Niet alle recensies voor de langverwachte superhelden The Flash zijn even positief. Een van de grootste redenen voor kritiek zijn de onaantrekkelijke en slecht uitgewerkte visuele effecten. In een recent interview met io9 heeft The Flash regisseur Andy Muschietti laten weten dat hij zich bewust is dat deze visuele effecten er raar uit zien voor bioscoopbezoekers. Andy Muschietti liet echter ook weten dat dit precies zijn bedoeling was.
Guardians of the Galaxy Vol. 3 had geen gemakkelijke taak voor zich. Zo moest deze derde Guardians of the Galaxy film het verhaal van deze groep superhelden en buitenbeentjes zo goed mogelijk concluderen. Daarnaast moet regisseur James Gunn met deze film het pad vervolgen dat de gebroeders Russo in hun films Avengers: Infinity War en Avengers: Endgame had uitgestippeld. Nu blijkt het te zijn dat dit een pad is dat Gunn liever anders had gezien. Zo liet de filmmaker recent weten dat hij niet blij was met de manier waarop zijn Guardians of the Galaxy gebruikt zijn in de laatste twee Avengers films. Naast een vervolg op de Guardians of the Galaxy films en de Avengers films, moest Guardians of the Galaxy Vol. 3 ook, zo ver als mogelijk, een losstaand verhaal kunnen vertellen. Gelukkig is Gunn niet onbekend met het maken van superhelden films. De filmmaker weet dan ook met vlag en wimpel te slagen met zijn derde Guardians of the Galaxy film. De filmmaker blijft trouw aan zijn visie voor het verhaal van de Guardians of the Galaxy. Gunn weet hoe hij op zijn manier het verhaal van deze helden kan vervolgen. Voelt Guardians of the Galaxy Vol. 3 regelmatig bomvol aan? Ja, dat kan zeker niet ontkend worden. Maar in context is dit ook niet per se zo raar. Het is de afsluitende film uit een trilogie over een groep superhelden. Deze groep superhelden komen daarnaast ook nog voor in andere films uit het Marvel Cinematic Universe. Hierdoor moet zowel het algehele verhaal van de franchise als het verhaal van deze specifieke superhelden groep en het verhaal van elke individuele superheld zo goed mogelijk afgerond zien te worden. Dus ja, Guardians of the Galaxy Vol. 3 bevat als een film een bomvol verhaal en een terugkerend rommelige narratieve structuur. Maar dit maakt de film niet direct slecht of überhaupt minder goed. Guardians of the Galaxy Vol. 3 is simpelweg een ode aan de imperfecte superhelden en filmische personages. Hierdoor is het ook makkelijker te accepteren dat het filmverhaal zelf ook imperfect is. Ondanks dat de film dus een rommelige structuur en tempo in zijn verhaal bevat, blijft deze derde Guardians of the Galaxy film ook meesterlijk goed uitgewerkt.
De kleine superhelden Ant-Man en de Wasp zijn weer teruggekeerd voor een nieuw filmavontuur op het grote scherm. Ant-Man and the Wasp: Quantumania is niet alleen de derde Ant-Man film, maar ook de start van de vijfde fase van het Marvel Cinematic Universe. Na enkele hoogtepunten en dieptepunten uit de vorige fase van het MCU, lag de taak bij Ant-Man and the Wasp: Quantumania om het vertrouwen van een degelijke groep recensenten, Marvel fanaten en filmliefhebbers terug te winnen. Dit lijkt Marvel Studios helaas niet gelukt te zijn. Ant-Man and the Wasp: Quantumania behoort namelijk – naar mijn mening – niet tot de hoogtepunten van dit filmuniversum, maar eerder tot de dieptepunten.
In 2007 werd er al bekendgemaakt dat Dwayne “The Rock” Johnson de rol van Black Adam op zich zou gaan nemen. Het heeft ruim vijftien jaar geduurd voordat de acteur en (WWE-)worstelaar als deze antiheld op het grote scherm te zien was. Oorspronkelijk was het plan om Johnson een schurk te laten spelen in de film over Shazam!, maar later werd besloten de acteur zijn eigen film als antiheld te geven. Johnson is over de jaren betrokken en gedreven geweest om van Black Adam een zo’n goed en vermakelijk mogelijke film te maken. De acteur vertelde in veel van zijn interviews, ter promotie van Black Adam, dat hij vooral de fans blij wilde maken met zijn film. Over het algemeen lijken het alledaagse publiek en de fans meer genoten te hebben van Black Adam dan de recensenten. Zelf ben ik hier een uitzondering van. Begrijp me niet verkeerd: Black Adam is zeker geen uitstekende of geweldige film, maar slecht zou ik de film niet noemen. Deze DCEU – of DCU – film is een degelijke film die vooral vermakelijk is. Black Adam is een typische actiekomedie superhelden film en de filmmakers weten dit. Ze spelen bewust in op de clichés en overdreven visuele keuzes van hedendaagse superhelden films, waardoor Black Adam als een film hilarisch, vermakelijk en (vooral) cool is.
