SebKijk

Filmjournalist en Recensent

Film by the Sea 2024 maakt Programma Film & Literatuur Competitie bekend

Film by the Sea 2024 maakt Programma Film & Literatuur Competitie bekend

Film by the Sea is een van de belangrijkste culturele evenementen uit Zeeland. De 26ste editie vindt plaats van 6 tot en met 15 september 2024 in Vlissingen en andere steden in Zeeland en Noord-Brabant. Film by the Sea is het jaarlijkse festival waar film en literatuur elkaar ontmoeten. Boekverfilmingen staan centraal bij het festival en vormen de rode draad in het programma. Dit jaar werden er meer dan 30 boekverfilmingen geselecteerd. Tijdens de Film & Literatuur Competitie maken acht boekverfilmingen kans op de Film & Literature Award.

Rosa – de kleine bloemenfee (2023) – Film Recensie

Rosa – de kleine bloemenfee (2023) – Film Recensie

Rosa – de kleine bloemenfee is een fantasierijke animatiefilm met enkele mooie thema’s. De film is meer dan geschikt voor een (extra) jong filmpubliek. In de film beleven het hoofdpersonage Rosa – een kleine bloemenfee – en haar vriendjes meerdere vrolijke, spannende en muzikale avonturen. Ondanks dat er enkele gemene wezens voorbijkomen in de animatiefilm, wordt de film nooit echt te eng voor het jonge filmpubliek. Rosa – de kleine bloemenfee weet perfect de dunne draad – tussen spannende en enge verhaallijnen voor jonge kinderen – te balanceren. Ondanks dat Rosa – de kleine bloemenfee vooral gericht is op een vrij jong filmpubliek, weet het verhaal ook oudere filmtoeschouwers en volwassenen te ontroeren. De film bevat mooie thema’s over het belang van vriendschappen, het aanpakken van je eenzaamheid en het overwinnen van je angsten. Helaas gaat deze Noorse geanimeerde kinderfilm te rap door zijn verhaal heen. Dit is ergens begrijpelijk, want de film heeft een korte speeltijd van 75 minuten. Aan de andere kant mag er zeker benoemd worden dat het tempo van de film een van de grootste zwaktepunten van de film is. Doordat de film een rap tempo bevat worden enkele boodschappen en thema’s in Rosa – de kleine bloemenfee minder goed onderbouwd. Dit heeft ook als gevolg dat enkele karakterkeuzes en karaktermotivaties niet logisch overkomen. De personages maken zeker karakterontwikkelingen mee, maar doordat het verhaal in een rap tempo hier doorheen gaat, komen deze ontwikkelingen soms wat ongemakkelijk en tegenstrijdig over. De jonge filmtoeschouwers zullen dit misschien niet doorhebben, maar een ouder filmpubliek kan dit bijna niet ontgaan.

Dancing Queen maakt Nederlandse première mee tijdens het Cinekid Festival van 2023

Dancing Queen maakt Nederlandse première mee tijdens het Cinekid Festival van 2023

De Noorse familiefilm Dancing Queen zal zijn Nederlandse première beleven tijdens het Cinekid Festival van 2023. Het Cinekid Festival vindt dit jaar plaats van 15 tot en met 29 oktober in Amsterdam. De film zal vanaf 25 oktober ook in de Nederlandse bioscopen en filmtheaters uitgebracht worden door In the Air Family Entertainment. De film zal zowel in de originele taal met Nederlandse ondertiteling als in een Nederlands gesproken versie te zien zijn.

Casper en Emma en de Gouden Ring (2023) – Film Recensie

Casper en Emma en de Gouden Ring (2023) – Film Recensie

Casper en Emma en de Gouden Ring is een zomerse muzikale film waar familieplezier en vriendschap centraal staan. Ondanks dat deze Noorse familiefilm vermakelijk is, kan er zeker gezegd worden dat dit geen meesterlijke kinderfilm is. Dat hoeft de film in principe ook niet te zijn. De cast en crew lijken dit te hebben geweten. Ze hebben daarom de focus gelegd op het vertellen van een zo’n vermakelijk, avontuurlijk en humoristisch filmverhaal. Casper en Emma en de Gouden Ring mag als film dan cliché en niet bepaald buitengewoon zijn, maar het slaagt er wel in om het hele gezin te vermaken. Casper en Emma en de Gouden Ring bevat daarnaast een mooi thema over het accepteren van je leeftijd. Regisseur Marianne Sand laat sterk zien hoe ouder worden lastig kan zijn. Sand speelt hierbij ook met een narratief waarin een van de personages zijn innerlijke jeugdigheid terug weet te vinden, terwijl hetzelfde personage ook het levensproces van ouder worden, leert te accepteren. Casper en Emma en de Gouden Ring speelt niet alleen met een avontuurlijk filmverhaal vol ontdekkingen rondom Atlantis, maar ook met de melancholische complexiteit van ouder worden. Ook spelen vriendschap en familie een belangrijke rol in deze Noorse kinderfilm. Doordat Casper en Emma en de Gouden Ring zowel onderwerpen voor volwassenen en (jonge) kinderen bevat, kan ik vol overtuiging zeggen dat dit een leuke familiefilm is. De film is niet een filmisch hoogstandje, maar wel een vermakelijke film dat geschikt is voor een leuk familie-uitje.

