SebKijk

Recensies en Kijktips

Guardians of the Galaxy Vol. 3 (2023) – Film Recensie

Guardians of the Galaxy Vol. 3 (2023) – Film Recensie

Guardians of the Galaxy Vol. 3 had geen gemakkelijke taak voor zich. Zo moest deze derde Guardians of the Galaxy film het verhaal van deze groep superhelden en buitenbeentjes zo goed mogelijk concluderen. Daarnaast moet regisseur James Gunn met deze film het pad vervolgen dat de gebroeders Russo in hun films Avengers: Infinity War en Avengers: Endgame had uitgestippeld. Nu blijkt het te zijn dat dit een pad is dat Gunn liever anders had gezien. Zo liet de filmmaker recent weten dat hij niet blij was met de manier waarop zijn Guardians of the Galaxy gebruikt zijn in de laatste twee Avengers films. Naast een vervolg op de Guardians of the Galaxy films en de Avengers films, moest Guardians of the Galaxy Vol. 3 ook, zo ver als mogelijk, een losstaand verhaal kunnen vertellen. Gelukkig is Gunn niet onbekend met het maken van superhelden films. De filmmaker weet dan ook met vlag en wimpel te slagen met zijn derde Guardians of the Galaxy film. De filmmaker blijft trouw aan zijn visie voor het verhaal van de Guardians of the Galaxy. Gunn weet hoe hij op zijn manier het verhaal van deze helden kan vervolgen. Voelt Guardians of the Galaxy Vol. 3 regelmatig bomvol aan? Ja, dat kan zeker niet ontkend worden. Maar in context is dit ook niet per se zo raar. Het is de afsluitende film uit een trilogie over een groep superhelden. Deze groep superhelden komen daarnaast ook nog voor in andere films uit het Marvel Cinematic Universe. Hierdoor moet zowel het algehele verhaal van de franchise als het verhaal van deze specifieke superhelden groep en het verhaal van elke individuele superheld zo goed mogelijk afgerond zien te worden. Dus ja, Guardians of the Galaxy Vol. 3 bevat als een film een bomvol verhaal en een terugkerend rommelige narratieve structuur. Maar dit maakt de film niet direct slecht of überhaupt minder goed. Guardians of the Galaxy Vol. 3 is simpelweg een ode aan de imperfecte superhelden en filmische personages. Hierdoor is het ook makkelijker te accepteren dat het filmverhaal zelf ook imperfect is. Ondanks dat de film dus een rommelige structuur en tempo in zijn verhaal bevat, blijft deze derde Guardians of the Galaxy film ook meesterlijk goed uitgewerkt.

Guardians of the Galaxy (2014) – Film Recensie

Guardians of the Galaxy (2014) – Film Recensie

Guardians of the Galaxy is een van de beste Marvel Studios films (tot nu toe). James Gunns visionaire superhelden film is een genot om te aanschouwen. Gunn weet verschillende soorten filmgenres uitstekend te balanceren en te mixen. Guardians of the Galaxy is vooral een superhelden komediefilm, maar de film bevat ook actie, sciencefiction en drama-elementen. Toen deze film in 2014 uitkwam, noemden veel filmliefhebbers, recensenten en fans de film verfrissend en vernieuwend. Het is in 2023, bijna tien jaar later, nog steeds het geval. Guardians of the Galaxy introduceerde het filmpubliek op een spectaculaire manier aan een (bijna) onbekende groep superhelden – een groep bestaande uit zogenaamde buitenbeentjes en mislukte wezens. Deze superhelden zijn aan de start van de film eigenlijk alles behalve super te noemen, maar gaandeweg het verhaal leren ze elkaar en hunzelf steeds beter kennen. Daar ligt ook de grootste kracht van James Gunns Guardians of the Galaxy. De film bevat, net zoals zijn personages, een groot hart. Naast dat Guardians of the Galaxy verfrissend en vernieuwend is, kan de film ook losstaand goed bekeken worden. Dat is best een bijzondere prestatie, omdat de film veel belangrijke elementen uit het Marvel Cinematic Universe introduceert of uitlegt. Hierbij kun je denken aan de duidelijke en sterke introductie tot de Infinity Stones. Dit was de eerste keer dat een film uit het Marvel Cinematic Universe echt dieper inging op het verhaal achter de Infinity Stones – en zelfs een zekere paarse superschurk. Guardians of the Galaxy kan niet anders dan een meesterlijke superhelden film genoemd worden.

