Teddy’s Kerstfeest (2022) – Film Recensie

Teddy’s Kerstfeest is een warme en mooie kerstfilm die geschikt is voor het hele gezin. De Noorse animatie en familiefilm lijkt geïnspireerd te zijn door Pixars Toy Story filmreeks. Zo komen er in Teddy’s Kerstfeest ook pratende knuffelbeestjes en speelgoedfiguren voor. Regisseur Andrea Eckerbom pakt haar inspiratie slim aan door het filmverhaal plaats te laten vinden in Noorwegen rond kerst. Eckerbom slaagt erin verschillende subgenres, thema’s en ideeën te mengen. Zo worden Europeaanse (en dan vooral Noorse) kersttradities ook mooi in beeld gebracht. Van de verschijning van een grootse kerstmarkt tot het koken van rijstpap met een enkele amandel. De persoon die deze enkele amandel vindt, krijgt een beloning in de vorm van snoepgoed. De Kerstman zelf ziet er in Teddy’s Kerstfeest ook meer Europeaans dan Amerikaans uit. Zijn uiterlijk lijkt meer een mix te zijn van Europeaanse sprookjesverhalen rondom kabouters en kerstverhalen. Hij heeft een bolle neus en draagt een rode muts. In tegenstelling tot de Amerikaanse variant van de volledig rood geklede Kerstman, draagt de Kerstman in Teddy’s Kerstfeest een kostuum dat een inspiratie haalt uit kleding van kabouters, mijnwerkers en constructiewerkers. Teddy’s Kerstfeest is een geschikte film om te gaan kijken in de Nederlandse bioscopen deze feestdagen. De film bevat namelijk een mooie kerstsfeer. Zo neemt Teddy’s Kerstfeest het filmpubliek mee naar een ander land waar de magie van sneeuw tijdens de feestdagen nog altijd aanwezig is. Ondanks dat de temperaturen in dat land een flink stuk kouder zullen zijn dan in Nederland, bevat Teddy’s Kerstfeest warme kerstgedachten en thema’s die inspelen op samenhorigheid als familie en het belang van identiteitsvorming als (jong) kind.

Rosa – de kleine bloemenfee (2023) – Film Recensie

Rosa – de kleine bloemenfee is een fantasierijke animatiefilm met enkele mooie thema’s. De film is meer dan geschikt voor een (extra) jong filmpubliek. In de film beleven het hoofdpersonage Rosa – een kleine bloemenfee – en haar vriendjes meerdere vrolijke, spannende en muzikale avonturen. Ondanks dat er enkele gemene wezens voorbijkomen in de animatiefilm, wordt de film nooit echt te eng voor het jonge filmpubliek. Rosa – de kleine bloemenfee weet perfect de dunne draad – tussen spannende en enge verhaallijnen voor jonge kinderen – te balanceren. Ondanks dat Rosa – de kleine bloemenfee vooral gericht is op een vrij jong filmpubliek, weet het verhaal ook oudere filmtoeschouwers en volwassenen te ontroeren. De film bevat mooie thema’s over het belang van vriendschappen, het aanpakken van je eenzaamheid en het overwinnen van je angsten. Helaas gaat deze Noorse geanimeerde kinderfilm te rap door zijn verhaal heen. Dit is ergens begrijpelijk, want de film heeft een korte speeltijd van 75 minuten. Aan de andere kant mag er zeker benoemd worden dat het tempo van de film een van de grootste zwaktepunten van de film is. Doordat de film een rap tempo bevat worden enkele boodschappen en thema’s in Rosa – de kleine bloemenfee minder goed onderbouwd. Dit heeft ook als gevolg dat enkele karakterkeuzes en karaktermotivaties niet logisch overkomen. De personages maken zeker karakterontwikkelingen mee, maar doordat het verhaal in een rap tempo hier doorheen gaat, komen deze ontwikkelingen soms wat ongemakkelijk en tegenstrijdig over. De jonge filmtoeschouwers zullen dit misschien niet doorhebben, maar een ouder filmpubliek kan dit bijna niet ontgaan.

