SebKijk

Filmkritiek en Recensies

Terrifier 3 (2024) – Filmrecensie

Terrifier 3 (2024) – Filmrecensie

You better watch out. You better not cry. You better not shout. I’m telling you why, Santa Clown is coming to town. Waar Terrifier (2016) en Terrifier 2 (2022) zich afspeelden rondom Halloween, speelt Terrifier 3 zich af rond de Kerstdagen. Regisseur en scenarioschrijver Damien Leone heeft van Terrifier 3 dus niet alleen een bovennatuurlijke slasher en horrorfilm gemaakt, maar ook een bloeddorstige kerstfilm. Deze creatieve keuze van Leone mag zeker gewaardeerd worden, omdat het goed past bij de onderliggende thema’s die de regisseur en scenarioschrijver in het filmverhaal probeert te bespreken. Het Kerstfeest is een heilig feest dat de geboorte van Jezus Christus viert. Over de decennia heen is Kerstmis ook steeds meer komen te staan voor een feest waarin goedheid, samenhorigheid en liefde gevierd worden. De goedheid en puurheid van het Kerstfeest staat recht in contrast met de moordlustige en haatvolle karakters van Art The Clown en de bezeten Victoria Heyes. Met deze contrasten speelt Leone in op de dualiteit van de mens tijdens de feestdagen. Hierbij legt de regisseur en scenarioschrijver een thematische focus op het hoofdpersonage Sienna Shaw. Ondanks dat Terrifier 3 zich vijf jaar na de evenementen van de vorige film afspeelt, bevindt Sienna zich nog steeds niet in een beste staat. Ze heeft last van een posttraumatische stressstoornis, paniekaanvallen en overlevingsschuld. Het hoofdpersonage krijgt beelden van haar overleden vriendin Brooke te zien. Hiermee laat Leone overduidelijk zien dat Sienna zich schuldig en verantwoordelijk voelt voor de dood van een van haar beste vriendinnen. Daarnaast heeft Sienna niet alleen moeite met het verwerken van wat er in verleden is gebeurd, maar ook met het opnieuw verbinden met haar geliefden. Met de staat van Sienna’s karakter laat Leone zien hoe lastig de feestdagen kunnen zijn voor een persoon die er niet goed aan toe is. De regisseur en scenarioschrijver bepleit dan ook dat de dualiteit van de mens tijdens de feestdagen is dat, ondanks de warme sfeer, het Kerstfeest nog steeds een verschrikkelijk moeilijke tijd kan zijn om doorheen te komen. Door terreurclown Art verkleed als de Kerstman op de inwoners van Miles County af te sturen, versterkt Leone dit effect van hoe de feestdagen een lastige periode kunnen zijn om doorheen te komen.

Land of Bad (2024) – Filmrecensie

Land of Bad (2024) – Filmrecensie

Land of Bad had ook wel bekend kunnen komen te staan onder een alternatieve ordinaire filmtitel als “Survival”, omdat in deze enigszins rommelige Amerikaanse thriller en actiefilm een jonge officier alles moet doen om in leven te blijven. In Land of Bad verandert het uitgangspunt van het verhaal regelmatig. Het verhaal over een doelwit missie wordt een verhaal over overleven dat uiteindelijk weer verandert in een reddingsmissie. De rode draad in het verhaal is de overlevingsreis van Liam Hemsworths jonge personage Kinney en zijn bondgenootschap met Russell Crowe’s drone piloot Reaper. In Land of Bad speelt de afhankelijkheid van de mens van technologie een belangrijke rol in het verhaal. Door het filmverhaal af te spelen in de onvoorspelbare natuur van de zuidelijke Filipijnen weet regisseur William Eubank niet alleen het gevoel van gevaar en spanning te versterken, maar ook in te spelen op het thema van de afhankelijkheid van de mens van technologie. Toch is de film niet echt een verhaal over mens versus natuur. Het is eerder een kritiek op de behoefte van de mens aan oorlog en de toenemende afhankelijkheid van technologie in deze oorlogen. In het filmverhaal laten de regisseur en scenarioschrijver David Frigerio de personages discussiëren over de toename van technologische afhankelijkheid in oorlogsvoering. Volgens Ricky Whittle’s personage Bishop haalt technologie al het menselijk uit oorlogsvoering. Hiernaast stelt Bishop vragen over wat er kan gebeuren in oorlogsvoering als alle technologie plotseling faalt. Kinney gelooft dat technologie mensenlevens kan redden en oorlogsvoering minder barbaars zal maken. In deze discussie tussen Bishop en Kinney ontstaat de vraag of überhaupt iets menselijks aan oorlog voeren is. Oorlog mag dan in de basis man versus man zijn, maar dit neemt niet weg dat oorlog voeren in de breedste zin van het woord barbaars is. De filmpersonages – en in verlenging de filmmakers – beargumenteren dat oorlog altijd iets barbaars zal zijn. Dat is feit dat nooit zal veranderen, omdat oorlog neerkomt op een mens die een ander mens vermoordt. Hierin maakt het niet uit of een bom gooien echt beschaafder is dan een groep mensen overhoop schieten. Deze verhitte discussies vormen een belangrijke boodschap in een film waar doden en vechten de enige manier is om in leven te blijven.

65 (2023) | Film Notities

Hoe cool klinkt 65? Dit is een film waarin een buitenaardse astronaut 65 miljoen jaar geleden neerstort op een, voor hem, onbekende planeet. De astronaut weet alleen niet dat hij eigenlijk is neergestort op onze planeet die nu nog bomvol zit met dinosaurussen. Met de naderende komeet die de wereld van de dinosaurussen zal laten instorten, bevindt deze astronaut zich in een strijd tegen de tijd om zo snel mogelijk een reddingsschip te bereiken. 65 klinkt met deze beschrijving als een krankzinnig coole film. Helaas is 65 niet zo geweldig geworden als het filmverhaal klinkt. 65 is het soort film dat een geweldig idee voor een filmverhaal bevat, maar dit concept niet naar een sterke film weet over te zetten. De film bevat gelukkig wel enkele positieve punten. Het acteerwerk van Adam Driver is redelijk goed. De acteur oogt betrokken bij de film. Daarnaast levert hij een zo goed mogelijke acteerprestatie met het materiaal dat hij gekregen heeft. De jonge actrices Ariana Greenblatt en Chloe Coleman leveren ook geen slecht acteerwerk in deze film, maar ze krijgen – net zoals Nika King – maar weinig te doen in 65. Het grootste pluspunt van 65 is het camerawerk van cinematograaf Salvatore Totino. De cinematograaf levert verbluffend camerawerk. Totino’s cinematografie is de grootste reden dat de tijdsgebonden filmwereld van 65 geloofwaardig overkomt. De film is overal niet verschrikkelijk slecht, maar is wel flink teleurstellend doordat de filmmakers niet de potentie van deze spannende sciencefiction thriller en actiefilm weten waar te maken.