Riff Raff Winactie | Gesloten

Op 8 mei 2025 brengt filmdistributeur WW Entertainment de Amerikaanse misdaad en komediefilm Riff Raff uit in de Nederlandse bioscopen. Om de bioscooprelease van Riff Raff te vieren, mag ik samen met WW Entertainment een winactie opzetten voor de film. Met de Riff Raff Winactie mag ik een keer twee bioscoop vrijkaarten weggeven van de film. Wil je weten hoe je kans maakt op deze leuke prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan WW Entertainment voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Joker (2019) – Filmrecensie

Regisseur Todd Phillips – bekend van succesvolle komediefilms als The Hangover (2009) en minder succesvolle komediefilms als The Hangover Part III (2013) – levert met zijn film Joker een audiovisueel portret van een onbegrepen en gebroken man. Een van de kenmerkende narratieve aspecten van Phillips’ is dat hij in zijn films buitengewone situaties in zet om voor veel chaos in het leven van de hoofdpersonages te zorgen. In de films uit The Hangover trilogie worden deze buitengewone situaties komisch uitgespeeld, terwijl Phillips in Joker zijn uitgangspunt omdraait naar dat van een tragedie. Desondanks benoemt het titulaire hoofdpersonage dat zijn leven altijd al een komedie is geweest. Met deze zelfbewuste keuze wil Phillips laten zien dat mensen die zwaar onder geestziektes lijden een breekpunt hebben, waarna ze alleen nog maar de humoristische kant van hun leed kunnen in zien. De film vertelt een losstaand verhaal dat gaat over Arthur Fleck. Hij heeft een hele reeks aan psychische problemen. De film laat zien hoe Arthur Fleck steeds dieper in een zwart van onbegrip, pijn en geweld valt. De keuze om van Joker – een van de grootste en bruutste schurken aller tijden – een onbegrepen volwassen man met hevige mentale problematiek te maken, werd bijgestaan door veel controversie. Ondanks dat de film een mooie beoordeling (een 8.3/10) op IMDb heeft, zijn er nog steeds een grote hoeveelheid filmtoeschouwers en filmliefhebbers die bang zijn dat deze film mensen aan zal zetten tot gewelddadigheid. Dit is best begrijpelijk. We leven in een tijd waarbij er zo’n beetje wekelijks – vooral ook in Amerika – steek- of schietpartijen plaatsvinden. Dezelfde groep filmtoeschouwers is ook bang dat de film meer begrip zou opbrengen voor de acties van gewelddadige personen zoals de Joker. Wederom is dit best begrijpelijk. Het komt regelmatig voor dat als een jongvolwassene man een schietpartij begint, de zwaarte van zijn acties verminderen worden, doordat de (nieuws-)media de open kaart van zijn geestesziekte opspeelt. De algehele controversie rondom een film over de Joker is alleen al begrijpelijk vanwege het moordlustige karakter en de gewelddadige geschiedenis van dit hoofdpersonage. Doordat Phillips een film heeft gemaakt waarin filmtoeschouwers de opkomst van een psychotische moordenaar volgen, is de controversie nog verklaarbaarder. Desondanks is het niet eerlijk om als filmtoeschouwer er direct vanuit te gaan dat Joker het filmpubliek tot geweld aan zal zetten. De filmbeelden die het filmpubliek te zien krijgt zullen ongemakkelijk, shockerend en voor sommige zelfs confronterend zijn. Toch worden de acties van het hoofdpersonage op geen enkel moment in de film verheerlijkt of goedgepraat.

The Penguin Winactie | Gesloten

Op 19 maart 2025 brachten Warner Home Video en Day One MPM de miniserie The Penguin uit op Blu-ray Steelbook en DVD. Om de fysieke media release van The Penguin te vieren, mag ik samen met Warner Home Video en Day One MPM een winactie opzetten voor de miniserie. Met The Penguin Winactie mag ik twee keer een Blu-ray Steelbook weggeven van de miniserie. Wil je weten hoe je kans maakt op deze spannende prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

NCIS – Seizoen 21 Winactie | Gesloten

Op 7 februari 2025 brengt Dutch FilmWorks (DFW) het 21ste seizoen van de misdaadtelevisieserie NCIS uit op DVD. Om de fysieke media release van het 21ste seizoen van NCIS te vieren, mag ik samen met Dutch FilmWorks (DFW) een winactie organiseren voor dit seizoen. Met de NCIS – Seizoen 21 Winactie mag ik een keer een DVD weggeven van het 21ste seizoen van deze misdaadtelevisieserie. Wil je weten hoe je kans maakt op deze spannende prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Dutch FilmWorks (DFW) voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Emilia Pérez (2024) – Filmrecensie

