SebKijk

Recensies en Kijktips

Het hoofdpersonage van The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes is het tegenovergestelde van Katniss Everdeen

Het hoofdpersonage van The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes is het tegenovergestelde van Katniss Everdeen

Het is alweer acht jaar geleden dat The Hunger Games: Mockingjay – Part 2 uitkwam. De films rondom de populaire boekenreeks kwamen hiermee tot een stilstand. Later dit jaar wordt er nieuw leven geblazen in de filmreeks met de komst van de prequel film The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes. De prequel film is gebaseerd op de gelijknamige prequel roman van auteur Suzanne Collins. Het verhaal speelt zich meer dan 60 jaar af voor de evenementen van de eerste film uit The Hunger Games filmreeks.

The Killer herenigt regisseur David Fincher met Se7en scenarioschrijver

The Killer herenigt regisseur David Fincher met Se7en scenarioschrijver

De opkomende film The Killer heeft filmmaker David Fincher herenigd met scenarioschrijver Andrew Kevin Walker. Fincher staat nu bekend als een van de grootste filmmakers en regisseurs van de afgelopen dertig jaar, maar dit is niet altijd het geval geweest. Zijn carrière filmmaker begon nogal zwakjes toen hij bekend stond voor het regisseren van Alien 3 (ook wel bekend als Alien³). Het maken van Alien 3 was voor de gehele cast en crew een grote marteling. De film werd zowel door de recensenten als door het alledaagse filmpubliek minder positief ontvangen dan Alien uit 1979 en Aliens uit 1986.

De ingewikkelde filmgeschiedenis van Andy Muschietti’s The Flash

De ingewikkelde filmgeschiedenis van Andy Muschietti’s The Flash

De snelste superheld aller tijden – in andere woorden The Flash – heeft in 2023 eindelijk zijn eigen speelfilm gekregen. Grappig genoeg is dit een van de laatste (grote) superhelden die voor het eerst een eigen speelfilm kreeg. Ondanks dat een film rondom The Flash nu eindelijk in de bioscopen te zien is, waren er al plannen voor een film sinds de late jaren 1980. Verschillende schrijvers en regisseurs probeerden een film van de grond te krijgen. In 2014 veranderde de aanpak doordat de film onderdeel zou worden van het DC Extended Universe. Datzelfde jaar werd hoofdrolspeler Ezra Miller nog gecast als The Flash. De acteur was voor het eerst als het personage (kort) te zien in Batman v Superman: Dawn of Justice uit 2016. Miller was de jaren daarna nog als The Flash in verschillende projecten te zien van het DC Extended Universe, waaronder zowel de bioscoopversie van Justice League als Zack Snyder’s Justice League. Warner Bros. probeerde al sinds 2014 een speelfilm rondom deze versie van The Flash te maken. Er werden verschillende regisseurs aangenomen om de film te regisseren, maar deze verlieten allemaal het filmproject onder artistieke meningsverschillen. In 2019 werden regisseur Andy Muschietti, producent Barbara Muschietti en scenarioschrijver Christina Hodson aangenomen om de film te maken. Deze namen vormden, samen met hoofdrolspeler Miller, de uiteindelijke kern tot het maken van deze speelfilm over de supersnelle held. Het is redelijk surrealistisch om te zien dat The Flash als speelfilm uitgebracht is. Hierbij heb ik het niet eens over de kwaliteit van de film, maar puur over het feit dat na zoveel jaren deze specifieke film over The Flash toch is uitgekomen. Toch is er dus voor tientallen jaren een film over deze superheld in ontwikkeling geweest. In dit artikel blik ik terug op de ingewikkelde filmgeschiedenis van Andy Muschietti’s The Flash. Welke films stonden hiervoor op de planning om gemaakt te worden? En wat is de toekomst voor deze superheld op het grote en kleinere scherm nu zijn eerste speelfilm gigantisch lijkt te floppen?

