Downton Abbey is een hartverwarmende film dat een genot is om te kijken. Voor de eerste film van de gelijknamige serie keerden een groot deel van de oorspronkelijke cast terug. Zo zijn Hugh Bonneville, Jim Carter, Michelle Dockery, Elizabeth McGovern, Maggie Smith, Imelda Staunton en Penelope Wilton allemaal te aanschouwen in de film uit 2019. Ik heb zelf nog nooit een aflevering van de televisieserie van Downton Abbey gezien, maar het zien van de gelijknamige film, vind ik dit oprecht jammer. Downton Abbey is een bijzonder fenomeen van een film dat gedurende zijn gehele speeltijd weet te blijven boeien. Ondanks dat scenarist Julian Fellowes en regisseur Michael Engler teveel laten gebeuren in de film, verveelt Downton Abbey voor geen enkele seconde. Wat Downton Abbey als film ook zo bijzonder vermakelijk maakt, is de emotionele connectie die Fellowes en Engler weten op te bouwen tussen de filmpersonages en het publiek. Dit lukt ze zelfs als je nog nooit een aflevering hebt gezien van de oorspronkelijke televisieserie. Downton Abbey bevat een simpel, maar uiterst effectief hoofdverhaal. Door de simpele opzet, is het makkelijker om mee genomen te worden in de (emotioneel beladen) levens van de Crawley’s en hun personeel. Naast een effectief verhaal, zit Downton Abbey technisch ook sterk in elkaar. Zowel de cinematografie als het montagewerk en de score maken indruk. Als er recensenten en filmliefhebbers zijn die Downton Abbey beschouwen als een van de beste films uit 2019, dan kijk ik niet raar op. Sterker nog – ik ben het met ze eens. Downton Abbey behaalt dit door zijn simpliciteit en het hoge niveau van de technische aspecten uit de film.
John Carpenters Halloween uit 1978 wordt (terecht) beschouwd als een van de meesterwerken van het slasher filmgenre. Halloween (1978) wist dit subgenre van de horrorfilm naar nieuwe hoogtes te brengen. Net zoals The Texas Chain Massacre uit 1974 wist Halloween (1978) een iconische seriemoordenaar, die op gruwelijke manieren zijn slachtoffers stalkt en vermoordt, te scheppen. Er zijn al veel vervolgen uitgekomen op de allereerste Halloween-film, maar tot nu toe leek geen enkel vervolg of remake echt dicht bij het niveau van John Carpenters meesterwerk te komen. Met Halloween (2018) kwam hier voor het eerst echt verandering in. Regisseur David Gordon Green weet met zijn Halloween-film het verhaal van John Carpenters Halloween perfect te vervolgen. Tegelijkertijd zorgt Green er ook voor dat zijn Halloween-film als een losstaand deel bekeken kan worden. Het is zeker mogelijk om eerst Halloween uit 2018 te kijken, zonder dat je de originele film van John Carpenter hebt gezien. Halloween (2018) werkt dus beide als een losstaand deel en een vervolg – wat best knap is voor een moderne slasher film.
Het verhaal van On the Basis of Sex is als film de afgelopen jaren (nog) actueler en belangrijker geworden. Zo heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof de eerdere Amerikaanse abortuswet, die het recht op abortus veiligstelden, teruggeroepen. Hierdoor hebben vrouwen in Amerika niet langer zelf het recht om te beslissen over hun eigen lichaam. Het terugdraaien van de abortuswet laat zien dat Amerika nog steeds moeite heeft om niet te discrimineren op basis van geslacht. On the Basis of Sex vertelt juist het revolutionaire verhaal van Ruth Bader Ginsburg en haar missie om het discrimineren op basis van geslacht tegen te gaan. De eerste keer dat ik de film zag vond ik de film niet bijzonder goed, maar eerder middelmatig. Dat ik niet onder de indruk was kwam vooral door de (terechte) kritiek op de voorspelbaarheid van het verhaal. Nu ik de film opnieuw heb bekeken, realiseer ik me dat de voorspelbaarheid niet veel wegneemt van het verhaal. In plaats daarvan bouwt het juist verder op aan het thema van de film. Het thema van On the Basis of Sex gaat over dat het strijden voor gelijke rechten altijd van belang zal zijn – zelfs als elke grondwet een voor een moet worden aangepast. Dit maakt de film echter niet automatisch perfect. Zo loopt het verhaal duidelijk problemen op in het voorspelbaarheid van het verhaal.
