Beetlejuice Beetlejuice (2024) – Filmrecensie

Met Beetlejuice Beetlejuice laat regisseur Tim Burton zien dat hij nog steeds in staat is om fantasierijke en knettergekke komediefilms te maken. Dit grappige filmvervolg bevat veel van dezelfde hilarische filmelementen die van Beetlejuice (1988) zo’n vermakelijk film hebben gemaakt. Het beste bewijs hiervan blijft het acteerwerk van Michael Keaton – die de show weer steelt als Beetlejuice. Met zijn acteerwerk in Beetlejuice Beetlejuice laat Keaton zien dat hij een geboren komisch acteur is.

De acteur geeft het willekeurige, absurde en cartoonachtige karakter van Beetlejuice uitstekend weer. Keaton schijnt tijdens de krankzinnigste momenten van de film, zoals een abrupte en theatrale zwart-witte filmscène waarin zijn personage Beetlejuice – voor geen enkele logische reden – in het Spaans een monoloog geeft over hoe hij zijn ex-vrouw heeft ontmoet. Keaton doet het geweldig, wat mede te danken is aan Burtons geweldige regievisie van deze bizarre filmwereld. De regisseur lijkt met Beetlejuice Beetlejuice creatief gebruik te maken van diverse inspiratiebronnen.

In de scène dat Beetlejuice een monoloog geeft over zijn eerste ontmoeting met zijn ex-vrouw, heeft Burton bewust ervoor gekozen om gebruik te maken van een theatrale setting. Het beeld is zwart-wit waarbij het idee wordt geschept dat Keatons Beetlejuice zich op een theaterpodium bevindt. De regisseur schept een filmisch gevoel van oude (Universal Pictures) monsterfilms en horrorfilms door het gebruik van een rokerige en (Duits-)expressionistische achtergrond. De manier waarop de Spaanse monoloog ingezet wordt zal filmtoeschouwers eerder doen denken aan Spaanse soapseries.

Deze aparte combinatie hoort niet te werken. Toch weet de fantasierijke regisseur het voor elkaar te krijgen om deze scène hilarisch en audiovisueel sterk op beeld te zetten. Dit komt deels doordat het goed past bij het gestoorde karakter van Beetlejuice en deels doordat het mengen van deze twee verschillende inspiratiebronnen uitstekend past bij Burtons regiestijl. Ondanks dat Beetlejuice Beetlejuice niet behoort tot Burtons meesterwerken, zijn het Burtons grandioze regievisie en regiestijl die van dit filmvervolg zo’n vindingrijke, absurdistische en humoristische film maken.

Wednesday Seizoen 1 – Recensie

Wednesday Seizoen 1 lijkt de reactie van Netflix te zijn op grote Young adult franchises als Harry Potter. Het eerste seizoen van deze Netflixserie vertelt namelijk het soort verhaal dat (vooral) goed in de smaak valt bij tieners, adolescenten en jongvolwassenen. Sinds de filmreeksen rondom Harry Potter, The Hunger Games en The Maze Runner tot een einde zijn gekomen, hebben film- en seriemakers geprobeerd de magie van dit soort franchises weer terug te brengen. Met Wednesday Seizoen 1 lijkt dit gelukt te zijn. Wednesday Seizoen 1 bevat een verhaal waarin we worden meegenomen naar een school (en gemeenschap) van buitenbeentjes. Wednesday Seizoen 1 laat zien hoe de Harry Potter filmreeks eruit had gezien als de boeken door Edgar Allan Poe waren geschreven en door regisseur Tim Burton waren geadapteerd. In de Harry Potter boeken (en filmadaptaties) is het titulaire hoofdpersonage het buitenbeentje, maar in deze Netflixserie is het hoofdpersonage Wednesday Addams het buitenbeentje van de buitenbeentjes. Toch laten de seriemakers zien dat ook het grootste buitenbeentje vrienden kan vinden, avonturen kan beleven en potentiële liefdesinteresses kan tegenkomen. Dat is de magische kracht van het eerste seizoen van Wednesday. Bovendien lijken de seriemakers nog meer inspiratie genomen te hebben uit de wereld van Harry Potter. Net zoals bij Harry Potter bevat Wednesday Seizoen 1 een soortgelijke Hogwarts, genaamd Nevermore Academy. Bij Nevermore Academy zijn er (heel toevallig) ook vier gemeenschappelijke groepen freaks – net zoals dat er vier huizen zijn bij Hogwarts. Daarnaast is er, net zoals bij Harry Potter, een voorspelling dat de zogenaamde uitverkorene, Wednesday, het einde van Nevermore Academy kan veroorzaken of juist voorkomen. De seriemakers weten met Wednesday genoeg inspiratie te nemen uit de wereld van Harry Potter en dat hun eigen te maken, waardoor Wednesday Seizoen 1 net zo pakkend en leuk is om te kijken.

All Quiet on the Western Front (2022) – Filmrecensie

All Quiet on the Western Front is een krachtige anti-oorlogsfilm dat laat zien dat oorlog geen winnaars, maar alleen verliezers kent. Regisseur Edward Berger laat de realiteit van een Wereldoorlog zien. In plaats van stoere oorlogshelden krijgen we gedeprimeerde jonge soldaten te zien, die met veel moeite in leven weten te blijven. Doordat All Quiet on the Western Front niet een traditioneel pad van een oorlogsfilm bewandelt, zal de film niet voor iedereen geschikt zijn. Dit neemt niet weg dat deze anti-oorlogsfilm slaagt in wat het voor elkaar wil krijgen: een activerende boodschap achterlaten. Is All Quiet on the Western Front dan een heus meesterwerk? Nee, naar mijn mening niet. Ondanks dat de film zeker krachtig is, bevat All Quiet on the Western Front ook enkele tekortkomingen die de film wat naar beneden halen in zijn kwaliteit.

