The Flash is een indrukwekkende, maar imperfecte superhelden film. De film is niet de beste superhelden film aller tijden geworden. Toch had de film wel de potentie om die te kunnen worden. Zo bevat de film zowel op thematisch als emotioneel vlak een van de gelaagdste verhalen van alle superhelden films. Barry Allen maakt als het hoofdpersonage sterke karakterontwikkelingen mee doordat hij echt leert omgaan met de consequenties van zijn acties. Daarnaast heeft dit hoofdpersonage duidelijke karaktermotivaties en een krachtig ontwikkeld achtergrondverhaal.
The Flash werd in de marketing van de speelfilm niet weergegeven als een film dat echt ging over het personage Barry Allen (en zijn turbulente leven als The Flash). Er werd op posters, trailers en foto’s veel gebruik gemaakt van de verschijningen van Michael Keatons Batman, Sasha Calle’s Supergirl en Michael Shannons Zod. Toch is The Flash een speelfilm dat echt gaat over het titulaire personage. Barry Allen wordt niet aan de zijkant gezet om ruimte te maken voor de verhalen van Batman, Supergirl of Zod.
Deze drie laatst genoemde personages zijn echt bijpersonages die als middel gebruikt worden om het verhaal van Barry Allen verder te laten ontwikkelen. Hier is direct ook een van de grote problemen uit de film terug te zien. Niet alle onderdelen uit The Flash zijn even goed uitgewerkt. Het hoofdverhaal rondom Barry Allen is ongelofelijk sterk uitgewerkt, maar de andere verhaallijnen rondom de bijpersonages missen wat diepte of subtiliteit. Bovendien lijkt de film in de derde akte van de film als een supersnelle superheld door zijn verhaal heen te gaan.
The Flash was, ironisch genoeg, een betere film geweest als het op meerdere momenten de tijd had genomen om het verhaal meer uit te werken en diepgang te geven. Ik geloof oprecht dat als The Flash nog wat langer uitgesteld was geweest dat de film echt een van de beste superhelden films had kunnen zijn geworden. De filmmakers hadden namelijk dan de visuele effecten, computer gegenereerde beelden en het verhaal nog sterker kunnen uitwerken.
Over The Flash (2023)
The Flash is een Amerikaanse superhelden film uit 2023. De film is gebaseerd op de gelijknamige DC Comics superheld. De film is geproduceerd door Warner Bros. Pictures, DC Studios, Double Dream, en The Disco Factory. De film wordt uitgebracht door Warner Bros. Pictures. The Flash is de dertiende film in het DC Extended Universe – dat ook wel bekend staat onder zijn afkorting: het DCEU. De film is geregisseerd door Andy Muschietti, die je onder andere kunt kennen voor het regisseren van It (2017) en It: Chapter Two (2019). Het scenario is geschreven door Christina Hodson.
De titulaire hoofdrol wordt gespeeld door Ezra Miller. De rest van de cast bestaat onder andere uit Sasha Calle, Michael Shannon, Ron Livingston, Maribel Verdú, Kiersey Clemons, Antje Traue, Ben Affleck en Michael Keaton. Het verhaal van The Flash gaat over Barry Allen die met zijn supersnelle krachten terug de tijd in reist om de moord op zijn moeder te voorkomen. Dit brengt echter onvoorziene en destructieve consequenties met zich mee… Het verhaal van de film is geïnspireerd op het stripboek verhaal genaamd Flashpoint. Ondanks dat de basis van het verhaal hetzelfde is gebleven, verloopt een groot deel van dit verhaal ook anders.
Dit is ook terug te zien aan de keuze om twee Batman acteurs in de film voor te laten komen – namelijk Michael Keaton en Ben Affleck. Daarnaast komt er in deze film geen Superman voor, maar een Supergirl (die gespeeld wordt door Sasha Calle). Ook zijn er twee Barry Allens in deze film, doordat de oorspronkelijke Barry Allen een nieuwe tijdlijn, inclusief een nieuwe versie van zichzelf, heeft gemaakt. The Flash draait vanaf 15 juni 2023 in de Nederlandse bioscopen. Mijn dank aan Warner Bros. Pictures International Holland voor het feit dat ik de persvoorstelling heb kunnen bijwonen.