Munch (2023) – Film Recensie

Munch (2023) – Film Recensie

Munch is het soort film dat behoort tot een subgenre van historische en biografische dramafilms die gaan over kunstenaars. Net zoals soortgelijke films – denk aan At Eternity’s Gate en Lust for Life – weet de film schoonheid te vinden in het (regelmatig) sombere leven van een kunstenaar. In dit geval is de kunstenaar is kwestie niemand minder dan Edvard Munch. Filmmaker en regisseur Henrik Martin Dahlsbakken weet met zijn film in te spelen op de prachtige aard van melancholische herinneringen die als flitsen voorbij schieten terwijl je terugkijkt op het leven. De regisseur bewandelt met zijn film Munch een onconventioneel pad wat betreft biografische en historische dramafilms over kunstenaars. Martin Dahlsbakken legt in zijn film de focus niet op het verhaal van Munchs leven. In plaats daarvan gebruikt hij de film – en het bijhorende verhaal – om de diepgewortelde emoties van een van de grootste kunstenaars aller tijden te bestuderen. Acteur Alfred Ekker Strande, die de jongvolwassen en 21-jarige versie van de kunstenaar speelt, zegt in de film: “Sometimes, the plot isn’t the most important thing. It’s more about finding a certain frequency or one specific emotion.” De regisseur streeft ernaar dit te bereiken met Munch. En raad eens? Dit lukt hem ook nog eens. Martin Dahlsbakken weet op een briljante manier de hoopvolle melancholische geaardheid van Edvard Munch de rode draad van zijn speelfilm te maken. Doordat het verhaal van de film op de tweede plaats komt te staan, bevat Munch wel wat structurele problemen in het verhaalverloop en het tempo van het verhaal. Hierdoor kunnen filmtoeschouwers op enkele momenten verward naar het scherm kijken. Dit kritiekpunt mag dan, voor mij, een van de weinige minpunten zijn aan de speelfilm, maar het is wel direct een grote.

Everybody Hates Johan (2022) – Film Recensie

Everybody Hates Johan (2022) – Film Recensie

Everybody Hates Johan is een ontroerende, dynamische en explosieve komediefilm. Naar mijn mening kan de film ook beschreven worden als een donkere tragikomedie film dat het leven van buitenbeentjes en eenlingen eert. Als het ware is Everybody Hates Johan visuele liefdesbrief aan de vreemde eendjes die altijd blijven vechten waar ze voor staan en in geloven. De film volgt het leven van Johan – van zijn geboorte tot aan zijn dood. In een speeltijd van nog geen 95 minuten laat regisseur Hallvar Witzø de belangrijkste hoogtepunten en dieptepunten uit het leven van Johan zien. Witzø weet op deze manier een empathische verbinding te scheppen tussen de filmtoeschouwers en het hoofdpersonage. We zien Johan opgroeien voor onze ogen, waarbij we met hem meelachen en meehuilen. Daar ligt een van de grootste krachten van de film. Everybody Hates Johan komt oprecht over als een verfilmd levensverhaal. Ondanks dat de film een redelijk korte speeltijd heeft, voelt geen enkele scène geforceerd of onnodig aan. Er kan eerder gezegd worden dat de film profijt zou hebben gehad als het bepaalde scènes wat langer uit had laten spelen. Een van de grootste krachten van de film is het verhaalverloop in zijn korte speeltijd, maar deze korte speeltijd is tegelijkertijd ook een van de minpunten van de film. Toch blijft Everybody Hates Johan een krachtige film die het om meerdere redenen waard is te kijken in de bioscoop. Het toffe nieuws is dat de film nu te bekijken is op het Leiden International Film Festival. Everybody Hates Johan draait op het Leiden International Film Festival op donderdag 10 november om 21.30 bij de Lido (zaal 3). Verder draait de film ook op vrijdag 11 november om 13.30 bij het Kijkhuis (zaal 2). Daarnaast is de film ook te zien op zaterdag 12 november om 19.00 bij de Lido (zaal 3). Mijn dank aan het Leiden International Film Festival voor het versturen van een screener van de film.