SebKijk

Filmjournalist en Recensent

Avatar (2009) – Film Recensie

Avatar (2009) – Film Recensie

Avatar is de succesvolste film aller tijden. Tijdens zijn oorspronkelijke bioscooprelease brak de film al meerdere box office records. Zo werd Avatar niet alleen de succesvolste film aller tijden wereldwijd, maar dit ook specifiek in de Verenigde Staten van Amerika en Canada. Daarmee haalde Avatar een andere film in van regisseur James Cameron – namelijk Titanic. Avatar werd voor een korte periode ingehaald door Avengers: Endgame, maar toen de film opnieuw werd uitgebracht in China behaalde Avatar weer de titel van de best verdienende film aller tijden. Gecorrigeerd voor inflatie is Avatar na Gone with the Wind ook de best verdienende film aller tijden. Naast dat de film een commercieel succes werd, ontving Avatar ook negen nominaties bij de Oscars, waaronder die voor Beste Film en Beste Regisseur. Avatar sleepte uiteindelijk drie Oscars binnen: voor Beste Cinematografie, Beste Productie Design en Beste Visual Effects. Het is dus niet gek om te zeggen dat Avatar een groot kritisch en financieel succes is geworden. Het succes van de film leidde zelfs tot elektronicafabrikanten die 3D-televisies uit gingen brengen. Daarnaast nam de populariteit van 3D-films weer toe door de bioscooprelease van Avatar. Om de bioscooprelease van het langverwachte vervolg (Avatar: The Way of Water) te eren, werd de film eerder dit jaar opnieuw uitgebracht in de Nederlandse bioscopen. Ondanks het grote succes van de film, ontving Avatar de laatste paar jaren steeds vaker kritiek. Zo zou Avatar een te herkenbaar en voorspelbaar verhaal bevatten. Ook zou de film alleen bijzonder zijn geweest door zijn revolutionaire visuele effecten. Kort gezegd: in hun ogen zou Avatar overgewaardeerd zijn en niet het verdiend hebben om zo’n succes te zijn geworden. Ter voorbereiding van Avatar: The Way of Water besloot ik de eerste film, voor het eerst in jaren, opnieuw te bekijken. Na alle negativiteit dat ik online voorbij zag komen, was ik verbaasd om te ontdekken dat Avatar eigenlijk een film is die helemaal niet zo slecht is. Sterker nog: naar mijn mening is Avatar een geweldige film!

Star Trek: The Motion Picture (1979) – The Director’s Edition – Film Recensie

Star Trek: The Motion Picture (1979) – The Director’s Edition – Film Recensie

Mijn film recensie voor Star Trek: The Motion Picture was de eerste recensie die ik ooit plaatste op mijn website. Er kan dus zeker gezegd worden dat deze recensie, ondanks zijn gedateerde en simpele aard, een speciaal plekje heeft in mijn hart. Toch vind ik het tijd worden om mijn film recensie van Star Trek: The Motion Picture een flinke update te geven. En het moment daarvoor is nu aangekomen, want op 16 september 2022 bracht Dutch FilmWorks de gerestaureerde versie van Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition uit op 4K UHD Blu-ray. Hiervoor zag ik enkele keren de bioscoopversie van de film. De laatste keer dat ik de bioscoopversie van Star Trek: The Motion Picture zag was ik niet al te enthousiast. Ik had de film geen slecht cijfer gegeven, maar beter dan degelijk of middelmatig kon ik de film niet noemen. Toen vond ik dat de film te weinig zijn personages, motivaties en verhaallijnen onderbouwde. Zo benoemde ik in mijn originele recensie dat er wel sprake was van ideeën voor deze filmaspecten, maar dat ze nooit verder ontwikkeld worden dan de geopperde ideeën. Hierdoor voelde de film (toen) ook te lang in zijn speeltijd aan. Ik weet niet of het specifiek ligt aan The Director’s Edition of aan het feit dat ik met een andere blik naar de film kijk, maar ik heb velen malen meer genoten van Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition dan de bioscoopversie. Voor mij pakt Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition veel van de problemen beter aan. Zo worden de karaktermotivaties beter onderbouwd en ontwikkelt het verhaal zich beter. Is Star Trek The Motion Picture – The Director’s Edition dan de definitieve versie van de film? Volgens mezelf – en regisseur Robert Wise – is dat zeker het geval. Ook al betekent dit niet dat deze versie geen gebreken heeft…