De controversiële totstandkoming van The Flash
De snelste superhelden aller tijden – in andere woorden The Flash – krijgt in 2023 dan eindelijk zijn eigen speelfilm. Grappig genoeg is dit een van de laatste (grote) superhelden die voor het eerst een eigen speelfilm krijgt. Ondanks dat een film rondom The Flash er nu eindelijk echt aankomt, waren er al plannen voor een film sinds de late jaren 1980. Verschillende schrijvers en regisseurs probeerden een film van de grond te krijgen. In 2014 veranderde de aanpak doordat de film onderdeel zou worden van het DC Extended Universe.
Datzelfde jaar werd hoofdrolspeler Ezra Miller nog gecast als The Flash. De acteur was voor het eerst als het personage (kort) te zien in Batman v Superman: Dawn of Justice uit 2016. Miller was de jaren daarna nog als The Flash in verschillende projecten te zien van het DC Extended Universe, waaronder zowel de bioscoopversie van Justice League als Zack Snyder’s Justice League. Miller kwam de laatste twee jaren regelmatig slecht nieuws in. De acteur vertoonde (onder andere) in een korte tijd meerdere keren wangedrag.
Hierdoor ontstond er grote controversie rondom de acteur, diens opkomende superhelden film The Flash en de toekomst van het personage in James Gunns opkomende DCU. Naast dat Warner Bros. met hun handen in het haren zat door het wangedrag van Miller, vroegen ze zich ook af of ze The Flash nog zouden uitbrengen. De huidige vorm van dit filmproject was al zo lang in ontwikkeling. Warner Bros. probeerde al sinds 2014 een speelfilm rondom The Flash te maken. Er werden verschillende regisseurs aangenomen om de film te regisseren, maar deze verlieten allemaal het filmproject onder artistieke meningsverschillen.
In juli 2019 werden regisseur Andy Muschietti, producent Barbara Muschietti en scenarioschrijver Christina Hodson aangenomen om de film te maken. Deze namen vormden, samen met hoofdrolspeler Miller, de uiteindelijke kern tot het maken van deze speelfilm over de supersnelle held. Warner Bros. leek uiterst tevreden te zijn met het werk dat ze hadden geleverd. Om deze reden, en om het feit dat Miller, in therapie ging, lieten ze de film toch uitkomen.
De (zogenaamde) beste superhelden film aller tijden
Doordat Miller zo regelmatig slecht in het nieuws was gekomen, moest Warner Bros. op zoek gaan naar een nieuwe manier om de film met marketing te “verkopen”. Het duurde niet lang voordat ze speciale filmvertoningen begonnen te organiseren voor grote beroemdheden. Acteurs als Tom Cruise, Terry Crews, Jayden Smith en auteurs als Stephen King kregen allemaal de mogelijkheid om de film vervroegd te zien. De enthousiaste reacties van deze beroemdheden gaf de film de positieve publiciteit die het (wanhopig) nodig had.
Naast beroemdheden kregen ook veel online recensenten, filmjournalisten en influencers de kans om The Flash eerder te zien. Al snel werd The Flash regelmatig de beste superhelden film ooit genoemd. Daarnaast noemde veel filmliefhebbers The Flash ook de beste DC Comics film sinds The Dark Knight. Nu ik The Flash heb gezien moet ik eerlijk toegeven dat dit naar mijn mening niet de beste superhelden film aller tijden is. Toch mag er zeker gezegd worden dat dit een van de vermakelijkste superhelden films aller tijden is. Daarnaast is The Flash wel een van de leukste DC Comics films aller tijden (maar niet de beste dus).
Karakteranalyse van Barry Allen
Maar wat maakt The Flash zo vermakelijk en goed? De filmmakers weten met de emotionele kern van het filmverhaal een gelaagde en diepgaande karakteranalyse van Barry Allen (in andere woorden The Flash) weer te geven. In een filmlandschap waar karakteranalyses en karakterontwikkelingen in superhelden films niet altijd evenveel aandacht krijgen, is het fijn om te zien dat de filmmakers hier juist wel de focus op leggen. Met The Flash laten de Muschietti’s en scenarioschrijver Hodson een gebroken superheld zien.
De twee bekendste versies van The Flash – Barry Allen en Wally West – zijn net zoals Batman en Spider-Man onafscheidelijk verbonden aan tragische gebeurtenissen. De Muschietti’s en Hodson laten dit uitstekend zien in deze superhelden film. In The Flash mist Barry Allen zijn overleden moeder zo erg dat hij besluit met zijn krachten terug te reizen naar het verleden om haar dood te voorkomen. Voordat Barry deze reis maakt, krijgen we een sterke opbouw te zien naar dit moment. Barry is een volwassen man die sociaal ongemakkelijk is, altijd te laat is op zijn werk en geen vrienden buiten zijn werk als superheld heeft.