Black Panther: Wakanda Forever is een formidabele film dat niet alleen behoort tot de beste Marvel Studios-films tot nu toe, maar ook gezien kan worden als de beste film van Phase Four van het Marvel Cinematic Universe. Black Panther uit 2018 was al een meesterlijke film, maar Black Panther: Wakanda Forever weet dit eerste deel zelfs te overstijgen. Dat Black Panther: Wakanda Forever zo’n ongelofelijk krachtige en bijzondere film is geworden, is best verrassend. In 2020 overleed Chadwick Boseman. Hij was de acteur die in de eerdere Marvel Studios-films de rol van Black Panther speelde. Ryan Coogler had samen met zijn cast en crew nu de moeilijke taak om in iets meer dan twee jaar de oorspronkelijke plannen voor het vervolg op Black Panther aan te passen. De lat was al hoog gelegd, omdat het eerste deel zo geliefd was ontvangen door recensenten, filmliefhebbers en superhelden fans. Nu Boseman ook was overleden, kwam de lat alleen maar hoger te liggen. Coogler moest nu niet alleen een goed vervolg maken op zijn eerste Black Panther-film. Eigenlijk moest hij een nog betere film maken, om zo ook de overleden Chadwick Boseman en zijn toevoeging aan deze filmwereld te eren. Het is wonderbaarlijk te noemen hoe goed dit vervolg heeft uitgepakt voor Coogler, de crew en de cast. Niet alleen weten ze Boseman te eren en te herdenken, maar ook hebben ze een van de emotioneel uitdagendste superhelden films neergezet. Black Panther: Wakanda Forever gaat in op de schuld- en wraakgevoelens die kunnen ontstaan na het verlies van een dierbare. De film analyseert hoe rouw een persoon kan breken. Daarnaast laat Black Panther: Wakanda Forever zien dat we onze rouw kunnen gebruiken om als persoon een betere versie van onszelf te worden.
In 2022 is het alweer dertig jaar geleden dat de duistere superhelden en kerstfilm Batman Returns oorspronkelijk uitkwam. In de dertig (lange) jaren, na de oorspronkelijke release, hebben de recensenten, filmliefhebbers en (superhelden) fans geleerd om Tim Burtons tweede Batman film meer te waarderen. Batman Returns wordt nu regelmatig zelfs een van de beste Batman én DC Comics films genoemd, waarbij sommige recensenten en fans deze film zelfs beter noemen dan Tim Burtons eerste Batman film uit 1989. Toen ik Batman (1989) en Batman Returns voor het eerst gezien had, vond ik dat een gekke uitspraak. Naar mijn mening was Tim Burtons Batman (1989) velen malen beter dan Batman Returns. Nu ik dit jaar beide Batman (1989) en Batman Returns opnieuw heb gekeken, moet ik echter toch toegeven dat Batman Returns de betere film van de twee is. Daarnaast kan er ook zeker gezegd worden dat Batman Returns als film ondergewaardeerd is. Burtons tweede Batman film weet perfect de duistere en gotische toon van de Batman stripboeken te adapteren naar het grote scherm. Daarnaast is Batman Returns misschien wel de film waar de artistieke en donkere visie van Burton het meest tot zijn recht komt. De film is zeker niet perfect, maar wat Burton heeft weten neer te zetten met Batman Returns kan niet anders dan meesterlijk creatief genoemd worden. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition van Batman Returns uit. De Ultimate Collectors Edition van Batman Returns bestaat onder andere uit een 4K UHD en Blu-ray Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Niet lang nadat WandaVision uitkwam werd de volgende Marvel-serie – die zich plaatsvindt in de continuïteit van het Marvel Cinematic Universe – uitgebracht op Disney+. Deze tweede serie gaat over de avonturen van Sam Wilson en Bucky Barnes na de evenementen uit Avengers: Endgame. Deze miniserie – bestaande uit zes afleveringen – heet daarom ook The Falcon and the Winter Soldier. Net zoals WandaVision bespreekt The Falcon and the Winter Soldier met zijn verhaal belangrijke aspecten uit onze wereld. Waar WandaVision de focus neerlegde op de vijf fases van rouw, gaat The Falcon and the Winter Soldier dieper in op politieke en sociaal-maatschappelijke thema’s, waaronder racisme en posttraumatische stressstoornissen. WandaVision had een duidelijk hoofdpersonage, namelijk Wanda Maximoff. The Falcon and the Winter Soldier heeft er twee: Sam Wilson en Bucky Barnes. Ondanks dat er constant afgewisseld wordt met perspectieven en thema’s, is het verhaal rondom Sam Wilson duidelijk meer onderbouwd dan die van Bucky Barnes. Echter is dit een van de weinige kritiekpunten die bij deze miniserie echt te benoemen valt, want The Falcon and the Winter Soldier is een van de beste onderdelen uit fase vier van het Marvel Cinematic Universe.