Superkat Maurice (2022) – Film Recensie

Superkat Maurice (2022) – Film Recensie

Superkat Maurice is een degelijke geanimeerde familiefilm. Zo ziet de film er goed geanimeerd uit, waarbij vooral de handgetekende animatiesequenties indruk weten te maken. Het verhaal van de film is niet bepaald origineel te noemen, omdat er veel clichés voorkomen in de film. In het verhaal benoemen deze personages wel de clichés, waardoor het kan overkomen alsof de filmmakers bewust zijn van het aantal narratieve clichés. Maar als ze zich zo bewust waren van deze veelvoorkomende en niet bepaald originele plotpunten, waarom stoppen ze het dan toch in het verhaal? Het is hierdoor onbegrijpelijk dat er zoveel clichés gestopt in het verhaal zijn. Misschien dachten de filmmakers hiermee slim over te kunnen komen, maar het oogt eerder (onbedoeld) dom en pretentieus. Ondanks dat het verhaal te simpel en niet origineel genoeg is, bevat Superkat Maurice genoeg humor en enkele krachtige stemmen uit de Nederlandse stemmencast. Daarnaast weten de filmmakers ook een educatieve factor toe te voegen aan het verhaal, waarbij personages diverse filmtermen uitleggen aan het publiek. Vooral dit laatste pluspunt is wel weer een bijzonder gegeven – ook al wordt dit niet altijd op de beste manier toegepast in het verhaal…

Onbegrip rondom het werk van filmrecensenten komt steeds vaker voor

Onbegrip rondom het werk van filmrecensenten komt steeds vaker voor

De laatste paar jaren is er een opvallend patroon voorbij gekomen in mijn werk als (film-)recensent en filmjournalist. Dit patroon gaat over hoe alledaagse filmliefhebbers omgaan met het werk – en het beroep – van recensenten. Ik noem hierbij als voorbeeld filmrecensenten en filmliefhebbers, maar je kunt het woord (en medium) film omwisselen met elk andere mediavorm of kunstzinnige uiting. Wat me is opgevallen is dat filmrecensenten voor een groot deel van het alledaagse filmpubliek het nooit goed kunnen doen. Wanneer ze een film positief beoordelen, maar de film wordt negatiever ontvangen door gewone bioscoopontvangers, dan ontstaat er (bijna) altijd onbegrip rondom de beoordeling van de recensent. Want hoe kan een filmrecensent een artistieke film een vijf sterren beoordeling geven, terwijl de nieuwste superhelden film wordt afgekraakt. En ja, dit specifieke voorbeeld is een regelmatig terugkerend fenomeen. Het gebeurt andersom ook regelmatig genoeg. Het blijft echter ironisch dat alledaagse filmbezoekers de kritieken en beoordelingen van recensenten wel gebruiken als het hun uitkomt. Op het moment dat hun favoriete nieuwe blockbuster een goede (of zelfs geweldige) beoordeling krijgt, gebruiken ze vaak de argumenten en beoordelingen van de recensenten om te “bewijzen” dat de genoemde film ook een meesterwerk is. De vraag of filmrecensenten het altijd fout hebben is dus niet de juiste vraag, omdat filmrecensenten het alleen goed kunnen doen als de gewone filmkijker het met ze eens is.

Wat is film noir?

Wat is film noir?

Als filmjournalist en recensent wordt er regelmatig een uitleg aan me gevraagd over bepaalde filmgenres, filmtermen en filmvormen. Mijn antwoord is dan meestal wat aan de korte kant, omdat ik meer een schrijver dan een spreker ben. Het idee om deze vragen uitgebreider te beantwoorden blijft echter al voor langere tijd in mijn gedachten hangen.

Om deze reden wil ik ook meer aandacht besteden aan (online) film- en cultuureducatie. Via informatieve Nederlandstalige artikelen wil ik jullie – de bezoekers van deze website – beter informeren over onderwerpen die gericht zijn op film- en cultuureducatie. Vandaag begin ik met een informatieve uitleg over het filmgenre film noir. Want wat is film noir eigenlijk? Dat bespreek ik in dit artikel.