Daarnaast is zijn vader aangehouden voor de moord op zijn moeder – ook al weet Barry zelf dat dit niet klopt. Barry heeft alles behalve een makkelijk leven, waarbij hij als volwassen man met allerlei verantwoordelijkheden als normale burger en superheld moet jongleren. Barry verlangt naar zijn jeugd, waarin alles nog simpel was en zijn ouders beide nog (echt) in zijn leven waren. De Muschietti’s en Hodson laten Barry ook karakterontwikkelingen meemaken doordat hij in het verleden in gesprek raakt met een jongere versie van zichzelf. Deze Barry is vrolijk, enthousiast en heeft veel vrienden.
Het filmverhaal laat twee tegenpolen van Barry Allen zien. In de basis zijn ze hetzelfde goedaardige en soms wat naïeve personage. Tegelijkertijd laat de film zien hoe deze twee versies van het hoofdpersonage veel van elkaar verschillen. Doordat de volwassen en jongvolwassen versies van Barry Allen veel tijd met elkaar opschieten, krijgen we een compleet plaatje van hem als persoon te zien. De twee versies van het hoofdpersonage maken ook beide aparte en gezamenlijke karakterontwikkelingen mee.
“Don’t let your tragedy define you”
The Flash is een redelijk tragische superhelden film. Aan de oppervlakte bevat de film meer dan genoeg spektakelstukken, komedie en actiescènes. Toch zijn het vooral de scherp geschreven dialogen die inspelen op de overeenkomende tragedies tussen The Flash, Batman en Supergirl die een sterke indruk weten achter te laten. De Muschietti’s en Hodson hebben een sterk verhaal neergezet, waarbij de nadruk wordt neergelegd op hoe ons verleden – vol tragische gebeurtenissen, trauma’s en littekens – ons maakt wie we zijn.
Zoals Ben Afflecks Bruce Wayne ook zegt: “These scars we have, make us who we are. We’re not meant to go back and fix them. Don’t let your tragedy define you.” In andere woorden: het is beter om je leven in het heden te leven, dan in het verleden te blijven hangen. The Flash heeft naast een bijzonder gelaagd filmverhaal vol scherpe dialogen en sterke karakteranalyses dus ook een prachtige thematische boodschap.
Indrukwekkend, maar imperfect
Het filmverhaal van The Flash is zeker indrukwekkend, maar niet perfect. Doordat de focus van het verhaal echt ligt op Barry Allen (en The Flash) zijn de achtergrondverhalen en karakterontwikkelingen van de bijpersonages minder goed uitgewerkt. Dit is vooral terug te zien bij de personages Supergirl en Zod. Deze twee bijpersonages krijgen pas echt richting de tweede helft van de film wat te doen. Daarnaast wordt er maar weinig gespeeld met hun motivaties, achtergrondverhalen en karakters. De twee personages bevatten zeker vette actiescènes, enkele krachtig geacteerde scènes en een sterke rivaliteit.
Helaas is dit simpelweg niet genoeg om boeiende bijpersonages neer te zetten. Het is begrijpelijk dat acteur Michael Shannon recent liet weten dat zijn rol als Zod in The Flash minder vervullend aanvoelde. Shannon krijgt van de belangrijkste bijpersonages het minste materiaal om wat mee te doen. Toch lukt het de acteur om ergens een meer gebroken en trieste Zod neer te zetten. Actrice Sasha Calle is goed in haar rol als Supergirl, maar ze krijgt ook niet veel om te doen. Ze is als Supergirl meer aanwezig om vette actiescènes te leveren en een rolmodel te zijn voor (jongere) vrouwen en meisjes.
Het is jammer dat Shannon en Calle minder te doen kregen, omdat er potentie was om het verhaallijn van Zod en Supergirl meer te ontwikkelen. Potentie is een terugkerend woord wat ik gebruik bij het beschrijven van The Flash. Dit komt doordat deze superhelden film oprecht de kans had om de beste superhelden film aller tijden te worden. Het probleem ligt vooral bij het feit dat de film onaf oogt. Dit is zowel het geval op narratief als visueel vlak. Zoals ik net al benoemde zijn de verhaallijnen en karakters van de bijpersonages minder goed uitgewerkt.
Hetzelfde geldt (helaas) voor het structuur van het verhaal. De eerste twee aktes van The Flash zijn ongelofelijk sterk. Het is hartverwarmend, nostalgisch, ontroerend en hilarisch. Het verhaal besluit in de derde akte zich ook als The Flash te gaan gedragen door supersnel de film af te ronden. De derde akte en vooral het einde van de film voelen buitengewoon gehaast aan. Het tempo waarop de regisseur door het filmverhaal heengaat is te rap. The Flash brengt ook in zijn derde akte meerdere interessante thematische punten in het verhaal naar voren.
