Deadstream is voor een lowbudget found footage horror komediefilm verrassend angstaanjagend en hilarisch. De film bevat een sterke balans tussen gruwelijke horror en grappige satire. Het is mooi om te zien hoe deze lowbudgetfilm zo goed omarmd wordt in Nederland. Zo is de film niet alleen te zien bij de Halloween Horror Show op zaterdag 29 oktober, maar ook bij het Imagine Fantastic Film Festival op 1 november om 21.45. Daarnaast is Deadstream ook te aanschouwen bij het Leiden International Film Festival op (onder andere) 10 november om 21.15. De film is een sterke aanrader voor mensen die dol zijn op (low budget) found footage bovennatuurlijke horrorfilms. Daarnaast zullen filmliefhebbers en fans van satire en (horror) komediefilms ook een mooie tijd hebben met deze film. Dit komt doordat Deadstream ook een over de top satire is over de (online) cancel culture dat plaatsvindt op sociale media. Deadstream is zeker geen perfecte film, maar daar streven de filmmakers ook niet naar. Ze willen je vooral bang maken met hun gruwelijke horrorfilm en, wanneer mogelijk, laten nadenken over de thema’s uit de film.

Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik Halloween Kills. Halloween Kills werd door de recensenten een stuk minder gewaardeerd dan David Gordon Greens vorige Halloween film uit 2018. Toch vind ik dit zelf als recensent best verrassend. Het regelmatige flinterdunne verhaal van Halloween Kills is denk ik het grootste probleem voor veel recensenten geweest. Beide Halloween uit 1978 en Halloween uit 2018 bevatten een beter verhaal, waarbij er ook nog een krachtiger balans tussen een goed uitgewerkt verhaal, brute moorden en angst voor Michael Myers, te vinden is. Regisseur David Gordon Green lijkt in Halloween Kills vooral de focus te willen leggen op de onverwinbare, brute en angstaanjagende aspecten van Michael Myers. Dit is iets waar de regisseur en film ook zeker in slagen, maar hierdoor mist het helaas wel een beter en diepgaander verhaal. Zelf vind ik Halloween Kills nog steeds een redelijk sterke film. De creatieve, bloederige en gruwelijke moorden van Michael Myers zijn honderden malen erger en bruter dan de vorige Halloween films. Daarnaast gaat het verhaal ook verder in op de PTSS van Laurie Strode, door haar angsten en trauma’s te verbinden met de inwoners van de stad Haddonfield. Hierbij krijgt het verhaal een creatieve opzet, door de inwoners wraak te willen laten nemen tegen Michael Myers. Is de film dan echt zo slecht als sommige recensenten willen laten doen overkomen? Nee, naar mijn mening niet. Echter betekent dit niet dat ik geen kritiekpunten heb richting de film… Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten de film op 4K UHD Blu-ray, Blu-ray en DVD uit op 2 maart 2022. Mijn dank aan beide voor het versturen van een recensie-exemplaar.

John Carpenters Halloween uit 1978 wordt (terecht) beschouwd als een van de meesterwerken van het slasher filmgenre. Halloween (1978) wist dit subgenre van de horrorfilm naar nieuwe hoogtes te brengen. Net zoals The Texas Chain Massacre uit 1974 wist Halloween (1978) een iconische seriemoordenaar, die op gruwelijke manieren zijn slachtoffers stalkt en vermoordt, te scheppen. Er zijn al veel vervolgen uitgekomen op de allereerste Halloween-film, maar tot nu toe leek geen enkel vervolg of remake echt dicht bij het niveau van John Carpenters meesterwerk te komen. Met Halloween (2018) kwam hier voor het eerst echt verandering in. Regisseur David Gordon Green weet met zijn Halloween-film het verhaal van John Carpenters Halloween perfect te vervolgen. Tegelijkertijd zorgt Green er ook voor dat zijn Halloween-film als een losstaand deel bekeken kan worden. Het is zeker mogelijk om eerst Halloween uit 2018 te kijken, zonder dat je de originele film van John Carpenter hebt gezien. Halloween (2018) werkt dus beide als een losstaand deel en een vervolg – wat best knap is voor een moderne slasher film.

Doctor Strange in the Multiverse of Madness is de nieuwste Marvel Studios-film die nu in de Nederlandse bioscopen te bekijken is. Doctor Strange is als superheld altijd een apart geval voor me geweest. De acteerprestaties van Benedict Cumberbatch hebben veel toegevoegd aan het gelijknamige personage van het Marvel Cinematic Universe. Dat is niet bijzonder gek, want Cumberbatch is een sterke acteur. Momenteel kan ik zelf niet films of series opnoemen waar de acteur slecht in acteert. Ondanks het sterke acteerwerk van Cumberbatch, vond ik Doctor Strange als personage een minder uitgewerkt karakter hebben dan andere grote personages uit het Marvel Cinematic Universe. Zelfs na zijn eerste film uit 2016, bleef ik Doctor Strange meer zien als een personage die voor verhalen beter aansluit bij een film met meerdere superhelden. Op narratief gebied vond ik het personage van Doctor Strange in een solofilm niet interessant genoeg. Met Doctor Strange in the Multiverse of Madness is mijn kijk op deze superheld grotendeels verandert. Deze tweede Doctor Strange-film laat zien dat het wel mogelijk is om een degelijk verhaal te vertellen in een solofilm waar deze superheld centraal staat. Ik noem het verhaal niet goed of sterk, omdat het verhaal van de film helaas wel rommelig is.

