggeven van de film. Wil je weten hoe je kans maakt op deze spannende en grappige prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Independent Films voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Food for Profit Winactie | Gesloten

Op 10 april 2025 brengt filmdistributeur MCOfilm de confronterende documentairefilm Food for Profit uit in de Nederlandse bioscopen. Om de bioscooprelease van Food for Profit te vieren, mag ik samen met MCOfilm een winactie opzetten voor de film. Met de Food for Profit Winactie mag ik twee bioscoop vrijkaarten weggeven van de film. Wil je weten hoe je kans maakt op deze aangrijpende prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan MCOfilm voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Führer und Verführer (2024) – Filmrecensie

Führer und Verführer vertelt het verhaal van de opkomst van nazi-Duitsland door de lens van Adolf Hitlers rechterhand en propagandaminister Joseph Goebbels. De film begint met een tekstuele introductie die de premisse van het verhaal beschrijft en de redenering om de film door het perspectief van de daders – in andere woorden de nazi’s – te laten zien. De introductie beschrijft terecht dat deze keuze om het filmverhaal vanuit het perspectief van de nazi’s te laten zien zowel riskant als noodzakelijk is. Regisseur en scenarioschrijver Joachim A. Lang bepleit terecht dat dit een goede manier is om de hedendaagse bevolking te waarschuwen tegen – en bewust te maken van – het werk van demagogen. De regisseur en scenarioschrijver start de film echter niet met de eerste ontmoetingen tussen Goebbels en Hitler. Daarnaast begint het filmverhaal ook niet met de start van hun samenwerkingen. Na een tekstuele introductie en een proloog, dat vlak plaatsvindt voor de dood van Hitler en Goebbels, opent de film in 1938 met de Anschluss van Oostenrijk bij Duitsland. Doordat deze Duitse oorlogsdramafilm niet start met de eerste samenwerkingen en ontmoetingen tussen Goebbels en Hitler, wordt de opkomst van fascisme, ongelijkheid en racisme als iets plotselings en onverwachts neergezet. Hiermee speelt Lang in op de snelle groei en opkomst van fascistische demagogen. Daardoor weet de regisseur en scenarioschrijver goed de gevaren hiervan weer te geven. Tegelijkertijd werkt de narratieve keuze om het verhaal niet te starten bij het begin van Goebbels’ leven als propagandaminister en rechterhand van Hitler hem ook tegen. De regisseur en scenarioschrijver wil het filmpubliek de boodschap meegeven alert te blijven voor de groei en opkomst van fascisme, maar doordat de film niet start bij het begin van deze opkomst, lukt het Lang niet om de filmtoeschouwers aan te geven waar ze op moet letten om de opkomst van fascisme te herkennen. Hoogstwaarschijnlijk zal de regisseur en scenarioschrijver verwacht hebben dat de filmtoeschouwers zelf zullen herkennen wanneer fascisme aanwezig is of opkomt, maar als dat het geval was, dan zouden film als Führer und Verführer ook niet gemaakt hoeven te worden. De narratieve keuzes die gemaakt zijn komen dus op enkele momenten (enigszins) imperfect en onlogisch over.

Red One Winactie | Gesloten

Red One Winactie | Gesloten

Op 19 maart 2025 brachten Warner Home Video en Day One MPM de avontuurlijke actiekomediefilm Red One uit op 4K Ultra HD Blu-ray, Blu-ray en DVD. Om de fysieke media release van Red One te vieren, mag ik samen met Warner Home Video en Day One MPM een winactie opzetten voor de film. Met de Red One Winactie mag ik een keer een Blu-ray weggeven van de film. Wil je weten hoe je kans maakt op deze hilarische prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Small Things Like These (2024) – Filmrecensie

De historische dramafilm Small Things Like These laat zien hoe jonge vrouwen naar tuchthuizen werden gestuurd voor “boetedoening en rehabilitatie.” De jonge vrouwen werden in deze tuchthuizen (en andere soortgelijke instellingen) geëxploiteerd en mishandeld. Regisseur Tim Mielants en scenarioschrijver Enda Walsh lijken op een intieme manier de vraag te stellen wat de prijs is van niets doen tegen het onrecht dat deze jonge vrouwen (en hun afgenomen kinderen) werd aangedaan. Het briljante aan de vraag en deze opzet is dat de interne en externe conflicten van het hoofdpersonage, Bill Furlong, hieraan verbonden zijn. Bill kan zich nooit volledig inactief opstellen tegen het wangedrag dat deze tuchthuizen vertoont, doordat zijn levensgeschiedenis en bestaan hieraan grotendeels verbonden is. Doordat het leven van Bill grotendeels verbonden is aan het systeem van de tuchthuizen, is zijn confrontatie met de katholieke kerk onontkoombaar. Elk moment dat hij een trauma herbeleeft of zijn gedachten afdwalen naar het verleden, wordt hij geconfronteerd met de problematiek van de katholieke kerk en de tuchthuizen. Elke keer dat hij botst met het oneerlijke en gevaarlijke systeem van het tuchthuis, moet Bill ook zijn traumatische verleden onder ogen komen. Door de prijs van niets doen persoonlijker te maken in het filmverhaal, bepleiten Mielants en Walsh dat de mensheid altijd actie moet nemen tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid. Met Small Things Like These laten ze zien dat de prijs van niets doen meer kost dan de gevolgen van iets doen.