Acteur Nicholas Hoult speelde bijna een grote rol in deze drie blockbuster films

Acteur Nicholas Hoult speelde bijna een grote rol in deze drie blockbuster films

Acteur Nicholas Hoult heeft bekendgemaakt dat hij drie grote rollen op een rij heeft gemist in The Batman, Top Gun: Maverick, en Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One. De acteur begon zijn acteercarrière door te spelen in films als Skins en Attack of the Titans. De acteur werd pas echt beroemd door zijn rol als Nux in Mad Max: Fury Road en zijn rol als de jonge Beast in de X-Men filmreeks. Tegenwoordig is hij vooral bekend voor zijn rol in de serie The Great. Laatst speelde hij ook een belangrijke rol in de goed ontvangen film The Menu.

Indiana Jones and the Dial of Destiny beleeft wereldpremière bij het Cannes Film Festival van 2023

Indiana Jones and the Dial of Destiny beleeft wereldpremière bij het Cannes Film Festival van 2023

Indiana Jones keert dit jaar terug naar het Cannes Film Festival met de wereldpremière van het opkomende laatste deel uit de franchise. Indiana Jones and the Dial of Destiny zal de vijfde en laatste film zijn waarbij we Harrison Ford de legendarische held Indiana Jones zien spelen. Indiana Jones and the Dial of Destiny zal op donderdag 18 mei 2023 in Cannes worden vertoond. De film zal vanaf 30 juni 2023 in Verenigde Staten van Amerika in de bioscoop te zien zijn. In Nederland wordt de film uitgebracht op 28 juni 2023. Het Cannes Film Festival brengt ook een speciaal eerbetoon aan acteur Harrison Ford. Dit wordt gedaan ter ere van de release van Indiana Jones and the Dial of Destiny.

Ant-Man and the Wasp: Quantumania (2023) – Film Recensie

Ant-Man and the Wasp: Quantumania (2023) – Film Recensie

De kleine superhelden Ant-Man en de Wasp zijn weer teruggekeerd voor een nieuw filmavontuur op het grote scherm. Ant-Man and the Wasp: Quantumania is niet alleen de derde Ant-Man film, maar ook de start van de vijfde fase van het Marvel Cinematic Universe. Na enkele hoogtepunten en dieptepunten uit de vorige fase van het MCU, lag de taak bij Ant-Man and the Wasp: Quantumania om het vertrouwen van een degelijke groep recensenten, Marvel fanaten en filmliefhebbers terug te winnen. Dit lijkt Marvel Studios helaas niet gelukt te zijn. Ant-Man and the Wasp: Quantumania behoort namelijk – naar mijn mening – niet tot de hoogtepunten van dit filmuniversum, maar eerder tot de dieptepunten.

