Grenzeloos Verraad is een redelijk goed Nederlandse speelfilm. De filmmakers weten met een klein budget van 300.000 euro’s een overtuigende, interessante en gelaagde oorlogsfilm neer te zetten. Ondanks dat de film zeker niet perfect of fantastisch is, bevat Grenzeloos Verraad genoeg pluspunten. Zo zijn hoofdrolspelers Peter Nillesen en Dirk Gunther Mohr een genot om te aanschouwen, waarbij hun aanhoudende rivaliteit en vijandigheid behoren tot de hoogtepunten van het verhaal. Grenzeloos Verraad weet daarnaast, ondanks een kleiner budget, een geloofwaardige en realistische tijdsetting te scheppen. Dit is niet alleen te danken aan de prachtige en thematisch sterke cinematografie, maar ook aan de rappe montage en andere aspecten als de set decoraties en kostuumontwerpen. Bevat Grenzeloos Verraad verder nog typisch Nederlands overdreven of (over-)gedramatiseerd acteerwerk? Helaas wel. Het verhaal zelf is ook niet zonder zijn clichés. Deze twee aspecten maken de speelfilm echter niet direct onprofessioneel of amateuristisch. Grenzeloos Verraad bevat genoeg elementen waar filmmakers met grotere productiebudgetten nog van kunnen leren. Doordat de cast en crew zelf een klein budget hadden, moesten ze creatiever zijn met het maken van hun film. En de film straalt zeker creativiteit uit, ook al mist er soms wel een laag subtiliteit en originaliteit…
Films over concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog zullen nooit honderd procent gemakkelijk zijn om te bekijken. De Slowaakse film The Auschwitz Report is hier ook zeker geen uitzondering op. Regisseur Peter Bebjak werpt in zijn film een blik op het waargebeurde verhaal van de twee Slowaken die een rapport – over de genocide in de concentratiekampen – bij het verzet brachten. Hierbij legt de regisseur de focus op de reis die de twee Slowaken doormaken om het rapport tot het verzet te brengen. Echter lijkt Bebjak tegelijkertijd ook nog een verhaal te willen vertellen over het leven in een concentratiekamp. De film heeft een speeltijd van een magere negentig minuten, waardoor The Auschwitz Report maar weinig tijd overhoudt om te praten over het daadwerkelijke onderwerp van de film: het ongeloof en onbegrip over de terreurdaden uit het rapport. The Auschwitz Report is zeker geen slechte film, maar een sterk geschreven scenario met een duidelijkere regievisie hadden de film beter kunnen maken.
Het is niet bepaald groot nieuws in Nederland, maar Art Spiegelman’s graphic novel Maus is in Tennessee (Verenigde Staten van Amerika) verbannen van de leeslijst. Dit omdat er enkele keren in het verhaal gevloekt werd en er een afbeelding van een naakte vrouw in het boek voorkomt. Dat dit in Nederland niet groot nieuws is geworden is tegelijkertijd best begrijpelijk en teleurstellend. Tuurlijk, we Nederlanders hoeven ons niet altijd bezig te houden met Amerikanen, en al helemaal niet met hun idealen. In Nederland hebben we ons eigen hoeveelheid problemen, ook al zal niet elke Nederlander dit toegeven. Tegelijkertijd is het zonde dat we in Nederland weinig aandacht geven aan het feit dat dit belangrijke verhaal verbannen is in een Amerikaanse staat. Maar waarom is dit zo teleurstellend? Daarvoor zal ik eerst een achtergrond schetsen van de tot stand komen van Maus, en daarnaast zal ik ook vertellen waar het verhaal over gaat. Met dank aan het EPPO-stripblad voor het informeren van dit nieuws, en het inspireren tot het schrijven van dit artikel.
De 51ste editie van het International Film Festival Rotterdam is al enkele dagen bezig. Freaks Out is een van de films die dit jaar te zien is op het IFFR (ook wel bekend dus als het International Film Festival Rotterdam). De Italiaanse historische fantasie dramafilm laat zien dat je fantasie-elementen kan toevoegen in een film over de Tweede Wereldoorlog. Dat doet Freaks Out op een manier dat filmliefhebbers zal doen denken aan Guillermo del Toro’s film Pan’s Labyrinth. Ondanks deze vergelijking onderscheidt Freaks Out zich door meer de focus te leggen op fantasierijke elementen. Dit betekent niet dat Freaks Out een slechte film is. Het tegenovergestelde kan zelfs over de Italiaanse film gezegd worden. Maar wat maakt deze film krachtig? Lees dat in mijn film recensie van Freaks Out.
De Slag om de Schelde is een Nederlandse oorlogsfilm uit 2020. De film is geregisseerd door Matthijs van Heijningen Jr. en het scenario is geschreven door Paula van der Oest. In de film staat (uiteraard) de Slag om de Schelde uit 1944 centraal. In 2020 was het 75 jaar geleden dat de oorlog eindigde en de film moest het herdenkingsjaar afsluiten. De film ging op 14 december 2020 in première in het CineCity in Vlissingen en de film zou landelijk uitkomen op 17 december 2020. Op 15 december 2020 werd echter bekendgemaakt dat de bioscooprelease van de Slag om de Schelde uitgesteld zou worden naar 2021 vanwege de corona maatregelen. Nu de bioscopen weer open zijn is de film eindelijk te zien. Maar is de film het wachten waard geweest?
Met dank aan WW Entertainment voor het feit dat ik de persvoorstelling mocht bijwonen van 1917. Twee jonge soldaten krijgen de missie om een boodschap af te leveren waarmee ze een dodelijke aanval op honderden soldaten kunnen voorkomen.