Le Royaume (2024) – Filmrecensie

Le Royaume is een film waar thema’s rondom wraak centraal staan. Regisseur Julien Colonna en scenarioschrijver Jeanne Herry laten in het filmverhaal zien dat wraak een onverbrekelijke cyclus is waarin elke moord (of soortgelijke wraakactie) een nieuw wraakverhaal creëert. Hierbij bepleiten de regisseur en scenarioschrijver dat de hele geschiedenis van de mens gebaseerd is op de woede van (jonge) mensen. Deze woede leidt tot wraakgevoelens en het nemen van moorden uit wraak. Dit zorgt weer voor nog meer woedende jonge mensen met wraakgevoelens (en nog meer moorden uit wraak). Uit het filmverhaal kan de conclusie getrokken worden dat de cyclus van woeste en wraakvolle moordlustigheid niet doorbroken kan worden: zelfs niet door liefde en samenhorigheid. Le Royaume is een filmisch portret dat de daad van vergiffenis als onbereikbaar einddoel neerzet. Le Royaume laat verder zien dat je het verleden niet kunt ontlopen. Zelfs als je veranderd bent of meer dan bereid bent om te veranderen en jezelf te verbeteren, zullen de daden uit je verleden je blijven achtervolgen – en je uiteindelijk inhalen. De eerste helft van de film laat vooral het gevaar van wraakacties zien, terwijl de tweede helft van de film meer ingaat op de wens van de filmpersonages om hun wraakvolle gevoelens achter zich te laten en een nieuw leven te starten. Ondanks dat deze twee delen van het filmverhaal goed op dezelfde thema’s voortborduren, kalmeert en vertraagt het filmverhaal bij de tweede helft te veel. De spannende filmsfeer wordt ingeruild voor een verhaalonderdeel waarin vader Pierre-Paul en dochter Lesia opnieuw in contact met elkaar proberen te komen. Tegelijkertijd doen ze ook hun best doen om hun recente verleden achter zich te laten en een nieuw leven te beginnen. Doordat de spanning van de film in zijn tweede helft flink afneemt, neemt de intense betrokkenheid die het filmpubliek tot het filmverhaal heeft ook af. Richting zijn einde gaat de film weer als een speer door het verhaal heen. Hierdoor kan er zeker geconcludeerd worden dat de enigszins rommelige structuur van het verhaalverloop een van de (enkele) grote problemen uit de film is.

Looney Tunes: The Day the Earth Blew Up (2024) – Filmrecensie

Looney Tunes: The Day the Earth Blew Up is een hilarisch eerbetoon aan het knettergekke karakter van de Looney Tunes personages Porky Pig en Daffy Duck. Met hun verschillende persoonlijkheden spelen deze twee filmpersonages goed op elkaars humor en gestoorde karakters in. Met prachtige handgetekende animaties en diverse hinten naar klassieke en komische cartoons, onderzoeken de filmmakers en animators ook de plaats van de Looney Tunes in de huidige mediamaatschappij waar influencers en shortform content heersen. De conclusie die de filmmakers en animators hierbij trekken is dat er meer plaats gemaakt moet worden voor traditionele en handgetekende animatiefilms. Daarnaast bewijzen de filmmakers met deze animatiefilm ook dat de krankzinnige Looney Tunes door hun absurde, maar tijdloze en originele karakters, een blijvende impact en plaats zullen hebben in de internationale filmindustrie. Ondanks de subtiele manier waarop de regisseur en scenarioschrijvers onderzoek doen naar  – en kritiek leveren op – de huidige staat van de filmindustrie, bevat deze animatiefilm helaas een nogal eendimensionale filmschurk en meerdere filmclichés.

Last Breath Winactie | Gesloten

Op 27 februari 2025 brengt filmdistributeur WW Entertainment de spannende actiethriller en dramafilm Last Breath uit in de Nederlandse bioscopen. Om de bioscooprelease van Last Breath te vieren, mag ik samen met WW Entertainment een winactie opzetten voor de film. Met de Last Breath Winactie mag ik een keer twee bioscoop vrijkaarten weggeven van de film. Wil je weten hoe je kans maakt op deze spannende prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan WW Entertainment voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.