Op 15 april 2024 was het 150 jaar geleden dat Claude Monets Impression, soleil levant een recensent aanleiding gaf te schrijven over de “tentoonstelling van de impressionisten”. Dit specifieke moment uit de kunstgeschiedenis wordt gezien als de geboorte van het impressionisme in Frankrijk. Ter ere van dit bijzondere jubileum presenteert het Van Gogh Museum dit najaar de grootse overzichtstentoonstelling Vive l’impressionnisme! Topstukken uit Nederlandse collecties.
Munch is het soort film dat behoort tot een subgenre van historische en biografische dramafilms die gaan over kunstenaars. Net zoals soortgelijke films – denk aan At Eternity’s Gate en Lust for Life – weet de film schoonheid te vinden in het (regelmatig) sombere leven van een kunstenaar. In dit geval is de kunstenaar is kwestie niemand minder dan Edvard Munch. Filmmaker en regisseur Henrik Martin Dahlsbakken weet met zijn film in te spelen op de prachtige aard van melancholische herinneringen die als flitsen voorbij schieten terwijl je terugkijkt op het leven. De regisseur bewandelt met zijn film Munch een onconventioneel pad wat betreft biografische en historische dramafilms over kunstenaars. Martin Dahlsbakken legt in zijn film de focus niet op het verhaal van Munchs leven. In plaats daarvan gebruikt hij de film – en het bijhorende verhaal – om de diepgewortelde emoties van een van de grootste kunstenaars aller tijden te bestuderen. Acteur Alfred Ekker Strande, die de jongvolwassen en 21-jarige versie van de kunstenaar speelt, zegt in de film: “Sometimes, the plot isn’t the most important thing. It’s more about finding a certain frequency or one specific emotion.” De regisseur streeft ernaar dit te bereiken met Munch. En raad eens? Dit lukt hem ook nog eens. Martin Dahlsbakken weet op een briljante manier de hoopvolle melancholische geaardheid van Edvard Munch de rode draad van zijn speelfilm te maken. Doordat het verhaal van de film op de tweede plaats komt te staan, bevat Munch wel wat structurele problemen in het verhaalverloop en het tempo van het verhaal. Hierdoor kunnen filmtoeschouwers op enkele momenten verward naar het scherm kijken. Dit kritiekpunt mag dan, voor mij, een van de weinige minpunten zijn aan de speelfilm, maar het is wel direct een grote.
Tot de grote collectie van echtpaar Hendrik Willem Mesdag en Sientje Mesdag-van Houten horen ook meerdere tekeningen van Daubigny en Rousseau. Deze tekeningen zijn gemaakt in de beroemde bossen van Fontainebleau in Frankrijk. De bezoekers van In de ban van de natuur. Tekeningen van Rousseau en Daubigny kunnen tien van deze bijzondere tekeningen bewonderen. Daarnaast ontdek je ook de verhalen achter deze tekeningen. Om deze reden tip ik ook de tentoonstelling die sinds 1 juli te zien is bij de Mesdag Collectie in Den Haag. In de ban van de natuur. Tekeningen van Rousseau en Daubigny zal te zien zijn tot en met 30 oktober 2022.