Avatar: The Way of Water (2022) – Film Recensie

Avatar: The Way of Water (2022) – Film Recensie

Het werk dat met Avatar: The Way of Water verricht is, kan het best met een woord beschreven woorden – en dat woord is “passie”. Avatar: The Way of Water is een filmvervolg waar filmliefhebbers, fans en recensenten ruim dertien jaar op hebben moeten wachten. Regisseur James Cameron, de crew en de cast weten dit maar al te goed. Ze hebben hun tijd genomen om met Avatar: The Way of Water vooral een onvergetelijke filmervaring te geven. Dit is terug te zien in de visuele effecten, de nieuwe technologieën die speciaal gemaakt zijn voor de film en de verdere worldbuilding van Camerons Avatar filmuniversum. Het is Cameron opnieuw gelukt om ons naar een onbekende wereld mee te nemen. Dit komt niet alleen doordat we nieuwe gebieden, plaatsen en eilanden te zien krijgen van Pandora. Het komt ook doordat we de bekende plaatsen uit Pandora vanuit nieuwe en nostalgische perspectieven te zijn krijgen. Voor de filmliefhebbers en fans die meer geïnteresseerd zijn in of Avatar: The Way of Water de prijs van een bioscoopkaartje waard is, zal ik het nu verder kort houden. De film is honderd procent – nee, duizend procent – de prijs van een bioscoopkaartje waard! Als je Avatar: The Way of Water voor het eerst wil zien, wacht dan alsjeblieft niet tot de film te streamen is op Disney+. Dit is een film die echt bekeken moet worden op het grote scherm. Daar zul je het meest het (film-)vakmanschap en de visuele effecten tot je kunnen nemen. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die geen (sterke) voorkeur hebben voor 3D-films, maar Avatar: The Way of Water is een film waar je het best van kunt genieten als 3D-film. Voor de lezers die benieuwd zijn waarom deze film de prijs van een bioscoopkaartje meer dan waard is, blijf vooral verder lezen. In de rest van mijn recensie bespreek ik waarom Avatar: The Way of Water een geweldige en indrukwekkende film is.

Black Panther: Wakanda Forever (2022) – Film Recensie

Black Panther: Wakanda Forever (2022) – Film Recensie

Black Panther: Wakanda Forever is een formidabele film dat niet alleen behoort tot de beste Marvel Studios-films tot nu toe, maar ook gezien kan worden als de beste film van Phase Four van het Marvel Cinematic Universe. Black Panther uit 2018 was al een meesterlijke film, maar Black Panther: Wakanda Forever weet dit eerste deel zelfs te overstijgen. Dat Black Panther: Wakanda Forever zo’n ongelofelijk krachtige en bijzondere film is geworden, is best verrassend. In 2020 overleed Chadwick Boseman. Hij was de acteur die in de eerdere Marvel Studios-films de rol van Black Panther speelde. Ryan Coogler had samen met zijn cast en crew nu de moeilijke taak om in iets meer dan twee jaar de oorspronkelijke plannen voor het vervolg op Black Panther aan te passen. De lat was al hoog gelegd, omdat het eerste deel zo geliefd was ontvangen door recensenten, filmliefhebbers en superhelden fans. Nu Boseman ook was overleden, kwam de lat alleen maar hoger te liggen. Coogler moest nu niet alleen een goed vervolg maken op zijn eerste Black Panther-film. Eigenlijk moest hij een nog betere film maken, om zo ook de overleden Chadwick Boseman en zijn toevoeging aan deze filmwereld te eren. Het is wonderbaarlijk te noemen hoe goed dit vervolg heeft uitgepakt voor Coogler, de crew en de cast. Niet alleen weten ze Boseman te eren en te herdenken, maar ook hebben ze een van de emotioneel uitdagendste superhelden films neergezet. Black Panther: Wakanda Forever gaat in op de schuld- en wraakgevoelens die kunnen ontstaan na het verlies van een dierbare. De film analyseert hoe rouw een persoon kan breken. Daarnaast laat Black Panther: Wakanda Forever zien dat we onze rouw kunnen gebruiken om als persoon een betere versie van onszelf te worden.

Black Panther (2018) – Film Recensie

Black Panther (2018) – Film Recensie

Black Panther was de eerste Marvel Studios-film met een zwarte regisseur en een grotendeels zwarte cast. Dit was waarschijnlijk ook een van de grootste redenen dat de film zo geliefd werd ontvangen door filmliefhebbers en superhelden fans. Black Panther was (en is) een fenomeen dat voor culturele representatie een belangrijke zet heeft gedaan. Er zijn genoeg films die alleen op het belang van culturele representatie inspelen en verder geen goede film afleveren. Black Panther is hier echter geen voorbeeld van. Ryan Coogler en Chadwick Boseman leveren namelijk een van de beste Marvel Studios-films. Black Panther bevat een van de diepgaandste thematische verhalen, waarbij (onder andere) onderwerpen als kolonialisme en oorlog worden besproken. Daarnaast levert (de helaas te jong overleden) hoofdrolspeler Chadwick Boseman een geweldige en iconische acteerprestatie. Het blijft begrijpelijk dat Boseman zo geliefd was om deze rol, want hij levert in Black Panther misschien wel zijn beste acteerprestaties aller tijden.