Voordat Fantastic Beasts and Where to Find Them uitkwam werd in oktober 2014 al een tweede deel aangekondigd. Warner Bros. en J. K. Rowling zullen veel vertrouwen hebben gehad in de franchise. Ergens is dit best te begrijpen, want de Harry Potter-franchise (bestaande uit films, boeken en nog veel meer) was toen al een redelijk aantal jaren een wereldwijd succes. Na het denderende succes van Fantastic Beasts and Where to Find Them zullen Warner Bros. en J. K. Rowling wel de dollartekens in hun ogen hebben zien rollen. Het zal me niet verbazen dat de (lichtjes) teleurstellende box office van Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald, vraagtekens opbracht bij Warner Bros. en J. K. Rowling. Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald bracht ruim 659.9 miljoen Amerikaanse dollars op en werd daarmee de tiende best verdienende film van 2018. Ondanks dat werd Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald de minst commerciële succesvolle film uit de Wizarding World-franchise. Dit veranderde pas toen Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore uitkwam in 2022, want alleen dat deel bracht nog minder geld op dan Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald. De film werd kritisch ook minder goed ontvangen dan de vorige delen uit de Wizarding World-franchise. Zo zou het plot overladen zijn onnodige en ingewikkelde details die dit deel verbinden met de eerdere – en toekomstige – films. Dit is een kritiekpunt waar ik het zelf ook mee eens ben. Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald is in mijn ogen ook een van de slechtste films uit de Wizarding World-franchise.
Het is bijna te gek voor woorden, maar Illumination Entertainment laat met Sing 2 zien hoe je een meesterlijk vervolg op een animatiefilm maakt. Andere grote animatiestudio’s zouden (in dit geval) moeten kijken naar Illumination Entertainment, want dit hoe je een meesterlijk vervolg, op een matige animatiefilm, maakt. Met elk individuele aspect – en ook in zijn geheel – overtreft Sing 2 zijn voorganger. Sing 2 is sinds 4 mei 2022 in Nederland te koop op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
First Man werpt een blik op het leven van astronaut Neil Armstrong en de legendarische ruimtemissie om op de Maan te komen in de jaren 1960. Er kan met zekerheid gezegd worden dat First Man een claustrofobisch persoonlijke verhaal verteld. De film kan ook het best beschreven worden als een biografisch drama. Het verhaal van de film is gebaseerd op het boek First Man: The Life of Neil A. Armstrong door James R. Hansen. Het verhaal is geadapteerd door Josh Singer tot een scenario. First Man kreeg veel positieve recensies, maar helaas bracht de film te weinig geld op. Hierdoor wordt de film beschouwd als een financiële teleurstelling. Nadat ik meerdere malen First Man heb bekeken besef ik me hoe jammer het is dat de film niet succesvoller was, want deze Damien Chazelle film is een van de beste films uit 2018.
Wat krijg je als je een zangwedstrijd toevoegt aan een wereld vol mensachtige dieren? De animatiefilm Sing natuurlijk! Sing toont op een eervolle manier het bijzondere gevoel dat je kunt krijgen van een theaterbezoek. Als het ware toont de film de magie van het theater, waarbij nadrukkelijk het belang van de artiesten, de theatermanager, en de toneelknecht worden uitgelicht. Sing is een vrolijke en komische animatiefilm dat geschikt is voor alle leeftijden. Echter zullen het vooral kinderen zijn die van deze film zullen genieten. Dit is uiteraard geen kritiekpunt, maar eerder een observatie. Dat de film propvol zit met onderontwikkelde en oninteressante personages, is dan wel weer een terecht kritiekpunt.