Batman (1989) – Film Recensie

Batman (1989) – Film Recensie

Batman (1989) is een bijzondere film. Niet alleen omdat de film daadwerkelijk best goed is, maar ook omdat deze Batman-film het verhaal achter de superheld deels verandert. Zo zijn de thema’s en de toon van de film deels beïnvloed door de graphic novels The Killing Joke (van Alan Moore en Brian Bolland) en The Dark Knight Returns (van Frank Miller). Echter worden deze verhalen aangepast op een manier waardoor Batman, en zijn aartsvijand, The Joker altijd aan elkaar verbonden zijn. Als het ware zorgen ze er beide voor dat ze ontstaan, wat best bijzonder is, omdat dit nooit zo specifiek werd benoemd in de Batman-stripboeken. Batman bedenker Bob Kane werkte mee als adviseur aan de film. Dit is terug te zien in de film, want in de vroege jaren van de Batman-stripboeken pakte de superheld de schurken gewelddadiger aan. Sterker nog in de eerste stripboek waarin hij verscheen vermoordde hij een schurk. Dat Batman losser omgaat met zijn moraal – over het niet vermoorden van mensen – is terug te zien in de film. Dit is waarschijnlijk te danken aan de adviezen van Bob Kane. Ondanks dat Batman (1989) een krachtige film is, voelt het meer aan alsof Tim Burton een eigen invulling heeft gegeven aan wat Batman voor een personage is. Hierdoor kan Batman (1989) het best bekeken worden als een film die in zijn eigen filmwereld bubbel leeft. Als je het eens bent met hoe Batman tegenwoordig streng is tegen het vermoorden van criminelen, dan is de kans groot dat deze film je teleurstelt. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition uit van Batman (1989). De Ultimate Collectors Edition van Batman (1989) bestaat uit een 4K Ultra HD/Blu-ray Steelbook, een fotoboek met 16 pagina’s, tien lobby cards, twee art cards, een Batman-envelop om alles in te bewaren en reproducties van twee posters (op een tweezijdige poster). Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

The Peanut Butter Falcon (2019) – Film Recensie

The Peanut Butter Falcon (2019) – Film Recensie

The Peanut Butter Falcon is een krachtige feelgoodfilm die, net zoals veel andere films uit dit subgenre, regelmatig emotionele momenten boven karakter ontwikkelingen plaatst. In andere woorden: de film maakt meer gebruik van de stijl dan van de inhoud van het verhaal. Emotionele momenten kunnen in een verhaal gebruikt worden om het karakter van een personage uit te lichten of te onderbouwen. Dit is bij The Peanut Butter Falcon deels ook het geval. Toch wordt de kracht van deze emotionele momenten nooit volledig benut. Zo krijgen we, door flashbacks te zien hoe een personage, door het verlies van zijn broer, rouw ervaart. Echter wordt de potentie van dit trauma nooit volledig benut, want dit verlies wordt alleen in flashbacks weergegeven. Doordat The Peanut Butter Falcon niet nadrukkelijk benoemd wat het verlies voor dit personage betekent, zal het publiek moeten aanvoelen of invullen wat dat voor dit personage betekent. Aan de ene kant werkt dit bij de film. Het publiek zal, doordat ze zelf kunnen invullen hoe een personage zich voelt, zich meer verbonden voelen tot dit personage. Aan de andere kant is deze specifieke regiekeuze wel oppervlakkig en saai. Er is zeker de diepgang in het verhaal te vinden, want The Peanut Butter Falcon bevat een krachtig verhaal over het maken van je eigen familie. Toch ligt het grootste valkuil van de film bij het feit dat er teveel afhangt van de emotionele connectie, die het publiek kan ervaren met de film. Een krachtige manier van storytelling krijgt hierbij minder prioriteit.

Birds of Prey (2020) – Film Recensie

Birds of Prey (2020) – Film Recensie

Cathy Yan werd na haar regiedebuut Dead Pigs gekozen om de Birds of Prey film te regisseren. Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) vervolgt het verhaal van Harley Quinn na haar avonturen in de eerste Suicide Squad film uit 2016. De film dient als een spin-off en vervolg tot Suicide Squad. Birds of Prey is in mijn ogen een standalone sequel, wat in andere woorden betekent dat de film een op zichzelf staand vervolg is. Birds of Prey en Suicide Squad spelen zich in hetzelfde universum af, maar Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) heeft weinig of geen narratief verband met zijn voorganger. Je hoeft dus niet eerst Suicide Squad uit 2016 gezien te hebben, om te snappen wat er gebeurt in Birds of Prey. Het verhaal van de film gaat over Harley Quinn, die naar haar definitieve break-up met de Joker, haar eigen leven betekenis probeert te geven. Dit blijkt moeilijker dan verwacht wanneer iedereen haar nu als doelwit heeft, inclusief de gevaarlijke Roman Sionis (alias The Black Mask). Ben je benieuwd naar hoe goed (of slecht) Birds of Prey als film is, lees dan snel mijn film recensie verder!