The Batman is een van de bekendste fictieve personages aller tijden. Dit is een personage dat wereldwijd geliefd is door stripliefhebbers, superhelden fans en filmkijkers. De eerdere Batman-films, van Christopher Nolan en Tim Burton, bevatten veel fans. Vooral The Dark Knight wordt beschouwd als het meesterwerk over het personage. Er lag dus zeker een grote druk op regisseur Matt Reeves om een juiste en krachtige film over Batman te maken. Met de komst van Matt Reeves’ film The Batman is Christopher Nolan voor het eerst van zijn troon gehaald. The Batman is als film nog beter dan The Dark Knight. Het is naar mijn mening ook niet zo gek dat dit Reeves gelukt is. Naas Nolan is Reeves een van de beste regisseurs die begrijpt hoe je een blockbuster film kan vertalen naar een genre bepalend meesterwerk. The Batman is vanaf 6 juli 2022 te koop op 4K Ultra HD, Blu-ray, DVD en Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Doctor Strange in the Multiverse of Madness is de nieuwste Marvel Studios-film die nu in de Nederlandse bioscopen te bekijken is. Doctor Strange is als superheld altijd een apart geval voor me geweest. De acteerprestaties van Benedict Cumberbatch hebben veel toegevoegd aan het gelijknamige personage van het Marvel Cinematic Universe. Dat is niet bijzonder gek, want Cumberbatch is een sterke acteur. Momenteel kan ik zelf niet films of series opnoemen waar de acteur slecht in acteert. Ondanks het sterke acteerwerk van Cumberbatch, vond ik Doctor Strange als personage een minder uitgewerkt karakter hebben dan andere grote personages uit het Marvel Cinematic Universe. Zelfs na zijn eerste film uit 2016, bleef ik Doctor Strange meer zien als een personage die voor verhalen beter aansluit bij een film met meerdere superhelden. Op narratief gebied vond ik het personage van Doctor Strange in een solofilm niet interessant genoeg. Met Doctor Strange in the Multiverse of Madness is mijn kijk op deze superheld grotendeels verandert. Deze tweede Doctor Strange-film laat zien dat het wel mogelijk is om een degelijk verhaal te vertellen in een solofilm waar deze superheld centraal staat. Ik noem het verhaal niet goed of sterk, omdat het verhaal van de film helaas wel rommelig is.
WandaVision is een miniserie die wekelijks uitgebracht werd. Dit is een slimme aanpak geweest van Marvel Studios en streamingdienst Disney+. Door de wekelijkse release van een aflevering bleven de fans, serieliefhebbers en recensenten praten over deze Marvel miniserie. Het was een bijzonder moment toen de eerste twee afleveringen uitkwamen. Dit was de eerste serie die plaats zou vinden in het Marvel Cinematic Universe. De miniserie is nu al meer dan 1 jaar geleden uitgekomen en afgelopen, maar tot op de dag van vandaag blijven mensen erover praten. Dit is niet bepaald apart te noemen, omdat WandaVision een ongelofelijk krachtige eerste serie is van Marvel Studios en streamingdienst Disney+. Eerder recenseerde ik al de eerste drie afleveringen van deze hitserie. Nu sta ik met deze recensie stil bij de gehele WandaVision miniserie.
