Na het commerciële succes van de wereldwijde filmhit The Nun (2018) was het te verwachten dat de bovennatuurlijke thriller en horrorfilm een vervolg zou krijgen. Filmmaker Michael Chaves kreeg de taak om het filmvervolg te regisseren. Chaves regisseerde eerder al The Curse of La Llorona (2019) en The Conjuring: The Devil Made Me Do It (2021). Met The Conjuring: The Devil Made Me Do It maakte Chaves de slechtste film in The Conjuring filmtrilogie. Het feit dat hij The Nun II heeft geregisseerd hielp niet bepaald met mijn lage verwachtingen. Voeg daar het teleurstellende en glansloze verhaal van de eerste film hieraan toe en mijn lage verwachtingen werden in het graf van deze spin-off franchise begraven. Toch heeft The Nun II het onmogelijke gedaan. Dit filmvervolg heeft me enigszins positief verrast. The Nun II mag dan niet zo goed zijn als de beste films uit deze franchise, maar het vervolg is verreweg niet zo slecht en slaapverwekkend als de eerste film. De film bevat schrikmomenten die niet alleen creatiever en effectiever in hun opzet zijn, maar ook angstaanjagender en bruter werken. Desondanks is The Nun II zeker geen geweldige film. Het filmvervolg bevat nog steeds een magertjes verhaal met weinig diepgang. De personages uit deze tweede film zijn minder eendimensionaal, maar bepaald interessant of origineel zijn de filmpersonages uit The Nun II nu ook niet. Gelukkig doet deze film tenminste iets interessants met de achtergrondverhalen, karakterisaties, normen, waarden en motivaties van de personages. Maar omdat dit het minste is wat een horrorfilm kan doen, laat The Nun II het filmpubliek niet achter met een al te grote of memorabele indruk.