That ’90s Show Seizoen 1 – Recensie

Het is alweer een flinke tijd geleden dat een gastrecensent een recensie heeft geschreven voor deze website. Met deze recensie van het eerste seizoen van That ’90s Show komt hier nu verandering in. Deze recensie is namelijk geschreven door gastrecensent Sammie Vos. De eindredactie is wel gedaan door de hoofdredacteur en oprichter van SebKijk: Sebastiaan Khouw. Maar wie is Sammie? Ze studeert journalistiek aan de Hogeschool Utrecht en zit nu in haar tweede jaar. Sammie contacteerde Sebastiaan met de vraag of ze een gastrecensie kon schrijven om zo te oefenen in het werkveld waar ze als freelance journalist later wil eindigen. Zo gezegd, zo gedaan! Of is het eerder zo gevraagd, zo gedaan? Maar genoeg introducties voor nu, want hieronder volgt de recensie van That ’90s Show Seizoen 1.

The Crown Seizoen 1 – Recensie

The Crown is een van de grootste Netflix-fenomenen tot nu toe. Het eerste seizoen van The Crown werd al op 4 november 2016 uitgebracht op Netflix. The Crown seizoen 1 bestaat uit tien afleveringen. De cast van The Crown seizoen 1 bestaat uit onder andere Claire Foy, Matt Smith, Vanessa Kirby, Eileen Atkins, Jeremy Northam, Victoria Hamilton, Ben Miles, Greg Wise, Jared Harris, John Lithgow, Alex Jennings, en Lia Williams. De actrice Claire Foy speelt de hoofdrol van koningin Elizabeth. The Crown seizoen 1 is dan wel gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, maar de seriemakers zijn niet bang om zowel de hoogtepunten en tekortkomingen van het Britse koningshuis te laten zien. In dit eerste seizoen van The Crown krijgen we te zien hoe de onderlinge relaties in het Britse koningshuis op het spel komen te staan, als koning George IV komt te overlijden. De jonge Elizabeth komt voor moeilijke situaties te staan, waarbij ze regelmatig haar eigen mening moet wegduwen om als koningin te kunnen regeren. Dit brengt intrigerende afleveringen voort, waarbij enkele van Elizabeths moeilijkste keuzes en worstelingen worden vertoond. The Crown seizoen 1 is onder andere hierdoor een van de beste eerste seizoenen van alle Netlix-series geworden.

Better Call Saul Seizoen 2 – Recensie

Ik ben hier naar mijn weten grotendeels in de minderheid, maar Breaking Bad seizoen 2 is altijd mijn favoriete seizoen van de serie geweest. Breaking Bad begon voor mij pas echt vaart te maken vanaf het tweede seizoen – en wat een vaart was dat zeg! De gebeurtenissen uit de serie werden intenser, mysterieuzer en gevaarlijker. In sommige aspecten doet het Breaking Bad seizoen 2 me enorm denken aan Better Call Saul seizoen 2. Het tweede seizoen van Better Call Saul is namelijk (nog) beter dan het eerste seizoen. Nu was het eerste seizoen van Better Call Saul al verrassend goed. Toch weet het tweede seizoen nog meer te verrassen. Dit komt (opnieuw) doordat er grotere risico’s genomen worden in het verhaal, waardoor Better Call Saul seizoen 2 ook mysterieuzer, spannender en intenser is. Dit klinkt misschien als hoog verraad voor enkele seriekijkers, maar momenteel vind ik Better Call Saul een leukere en een betere serie dan Breaking Bad.

Better Call Saul Seizoen 1 – Recensie

Na zes seizoenen komt er toch echt een einde aan de welbekende serie Better Call Saul. Om deze reden wil ik stil staan bij het geweldige eerste seizoen. Better Call Saul wordt (terecht) door fans en critici beschouwd als een van de beste prequel-series aller tijden. Na het ongelofelijke succes van Breaking Bad leek het bijna onmogelijk om dit nog een keer voor elkaar te krijgen, maar het is seriemakers Peter Gould en Vince Gilligan toch gelukt. Volgens sommige fans en critici is Better Call Saul zelfs beter dan Breaking Bad. En tot op zekere hoogte is dit zeker begrijpbaar, want Better Call Saul seizoen 1 is beter dan Breaking Bad seizoen 1. Nu heeft Better Call Saul seizoen 1 ook meer afleveringen dan Breaking Bad seizoen 1, maar dit is niet de enige reden dat dit eerste seizoen van deze prequel-serie beter is.

Zombies zijn, sinds de komst van George A. Romero’s Night of the Living Dead, een groot subgenre van de horror geworden. Amerikaanse films en series, zoals The Walking Dead en World War Z, hebben er voor gezorgd dat dit subgenre nog steeds bovenaan de keten van horrorfilms staat. Echter, zombiefilms zijn niet alleen grote hits in Amerika. Ook in Azië worden er veel zombiefilms en series geproduceerd, waaronder de Zuid-Koreaanse zombiethriller #Alive. De film kwam oorspronkelijk uit op 24 juni 2020 in Zuid-Korea en werd later internationaal uitgebracht via Netflix op 8 september 2020.

Joshua: Teenager vs. Superpower (2017) – Filmrecensie

Een van de films die te zien was op het Movies that Matter Film Festival uit 2018 was Joshua: Teenager vs. Superpower. Wanneer de Communistische Partij terugkomt op zijn belofte om Hong Kong meer autonomie te geven, besluit de tiener Joshua Wong zijn stad te gaan redden. Samen met duizenden jongeren skipt hij school, om de straten te bezetten. Ongepland wordt hij de leider van het verzet. Joshua: Teenager vs. Superpower is nu te zien op Netflix in Nederland.