Captain America: Brave New World (2025) – Filmrecensie

Captain America: Brave New World is een van de weinige superheldenfilms waarin een superheld de heroïsche nalatenschap van een andere superheld eert, door zijn heldhaftige identiteit over te nemen. In (Amerikaanse) stripboeken mag dit een terugkerend fenomeen zijn, maar in de films gebaseerd op de verhalen van deze superhelden komt het amper voor. Naast Captain America: Brave New World is het dichtstbijzijnde voorbeeld hiervan terug te vinden in de animatiefilms over Miles Morales en het Spider-Verse. Zelfs in de (terecht) veelgeprezen animatiefilms Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018) en Spider-Man: Across the Spider-Verse (2023) wordt Miles minder neergezet als een opvolger van Peter Parker en meer als een andere waardige (of uitgekozen) persoon die het masker van Spider-Man kan dragen. “Iedereen kan het masker dragen”, is een citaat dat perfect weergeeft hoe iemand als Miles, die niet de originele Spider-Man in zijn eigen universum is, toch de rol en het masker van Spider-Man kan overnemen. Doordat deze films zich afspelen in een multiversum vol Spider-Man gerelateerde superhelden, wordt het concept versterkt dat letterlijk iedereen het masker van Spider-Man kan dragen. Tegelijkertijd zijn de twee films hierdoor wel de aspecten van individualiteit en het eren van heroïsche nalatenschap verloren: twee aspecten die als redelijk belangrijk beschouwd kunnen worden voor een personage als Miles Morales.

Captain America: Brave New World is een minder impactvolle, artistieke of diepgaande film dan Spider-Man: Into the Spider-Verse en Spider-Man: Across the Spider-Verse. Desondanks weet de eerste film met Anthony Mackie’s Sam Wilson als Captain America beter weer te geven hoe een superheld (Sam Wilson) de titel en heldhaftige identiteit van een ander personage (Steve Rogers) kan overnemen en eren. Captain America: Brave New World is zeker niet uitstekende of zelfs geweldige film.

Toch worden Sam Wilsons worstelingen op een interessante manier weergegeven en onderbouwd. Naast dat deze superheld te maken krijgt met internationale conflicten, vol politieke spelletjes en gevaarlijke gevechten, wordt Sam ook geconfronteerd met zijn eigen prestatiedruk om te voldoen aan het nalatenschap van de heroïsche identiteit die hij op zich heeft genomen. De film laat zien hoe Sam zowel te maken krijgt met externe als geïnternaliseerde druk om Steve Rogers waardig op te volgen als Captain America. Regisseur Julius Onah onderzoekt samen met de scenarioschrijvers hoe lastig het is om als persoon (en held) jezelf te willen bewijzen tegenover de verwachtingen van anderen. Hierbij geven de filmmakers weer hoe bepaalde verwachtingen misvormd kunnen worden onder prestatiedruk en angst om niet goed genoeg te zijn. Daarnaast laat het filmverhaal zien hoe het concept van iets achter willen laten in de vorm van nalatenschap net zo complex kan zijn als het nastreven hiervan.

Captain America: Brave New World Winactie | Gesloten

Op 12 februari 2025 brengen Disney Nederland en The Walt Disney Company Benelux eindelijk de vierde film van de Captain America filmreeks uit in de Nederlandse bioscopen. Om de bioscooprelease van Captain America: Brave New World te vieren, mag ik samen met Disney Nederland en The Walt Disney Company Benelux een winactie opzetten voor de film. Met de Captain America: Brave New World Winactie mag ik twee keer een prijzenpakket weggeven van de film. Elk prijzenpakket bevat drie bioscoop vrijkaarten voor de film Captain America: Brave New World. Daarnaast bevat elk prijzenpakket een notitieboek, een flying disk frisbee, een stoffen lapje en een pin badge in het thema van de film. Wil je weten hoe je kans maakt op deze heldhaftige en epische prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het aanmeldformulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Disney Nederland en The Walt Disney Company Benelux voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Dune: Part Two (2024) – Filmrecensie

Dune: Part Two is een epische en prachtige film die generaties lang geliefd zal blijven. Het is een bewijs van de verbeeldingskracht van meesterlijke filmmakers. Regisseur Denis Villeneuve toont het filmpubliek de kracht van audiovisuele storytelling. Hij doet dit niet alleen door grandioze actiescènes te maken. Villeneuve weet dat hij zich eerst op het verhaal moet richten om de film echt opwindend te maken. De momenten van zwaardgevechten, luchtaanvallen en (nucleaire) oorlogsvoering, moeten de emotionele verhaalstructuur van Pauls heldenreis volgen. Als deze grote actiescenes niet de emotionele kern van het verhaal volgen, doen ze er niet toe. Anders is Dune: Part Two gewoon weer een ander voorbeeld van een spektakelfilm met een dun en saai verhaal. Dune: Part Two is net zoals zijn voorganger, Dune uit 2021, gebaseerd op Frank Herberts gelijknamige boek. Het verhaal van Dune is gelaagd en diepgaand. Het zit vol met thema’s als corruptie, imperialisme en kapitalisme. Herbert gebruikt profetieën als middel om te laten zien hoe indoctrinatie en propaganda worden gebruikt om zowel de geest als het lichaam van de oorspronkelijke bewoners van Arrakis tot slaaf te maken. In Dune: Part Two maakt Villeneuve duidelijk dat de profetie van de Lisan al Gaib is gecreëerd om de inwoners van Arrakis – de Fremen – een symbool van hoop te geven. De ironie van deze profetie is dat hun held een buitenstaander zal zijn: Paul Atreides. Villeneuve beargumenteert uitstekend dat de held van de inheemse bevolking eigenlijk een Fremen zou moeten zijn. Hij speelt met concepten als blanke redders en wit privilege. De Fremen moeten worden gered door een blanke buitenstaander, die ook nog eens van hoge afkomst is. Door de Fremen te onderwerpen aan de profetie hopen de Bene Gesserit, de bedenkers en inzetters van de profeties, dat de inheemse bevolking van Arrakis zal blijven wachten op hun redder in nood en zich niet zelf zullen verzetten tegen het gevestigde regime. Villeneuve en scenarioschrijver Jon Spaihts leveren een aangrijpend verhaal waarin gespeeld wordt met de dualiteit van de gevolgen van acties van mensen die hooggeboren zijn. De spektakelstukken zijn groots en indrukwekkend op beeld gezet door cinematograaf Greig Fraser, maar zonder de regievisie van Villeneuve en het scenario dat hij samen schreef met Spaihts, zou Dune: Part Two niet de meesterlijke film zijn die het nu is geworden.