Black Panther: Wakanda Forever (2022) – Film Recensie

Black Panther: Wakanda Forever is een formidabele film dat niet alleen behoort tot de beste Marvel Studios-films tot nu toe, maar ook gezien kan worden als de beste film van Phase Four van het Marvel Cinematic Universe. Black Panther uit 2018 was al een meesterlijke film, maar Black Panther: Wakanda Forever weet dit eerste deel zelfs te overstijgen. Dat Black Panther: Wakanda Forever zo’n ongelofelijk krachtige en bijzondere film is geworden, is best verrassend. In 2020 overleed Chadwick Boseman. Hij was de acteur die in de eerdere Marvel Studios-films de rol van Black Panther speelde. Ryan Coogler had samen met zijn cast en crew nu de moeilijke taak om in iets meer dan twee jaar de oorspronkelijke plannen voor het vervolg op Black Panther aan te passen. De lat was al hoog gelegd, omdat het eerste deel zo geliefd was ontvangen door recensenten, filmliefhebbers en superhelden fans. Nu Boseman ook was overleden, kwam de lat alleen maar hoger te liggen. Coogler moest nu niet alleen een goed vervolg maken op zijn eerste Black Panther-film. Eigenlijk moest hij een nog betere film maken, om zo ook de overleden Chadwick Boseman en zijn toevoeging aan deze filmwereld te eren. Het is wonderbaarlijk te noemen hoe goed dit vervolg heeft uitgepakt voor Coogler, de crew en de cast. Niet alleen weten ze Boseman te eren en te herdenken, maar ook hebben ze een van de emotioneel uitdagendste superhelden films neergezet. Black Panther: Wakanda Forever gaat in op de schuld- en wraakgevoelens die kunnen ontstaan na het verlies van een dierbare. De film analyseert hoe rouw een persoon kan breken. Daarnaast laat Black Panther: Wakanda Forever zien dat we onze rouw kunnen gebruiken om als persoon een betere versie van onszelf te worden.

Sputum (2022) – Film Recensie

Sputum is een Nederlandse zwart-wit sciencefiction film, waar regisseur en scenarioschrijver Dan Geesin meer dan tien jaar aanwerkte. Op 24 november werd de film in de Nederlandse bioscopen uitgebracht door Herrie Film & TV en De Filmfreak. Sputum bevat krachtige technische aspecten die laten zien dat Nederland zeker in staat is om een uniek uiterlijk voor een (zwart-wit) sciencefiction film te maken. Daarnaast bevat de film ook krachtig acteerwerk van de jonge acteur Yannick Jozefzoon en de jonge actrice Jadie Olieberg. Verder weten Tine Joustra, Guido Pollemans en Sandra Mattie ook de show te stelen in Sputum. Spijtig genoeg ligt het grootste probleem van de film bij de regievisie en het scenario van Dan Geesin. De regisseur-scenarioschrijver – die bovendien ook muzikant en beeldend kunstenaar is – lijkt te verloren zijn geraakt in hoe hij zijn verhaal wilde vertellen. Sputum heeft een te simpel basisverhaal, waarbij het gaat over de klassieke (klassen-)strijd tussen goed en slecht. Voor de rest wordt komt de film juist weer pretentieus over. Dit is redelijk jammer, want met een beter verhaal (of betere regievisie) had dit een topfilm kunnen zijn geworden.

Huda’s Salon (2021) – Film Recensie

Huda’s Salon is een aangrijpende dramafilm dat zich afspeelt in het bezette Palestina. De film laat de moeilijkheden zien die ontstaan als je vast komt te zitten in de strijd tussen het verzet en de bezetters. Huda’s Salon laat zien dat de bezetters onzichtbaar zijn geworden voor het verzet en de gewone burgers. Hiermee laat de film zien dat je altijd op je hoede moet zijn in Palestina, want op elk moment kun je te maken krijgen met deze bezetters – of in verlenging het verzet. Het verhaal van Huda’s Salon bevat zeker een beladen en moeilijk te bespreken onderwerp. Toch weet regisseur Hany Abu-Assad een krachtig verhaal te vertellen met haar film, waarbij vrouwenemancipatie centraal staat. Daarnaast laat Abu-Assad duidelijk zien hoe burgers (vooral vrouwen) de dupe zijn van de strijd tussen de bezetters en het verzet. Helaas bevat Huda’s Salon als film wel wat problemen – onder andere bij het einde van de film. Huda’s Salon is sinds 26 mei te zien in de Nederlandse bioscopen. Mijn dank aan September Film Distribution voor het versturen van een online recensie-exemplaar.

Jurassic World: Dominion (2022) – Film Recensie

Jurassic World: Dominion is het nieuwste deel uit de wereldberoemde filmreeks. Meerdere geliefde personages en dinosaurussen keren terug voor deze zesde film. Hierdoor is Jurassic World: Dominion een film geworden die je als Jurassic Park (en Jurassic World) liefhebber niet kan missen. Het verhaal brengt de twee generaties samen in een spannende film waar dinosaurussen nu onder de mensen leven. Ondanks dat het verhaal de nodige spanning bevat, bevat Jurassic World: Dominion helaas wel een rommelig verhaalverloop. Daarnaast krijgen we alle favoriete dinosaurussen genoeg te zien. Hiermee wordt de traditie van de Jurassic Park vervolgen voortgezet. Jurassic World: Dominion is net zoals de vorige delen vermakelijk, maar als het gaat om kwaliteit komt het niet dicht bij het originele meesterwerk.

Blacklight (2022) – Film Recensie

He’ll not find you, and he’ll not kill you. Actieheld Liam Neeson is vanaf nu te zien in de keiharde actiethriller Blacklight. Maar eigenlijk is keiharde actiethriller niet de beste term voor deze nieuwe Amerikaanse film. Blacklight bevat zeker de nodige actie, maar keihard of spannend zou ik de film niet noemen. Dutch FilmWorks bracht op 24 februari 2022 de film uit in de Nederlandse bioscopen. Deze nieuwe Liam Neeson film valt het best te beschrijven als de typerende Amerikaanse Liam Neeson actiefilm. Het brengt niets nieuws naar het genre en heeft een slap geschreven verhaal. Daarnaast bevat de actiefilm maar weinig actie. Hierdoor is Blacklight een film die teleurstelt, zelfs als je geen hoge verwachtingen hebt.

Druk (2020) – Film Recensie

Druk is een Deense tragikomedie film uit 2020. De internationale titel van de film is Another Round en de film is geregisseerd door Thomas Vinterberg. Hij heeft ook samen met Tobias Lindholm aan het scenario gewerkt. De film is een internationale coproductie tussen Denemarken, Nederland en Zweden. De hoofdrollen worden gespeeld door Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen, Magnus Millang en Lars Ranthe. Druk staat in het Deens voor de term “binge drinking”. Dit kan vergeleken worden met de Nederlandse term; coma zuipen. De film vertelt het verhaal van Martin en zijn drie vrienden. Ze zijn naast vrienden ook alle collega’s van elkaar en werken op dezelfde middelbare school. De vier vrienden houden een experiment waarbij ze de hele dag een constant en weloverwogen alcoholpromillage in hun systeem handhaven. Ze doen dit omdat een theorie suggereert dat een bescheiden hoeveelheid alcohol in je bloed geestverruimend kan werken. De eerste resultaten zijn positief, maar het wordt steeds moeilijker om controle over de situatie te behouden. Uiteindelijk blijkt het experiment grotere gevolgen met zich mee te brengen dan verwacht. Druk is nu te zien in de Nederlandse bioscopen.