Dancing Queen maakt Nederlandse première mee tijdens het Cinekid Festival van 2023

De Noorse familiefilm Dancing Queen zal zijn Nederlandse première beleven tijdens het Cinekid Festival van 2023. Het Cinekid Festival vindt dit jaar plaats van 15 tot en met 29 oktober in Amsterdam. De film zal vanaf 25 oktober ook in de Nederlandse bioscopen en filmtheaters uitgebracht worden door In the Air Family Entertainment. De film zal zowel in de originele taal met Nederlandse ondertiteling als in een Nederlands gesproken versie te zien zijn.

Casper en Emma en de Gouden Ring (2023) – Film Recensie

Casper en Emma en de Gouden Ring is een zomerse muzikale film waar familieplezier en vriendschap centraal staan. Ondanks dat deze Noorse familiefilm vermakelijk is, kan er zeker gezegd worden dat dit geen meesterlijke kinderfilm is. Dat hoeft de film in principe ook niet te zijn. De cast en crew lijken dit te hebben geweten. Ze hebben daarom de focus gelegd op het vertellen van een zo’n vermakelijk, avontuurlijk en humoristisch filmverhaal. Casper en Emma en de Gouden Ring mag als film dan cliché en niet bepaald buitengewoon zijn, maar het slaagt er wel in om het hele gezin te vermaken. Casper en Emma en de Gouden Ring bevat daarnaast een mooi thema over het accepteren van je leeftijd. Regisseur Marianne Sand laat sterk zien hoe ouder worden lastig kan zijn. Sand speelt hierbij ook met een narratief waarin een van de personages zijn innerlijke jeugdigheid terug weet te vinden, terwijl hetzelfde personage ook het levensproces van ouder worden, leert te accepteren. Casper en Emma en de Gouden Ring speelt niet alleen met een avontuurlijk filmverhaal vol ontdekkingen rondom Atlantis, maar ook met de melancholische complexiteit van ouder worden. Ook spelen vriendschap en familie een belangrijke rol in deze Noorse kinderfilm. Doordat Casper en Emma en de Gouden Ring zowel onderwerpen voor volwassenen en (jonge) kinderen bevat, kan ik vol overtuiging zeggen dat dit een leuke familiefilm is. De film is niet een filmisch hoogstandje, maar wel een vermakelijke film dat geschikt is voor een leuk familie-uitje.

Munch (2023) – Film Recensie

Munch is het soort film dat behoort tot een subgenre van historische en biografische dramafilms die gaan over kunstenaars. Net zoals soortgelijke films – denk aan At Eternity’s Gate en Lust for Life – weet de film schoonheid te vinden in het (regelmatig) sombere leven van een kunstenaar. In dit geval is de kunstenaar is kwestie niemand minder dan Edvard Munch. Filmmaker en regisseur Henrik Martin Dahlsbakken weet met zijn film in te spelen op de prachtige aard van melancholische herinneringen die als flitsen voorbij schieten terwijl je terugkijkt op het leven. De regisseur bewandelt met zijn film Munch een onconventioneel pad wat betreft biografische en historische dramafilms over kunstenaars. Martin Dahlsbakken legt in zijn film de focus niet op het verhaal van Munchs leven. In plaats daarvan gebruikt hij de film – en het bijhorende verhaal – om de diepgewortelde emoties van een van de grootste kunstenaars aller tijden te bestuderen. Acteur Alfred Ekker Strande, die de jongvolwassen en 21-jarige versie van de kunstenaar speelt, zegt in de film: “Sometimes, the plot isn’t the most important thing. It’s more about finding a certain frequency or one specific emotion.” De regisseur streeft ernaar dit te bereiken met Munch. En raad eens? Dit lukt hem ook nog eens. Martin Dahlsbakken weet op een briljante manier de hoopvolle melancholische geaardheid van Edvard Munch de rode draad van zijn speelfilm te maken. Doordat het verhaal van de film op de tweede plaats komt te staan, bevat Munch wel wat structurele problemen in het verhaalverloop en het tempo van het verhaal. Hierdoor kunnen filmtoeschouwers op enkele momenten verward naar het scherm kijken. Dit kritiekpunt mag dan, voor mij, een van de weinige minpunten zijn aan de speelfilm, maar het is wel direct een grote.