Er kan zonder enige twijfel gezegd worden dat The Matrix een van de belangrijkste en beste sci-fi films aller tijden is. The Matrix heeft het filmlandschap van sci-fi films voor altijd veranderd. Dit heeft de film niet alleen voor elkaar gekregen door baanbrekende visuele en computer gegenereerde effecten, maar ook door het revolutionaire verhaal. The Matrix was eind jaren 1990 en begin jaren 2000 zo’n grote hit dat televisiereclames de film nadeden. Ik kan me nog vaag herinneren dat er een reclame op televisie was voor het galgje bordspel, waarbij het stokfiguurtje de gekozen letters ontwijkt. Dit doet het figuurtje net zoals Neo, toen hij voor het eerst kogels ontweek. De invloed van The Matrix iis niet alleen terug te zien in televisiereclames, maar ook in alle soorten sci-fi en actiefilms van tegenwoordig. Veel beginnende en ervaren filmmakers proberen een (spontaan) succes als The Matrix voor elkaar te krijgen. Het lijkt er echter op dat The Matrix toch echt een succes is dat niet te herhalen valt. Amerikaanse recensenten benoemen regelmatig het “lightning in a bottle” gevoel van de film. In andere woorden The Matrix wist te slagen op een manier die gelukkig en onwaarschijnlijk was. De Wachowski’s vingen bliksem in een fles met The Matrix. Ondanks dat het succes (commercieel en kritisch) nooit geëvenaard is, kunnen we nog steeds blij zijn dat de iconische film The Matrix bestaat.
Bob Odenkirk zullen de meeste serieliefhebbers kennen van de series Breaking Bad en Better Call Saul. In Nobody laat de acteur een volledig andere kant van zichzelf zien, en deze kant is honderd procent bruut! Met Nobody laat Odenkirk zien dat hij ook in staat is een echte actieheld te spelen. Nobody is een van de beste moderne actiefilms waarbij de film, ondanks enkele overeenkomsten, zich toch weet te onderscheiden met andere krachtige (moderne) actiefilms. Nobody is een film die aan iedere liefhebber van actiefilms valt aan te raden, maar betekent dit dat de film alleen goed is vanwege zijn actiescènes? Het antwoord hierop is een duidelijke: “nee”. De film werd op 3 november 2021 uitgebracht op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM hadden me een recensie-exemplaar opgestuurd van Nobody. Nogmaals mijn dank daarvoor.
In Venom: Let There Be Carnage keert acteur Tom Hardy terug in zijn rol als de bekende Marvel antiheld Venom. Deze antiheld was voor het eerst (als een schurk) te zien in Sam Raimi’s Spider-Man 3. Het duurde na 2007 nog ruim 11 jaar voordat we Venom weer in een film zouden mogen bewonderen. In 2018 kregen we dan voor het eerst Venom te zien in zijn eigen film. De door Ruben Fleischer geregisseerde film, introduceerde een oud en nieuw publiek aan de gruwelijke symbiose. In de Sony filmwereld van Venom is de Marvel antiheld niet verbonden aan Spider-Man – wat veel levenslange Venom (en Spider-Man) fans teleurstelde. Met Venom: Let There Be Carnage neemt Andy Serkis de rol van regisseur over. Andy Serkis zal het publiek voornamelijk kennen als acteur. Hij mag dan bekend staan als de koning van motion capture, maar de afgelopen vijf jaar is Serkis zich ook meer gaan verdiepen in het regisseren van films. Zo regisseerde hij in 2017 het biografische en romantische drama Breathe, en in 2018 verfilmde hij ook The Jungle Book in de Netflix Original Film Mowgli. Nu heeft de acteur-regisseur voor het eerst een superhelden film dat tegelijkertijd een vervolg is, geregisseerd. Is het Andy Serkis gelukt om een waardige opvolger en een goede superhelden film te regisseren?