Emilia Pérez is een ode aan de artistieke expressie van musicals. Regisseur Jacques Audiard laat het publiek zien hoe zelfs de gevaarlijkste mensen op aarde – zoals drugsbaron Manitas Del Monte – dans en zang kunnen gebruiken om hun diepste wensen aan de wereld kenbaar te maken. De spannende en excentrieke film vertoont met behulp van uitstekend gechoreografeerde dansscènes en prachtig gezongen muzieknummers de innerlijke werelden, emoties en dromen van de hoofdpersonages. Audiard speelt in zijn film met het (audiovisuele) idee dat als (film-)personages zich niet met woorden over ernstige zaken kunnen uitdrukken dat ze beter kunnen zingen of dansen. De film behandelt een lange lijst van uiteenlopende onderwerpen. Het bespreekt onderwerpen als wedergeboorte en gender in politieke corruptie. Daarnaast komen vrouwenemancipatie en transseksualiteit ook ter sprake. Doordat het filmverhaal meerdere belangrijke onderwerpen bespreekt, komt het verhaal van Emilia Pérez op enkele momenten overvol over. Toch worden de verschillende onderwerpen uit de film goed onderbouwd. Ondanks zijn ambitieuze en grootse aanpak lijkt Audiard niet verloren te raken wat hij wil vertellen met zijn film. De kracht van Audiards regievisie is terug te vinden in de humane aanpak van zijn filmverhaal en de bijhorende personages. De regisseur en scenarioschrijver zoekt de humaniteit in zijn filmverhaal op door de filmpersonages tegenover inhumane praktijken en situaties te zetten. Hierbij levert Audiard uiteindelijk een audiovisueel pleidooi over het belang van gelijkheid, mensenrechten en eigenwaarde.

Loverboy: Emoties Uit ontvangt Gouden Film

De Nederlandse misdaadfilm Loverboy: Emoties Uit heeft meer dan 100.000 bezoekers naar de bioscopen getrokken. Hiermee heeft het speelfilmdebuut van filmmaker en acteur Cyriel Guds de Gouden Film behaald. Guds is niet alleen de regisseur van de film. Zo schreef hij ook het scenario van de film. Daarnaast speelt hij ook een van de hoofdrollen in de film. Bovendien is Guds ook een van de producenten van de film. Op 14 september 2024 werd Guds verrast met de uitreiking van de Gouden Film voor Loverboy: Emoties Uit. De film Loverboy: Emoties Uit is de negende Nederlandse film die de Gouden Film in 2024 heeft ontvangen.

Saints & Sinners (2023) – Filmrecensie

Saints & Sinners is een sombere, maar mooie Ierse film met redelijk wat gebreken. De film laat zien dat er in een land van zondaars, moordenaars en politieke onrust geen echte heiligen zijn. Het uitvoeren van zonden onder de beste intenties, neemt niet weg dat dit nog steeds zonden zijn. Ondanks dat het strijden voor een vrij Ierland maar een klein onderdeel is uit het filmverhaal, weet regisseur Robert Lorenz samen met scenarioschrijvers Mark Michael McNally en Terry Loane goed de consequenties van deze acties weer te geven. Hierbij spelen de regisseur en scenarioschrijvers in op een van hun narratieve thema’s: of het doel de middelen heiligt. Is een vrij Ierland het waard als ze daarvoor onschuldigen mensen moeten opofferen? En is het in opdracht vermoorden van mensen het waard om je traumatische verleden te vergeten? De film stelt de vraag of het uitvoeren van zonden überhaupt een doel heiligt. In het geval van Saints & Sinners lijken de filmmakers te pleiten voor het idee dat een heilige eerst een zondaar moet zijn voordat hij echt de betekenis daarvan kan begrijpen. Deze thematische vraag is maar een klein onderdeel van het grotere plaatje. Hierbij komen we ook direct bij het grootste probleem van de film. Het filmverhaal is te overambitieus en probeert te veel te vertellen. Hierdoor mist de film een duidelijke focus en oogt het filmverhaal onderontwikkeld. Lorenz heeft samen met de scenarioschrijvers laten zien dat Saints & Sinners zeker potentie had om een geweldige film te zijn geworden. Tegelijkertijd laat de regisseur met zijn regiekeuzes ook zien dat de cast en crew met de film een grotere hap namen dan dat ze konden kauwen.

