Downton Abbey (2019) – Film Recensie

Downton Abbey is een hartverwarmende film dat een genot is om te kijken. Voor de eerste film van de gelijknamige serie keerden een groot deel van de oorspronkelijke cast terug. Zo zijn Hugh Bonneville, Jim Carter, Michelle Dockery, Elizabeth McGovern, Maggie Smith, Imelda Staunton en Penelope Wilton allemaal te aanschouwen in de film uit 2019. Ik heb zelf nog nooit een aflevering van de televisieserie van Downton Abbey gezien, maar het zien van de gelijknamige film, vind ik dit oprecht jammer. Downton Abbey is een bijzonder fenomeen van een film dat gedurende zijn gehele speeltijd weet te blijven boeien. Ondanks dat scenarist Julian Fellowes en regisseur Michael Engler teveel laten gebeuren in de film, verveelt Downton Abbey voor geen enkele seconde. Wat Downton Abbey als film ook zo bijzonder vermakelijk maakt, is de emotionele connectie die Fellowes en Engler weten op te bouwen tussen de filmpersonages en het publiek. Dit lukt ze zelfs als je nog nooit een aflevering hebt gezien van de oorspronkelijke televisieserie. Downton Abbey bevat een simpel, maar uiterst effectief hoofdverhaal. Door de simpele opzet, is het makkelijker om mee genomen te worden in de (emotioneel beladen) levens van de Crawley’s en hun personeel. Naast een effectief verhaal, zit Downton Abbey technisch ook sterk in elkaar. Zowel de cinematografie als het montagewerk en de score maken indruk. Als er recensenten en filmliefhebbers zijn die Downton Abbey beschouwen als een van de beste films uit 2019, dan kijk ik niet raar op. Sterker nog – ik ben het met ze eens. Downton Abbey behaalt dit door zijn simpliciteit en het hoge niveau van de technische aspecten uit de film.