Thor: Love and Thunder (2022) – Film Recensie

Thor: Love and Thunder (2022) – Film Recensie

Op 1 april 2000 werd het (toen) nieuwste boek van de (overleden) befaamde filmrecensent Roger Ebert uitgebracht. De titel van dit boek was “I Hated, Hated, Hated This Movie”. Het boek bestond uit een verzameling van Roger Ebert’s recensies van films die volgens hem koste wat kost vermeden moeten worden. Het gevoel wat Roger Ebert beschreef in zijn boek komt honderd procent overeen met hoe ik het nieuwste avontuur van superheld Thor ervaarde. Het is vrij simpel. Ik haat, haat, haat Thor: Love and Thunder. Voordat jullie nu jullie vurige boze reacties onder deze recensie gaan plaatsen, wil ik graag uitleggen waarom Thor: Love and Thunder voor mij de slechtste Marvel Studios-film (tot op heden) is. Er zullen meerdere recensenten, filmliefhebbers en trouwe lezers zijn die in de mythe geloven dat kritiek – en in verlenging journalistiek – altijd (zo ver mogelijk) objectief geschreven moet zijn. Hate to break it to you, maar dat is minder het geval dan je denkt. Elke vorm van journalistiek – en zeker kritiek in de vorm van recensies, essays en opinies – is geschreven vanuit een subjectieve mindset. Wat er geschreven kan worden kan gebaseerd zijn op objectieve feiten. Maar de journalist en recensent beschrijft (on-)bewust het artikel, de recensie en dergelijke op de manier wat zijn, haar of diens mening het beste weergeeft. Wat ik met deze spoedcursus (zelf aangeleerde) journalistiek en kritiek probeer uit te leggen: het is mijn mening dat ik Thor: Love and Thunder een slechte film vind. Dat is in mijn ogen gebaseerd op technische aspecten en verhaalkeuzes die niet werken. Echter kunnen andere mensen hier over heen kijken of zelfs de overtuiging hebben dat deze kritiekpunten niet kloppen. Helaas voor de liefhebbers van Thor: Love and Thunder moet ik dus nogmaals aangeven dat dit geen positieve recensie zal worden. Echter zal ik de film eerlijk beoordelen, en ook de positieve aspecten van de film benoemen. Want ondanks dat Thor: Love and Thunder een hele, hele, hele slechte film is, bevat het ook enkele krachtige onderdelen.

The King’s Man (2021) – Film Recensie

The King’s Man (2021) – Film Recensie

The King’s Man is een film dat in de basis gaat over het ontstaan van een onafhankelijke inlichtingendienst tijdens de gruwelijke gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog. Door de beschrijving van het verhaal verwacht je een spannende race tegen de klok waarbij de helden strijden om de catastrofes van de Eerste Wereldoorlog zo goed als mogelijk te beperken. Ondanks dat The King’s Man een geweldige opzet voor een verhaal heeft, maakt het zijn spannende beloftes niet waar. Toch is The King’s Man goed te kijken zonder enige voorkennis van de eerdere uitgekomen films, en het stripboek waar de films op zijn gebaseerd. Het is echter sterk aan te raden om The King’s Man niet als eerste film van deze franchise te kijken. Vooral niet als je een goed beeld wil krijgen van hoe krachtig of spectaculair de films uit deze franchise kunnen zijn. The King’s Man is op dit moment namelijk de zwakste schakel van deze franchise.