Wednesday Seizoen 1 – Recensie

Wednesday Seizoen 1 lijkt de reactie van Netflix te zijn op grote Young adult franchises als Harry Potter. Het eerste seizoen van deze Netflixserie vertelt namelijk het soort verhaal dat (vooral) goed in de smaak valt bij tieners, adolescenten en jongvolwassenen. Sinds de filmreeksen rondom Harry Potter, The Hunger Games en The Maze Runner tot een einde zijn gekomen, hebben film- en seriemakers geprobeerd de magie van dit soort franchises weer terug te brengen. Met Wednesday Seizoen 1 lijkt dit gelukt te zijn. Wednesday Seizoen 1 bevat een verhaal waarin we worden meegenomen naar een school (en gemeenschap) van buitenbeentjes. Wednesday Seizoen 1 laat zien hoe de Harry Potter filmreeks eruit had gezien als de boeken door Edgar Allan Poe waren geschreven en door regisseur Tim Burton waren geadapteerd. In de Harry Potter boeken (en filmadaptaties) is het titulaire hoofdpersonage het buitenbeentje, maar in deze Netflixserie is het hoofdpersonage Wednesday Addams het buitenbeentje van de buitenbeentjes. Toch laten de seriemakers zien dat ook het grootste buitenbeentje vrienden kan vinden, avonturen kan beleven en potentiële liefdesinteresses kan tegenkomen. Dat is de magische kracht van het eerste seizoen van Wednesday. Bovendien lijken de seriemakers nog meer inspiratie genomen te hebben uit de wereld van Harry Potter. Net zoals bij Harry Potter bevat Wednesday Seizoen 1 een soortgelijke Hogwarts, genaamd Nevermore Academy. Bij Nevermore Academy zijn er (heel toevallig) ook vier gemeenschappelijke groepen freaks – net zoals dat er vier huizen zijn bij Hogwarts. Daarnaast is er, net zoals bij Harry Potter, een voorspelling dat de zogenaamde uitverkorene, Wednesday, het einde van Nevermore Academy kan veroorzaken of juist voorkomen. De seriemakers weten met Wednesday genoeg inspiratie te nemen uit de wereld van Harry Potter en dat hun eigen te maken, waardoor Wednesday Seizoen 1 net zo pakkend en leuk is om te kijken.

Cocaine Bear is het perfecte voorbeeld van een film die niet goed zijn voeting weet te vinden gedurende zijn speeltijd. Regisseur Elizabeth Banks lijkt moeite te hebben gehad met het uitvogelen van het verhaal dat ze met haar komedie horrorfilm wilde vertellen. Het resultaat is een rommelige film bestaande uit willekeurige verhaallijnen en gebeurtenissen die magertjes verbonden aan elkaar zijn. Toch mag er zeker gezegd worden dat Cocaine Bear regelmatig potentie toonde om een goede horrorfilm te kunnen zijn geworden. De humor en grappen uit deze komedie horrorfilm halen vooral de kracht van Cocaine Bear naar beneden. Helaas zijn er nog veel meer kritiekpunten op te noemen over deze film. Zo zorgen Banks en scenarioschrijver Jimmy Warden voor een slap verhaal waarbij de toon alle kanten op schiet. De film bevat ook nog te veel slaapverwekkende personages. Gelukkig weten de acteurs Alden Ehrenreich en O’Shea Jackson Jr. samen nog enig vermaak te brengen met hun personages. Cocaine Bear is niet een verschrikkelijk slechte film, maar het is wel een van de teleurstellendste die ik in een lange tijd heb gezien. De film had een goede horrorfilm kunnen zijn geworden. Helaas zijn Banks en Warden met Cocaine Bear een andere richting opgegaan. Een richting waarbij het verhaal volgepropt zit met domme grappen, onnodige verhaallijnen en saaie personages.

Marlowe bevat een nogal nietszeggend verhaal en een – zachtjes uitgedrukt – rommelige regievisie. Toch moet ik eerlijk toegeven dat ik tot op zekere hoogte wel heb genoten van het kijken van deze film. Marlowe is als film verreweg van perfect. Sterker nog, de film is niet bepaald heel goed te noemen, maar dit neemt niet weg dat ik toch wat plezier uit deze film heb kunnen halen. Dit is grotendeels te danken aan het acteerwerk van de cast en het visuele uiterlijk van deze filmwereld. Van de cast steelt hoofdrolspeler Liam Neeson uiteraard de show. Neeson is ondertussen al boven de zeventig jaar oud. De acteur benadrukt met een stuk dialoog van zijn personage Philip Marlowe dat hij te oud wordt voor dit soort zaken. Toch weet Neeson als zeventigplusser een bepaalde vorm van flexibiliteit en speelsheid te vinden. De acteur lijkt te weten dat hij op leeftijd is en gebruikt dit in Marlowe als zijn kracht. Neeson en regisseur Neil Jordan zijn ervan overtuigd dat de filmtoeschouwers weten wie de hoofdrolspeler is. Sterker nog, ze gaan ervan uit dat hij de grootste reden is dat je zult kijken en genieten van deze film. En daar hebben ze zeker een punt. Neeson is een icoon en de cast (en crew) weten van dit feit op de juiste manier gebruik te maken. Toch bevat Marlowe, zoals ik al eerder zei, een nogal slap verhaal. Of eerder: de film bevat amper een verhaal. Marlowe bevat wel elementen die uitgewerkt hadden kunnen worden tot iets groots en spectaculairs, maar in plaats daarvan eindigt de film als een soort testament en eerbetoon naar soortgelijke films die deze grootsheid wel hebben weten te bereiken.