Als kind kreeg filmliefhebber en filmregisseur Mike van Doorn de digitale fotocamera van zijn ouders om mee te filmen. Met deze camera kon hij iedere keer vijftig seconden opnames maken. Hij besloot samen met vrienden en klasgenoten een drie kwartier durende film te maken over een seriemoordenaar genaamd The Valentine Killer. Deze film maakte hij in 2004, en ruim 17 jaar later was de reboot van de film te zien op het witte doek voor de cast, crew en hun familieleden en vrienden. Regisseur Mike van Doorn heeft contact met me opgenomen en de vraag gesteld of ik de film kon recenseren. Daar heb ik met enthousiasme op gereageerd, en daarom sta ik vandaag stil bij zijn reboot van The Valentine Killer.

Het jaar is 1920 wanneer de Duitse film Das Cabinet des Dr. Caligari internationaal uitkomt in de bioscopen. Toen werd deze film met veel lof door critici ontvangen. Nu nog steeds bespreken recensenten en journalisten de impact van Das Cabinet. De film vertelt het verhaal van een gestoorde hypnotiseur die een somnambule, een slaapwandelaar, gebruikt om moorden te plegen. Das Cabinet des Dr. Caligari wordt terecht gezien als een klassieker. Veel recensenten spreken over de invloed die deze Duitse film heeft gehad op meerdere filmgenres. Zo noemde filmrecensent Danny Peary Das Cabinet des Dr. Caligari de eerste cultfilm en de voorloper op het art house filmgenre. De bekende (overleden) filmcriticus Roger Ebert vond dit de eerste echte horrorfilm. Maar hoe kan een Duitse stille film uit 1920 zoveel invloed hebben gehad op het begin van meerdere grote filmgenres?

Batman: The Long Halloween – Part One (2021) – Filmrecensie

Batman: The Long Halloween is een Amerikaanse tweedelige geanimeerde direct-to-video superhelden film uit 2021. De animatiefilm is geïnspireerd door het iconische DC Comics verhaal met dezelfde naam dat gemaakt is door Jeph Loeb en Tim Sale. Batman: The Long Halloween is geproduceerd door Warner Bros. Animation en DC Entertainment. Dit is de 42e film van de DC Universe Animated Original Movies. De film is geregisseerd door Chris Palmer en het scenario is geschreven door Tim Sheridan. De film bevat de stemmen van Jensen Ackles, Naya Rivera, Josh Duhamel, Billy Burke, Titus Welliver, David Dastmalchian, Troy Baker, Amy Landecker, Julie Nathanson, Jack Quaid, Fred Tatasciore en Alastair Duncan. Vandaag recenseer ik het eerste deel van deze tweedelige direct-to-video superhelden film. Batman: The Long Halloween – Part One geeft ons een kijkje in Bruce Wayne’s vroege carrière in de misdaadbestrijding.

The Conjuring (2013) – Filmrecensie

This is Halloween. This is Halloween. Oh, wacht … dit is een Nederlandse film recensie. In dat geval; dit is Halloween. Dit is Halloween! In andere woorden – gisteren was het Halloween, en daarom leek het me leuk om een horrorfilm te recenseren. Daarom recenseer ik vandaag de moderne horrorfilm The Conjuring. Deze film komt uit 2013 en is geregisseerd door James Wan. The Conjuring wordt door een grote groep filmliefhebbers, horrorfans en critici beschouwd als een van de beste moderne horrorfilms. Voordat ik deze film keek om te recenseren, had ik The Conjuring nog niet gezien. De vraag blijft nu of ik het eens ben met de grote lof waarmee over deze film wordt gesproken?

Zombies zijn, sinds de komst van George A. Romero’s Night of the Living Dead, een groot subgenre van de horror geworden. Amerikaanse films en series, zoals The Walking Dead en World War Z, hebben er voor gezorgd dat dit subgenre nog steeds bovenaan de keten van horrorfilms staat. Echter, zombiefilms zijn niet alleen grote hits in Amerika. Ook in Azië worden er veel zombiefilms en series geproduceerd, waaronder de Zuid-Koreaanse zombiethriller #Alive. De film kwam oorspronkelijk uit op 24 juni 2020 in Zuid-Korea en werd later internationaal uitgebracht via Netflix op 8 september 2020.

Er zijn zo ver ik weet altijd wel films over virussen en pandemieën geweest. Van films die een dodelijk virus met zich meebrengen, tot films waarbij de pandemie zorgt voor een apocalyptische wereld. Maar wat als een virus niet zelf dodelijk is, maar wel gevolgen met zich meebrengt? Dat is de vraag die de film Mayhem – op een humoristische manier – beantwoordt. Mayhem keek ik oorspronkelijk op het Imagine Film Festival in 2018, maar de film is nu ook te bekijken op FEAR. Wil je erachter komen of deze gewelddadige satire film aan te raden is? En wat voor een streamingdienst is FEAR precies? Lees dat allemaal in mijn film recensie van Mayhem.