Met het toenemende gebruik van kunstmatige intelligentie in de creatieve industrie is de vraag ontstaan of er nog wel hoop is voor de toekomst van kunstenaars, creatievelingen en filmmakers. De jonge filmmaker en actrice Rosalie Wegman laat met haar korte Nederlandse dramafilm Mama’s Geheim zien dat filmliefhebbers niet de hoop moeten opgeven voor de toekomstige generaties van (Nederlandse) filmmakers. Wegman bewijst dat deze toekomst nog steeds artistiek en veelbelovend kan uitpakken. De dertienjarige filmmaker begon in de zomer van 2023 met het schrijven van het filmscenario. Wegman maakte gebruik van een persoonlijke ervaring waarbij haar vader plotseling in de nacht flink ziek werd. Mama’s Geheim bevat een persoonlijk en gepassioneerd filmverhaal waarmee ze andere kinderen die soortgelijke situaties mee hebben gemaakt hoopt te helpen. Het werk dat Wegman als scenarioschrijver, producent en casting director heeft afgeleverd op zo’n jonge leeftijd is indrukwekkend. Dat Wegman ook nog de hoofdrol krachtig speelt in een filmverhaal dat gebaseerd is op haar persoonlijke en intense ervaring mag zelfs geapplaudisseerd worden. De jonge filmmaker en actrice levert op zo’n natuurlijk ogende manier een korte topfilm af dat ze overkomt als een filmisch natuurtalent. Desondanks bevat Mama’s Geheim enkele kleine problemen. Op sommige momenten klinken de dialogen wat nagesynchroniseerd. Dit kan filmtoeschouwers uit de sfeer en het momentum van de film halen. Doordat Mama’s Geheim een korte speeltijd bevat, gaat de film ook op een te rap tempo door zijn verhaal en resoluties heen. Toch ligt het probleem hier niet alleen bij de film zelf, maar ook bij het conceptuele formaat van de “korte film”.