Helaas voel je als filmkijker nooit echt de zwaarte van deze thema’s, omdat de film niet de tijd neemt om deze sterk uit te werken of te laten landen. Op visueel vlak ziet The Flash er ook regelmatig afgeraffeld uit. Dit is vooral terug te zien aan een groot deel van de visuele effecten en computer gegenereerde beelden. Deze zien er regelmatig niet goed uit. Sterker nog, deze visuele effecten en computer gegenereerde beelden zien in er af en toe uit alsof ze rechtstreeks uit een PlayStation 3 of Xbox 360 game komen.
Een eerbetoon aan DC Comics
Ondanks de imperfecte geaardheid van The Flash, voelt deze superhelden film oprecht aan als een eerbetoon aan DC Comics. Door meerdere grote namen uit verschillende DC Comics films terug te laten keren, weten de Muschietti’s en Hodson te laten zien hoe rijk de geschiedenis van zowel het bronmateriaal als de verfilmingen van DC Comics is. De filmmuziek van componist Benjamin Wallfisch weet op een spectaculaire manier in te spelen op de verschillende muzikale thema’s van onze bekende helden.
Zo keren de muzikale thema’s uit zowel Tim Burtons Batman films als Zack Snyders DC Comics films terug. The Flash bevat daarnaast ook meerdere grote thema’s en verrassingen uit het multiversum. Meerdere bekende personages maken (korte) verschijningen. Dit zijn personages waar je als fan van DC Comics blij (en misschien zelfs positief verrast) van zult worden. The Flash is daarnaast een duidelijk afsluitend hoofdstuk van het DC Extended Universe en een proloog tot een nieuw hoofdstuk van het filmische multiversum voor DC Comics. Een begin waar ik zelf persoonlijk naar uitkijk – zeker na het kijken van The Flash!
Conclusie
The Flash is dan niet de beste superhelden film aller tijden geworden, maar wel een van de leukste zomerse blockbusters van 2023. De film had de potentie om de top van superhelden films te bereiken. Deze potentie is vooral terug te zien aan het karakter gedreven verhaal van de speelfilm. Barry Allen bevat een volledig uitgewerkt karakter met een sterke emotioneel achtergrondverhaal en begrijpelijke karaktermotivaties. Bovendien zijn de supersnelle krachten van The Flash ook leuk uitgewerkt. De filmmakers weten creatief om te gaan met het concept van een supersnelle superheld.
Op het ene moment laten ze de held supersnel in het beeld bewegen en op het andere moment maken we een filmmoment vanuit zijn vertraagde perspectief mee. Het is ook leuk om te zien hoe de filmmakers spelen met het feit dat Barry genoeg moet eten om energiek en snel te blijven. De Muschietti’s en Hodson spelen hierbij overduidelijk niet alleen met de pluspunten van het hebben van supersnelle krachten, maar ook met de verantwoordelijkheden en bijhorende consequenties daarvan. De cast van The Flash is ook uitstekend.
Ezra Miller is het beste onderdeel van de cast. De acteur is simpelweg fantastisch als Barry Allen en The Flash. Maakt dit de acteur een fantastisch of überhaupt goed persoon? Nee, zeker niet. Daarnaast maakt het diens wangedrag en verkeerde acties ook niet goed. Als acteur weet die echter wel overtuigend en sterk acteerwerk af te leveren. Hetzelfde kan gezegd worden voor de rest van de cast. Ben Affleck is in The Flash, naast Zack Snyder’s Justice League, op zijn best als Batman. Michael Keaton is ook opnieuw geweldig in zijn rol als Batman.
Sasha Calle en Michael Shannon zijn ook goed in hun rollen. Het is jammer dat de acteurs van de bijpersonages regelmatig maar weinig werk krijgen om te doen. De bijpersonages worden meer gebruikt als een middel om de heldenreis van Barry te vervolgen. The Flash had geprofiteerd van het feit als de filmmakers de bijpersonages meer diepgang hadden gegeven. Hetzelfde kan gezegd worden over de derde akte – of het laatste deel – van het verhaal. Het filmverhaal gaat als een straaljager door zijn verhaal heen richting het einde van het verhaal.
Er gebeuren allerlei belangrijke plotpunten, epische actiescènes en verrassende verschijningen. Doordat de film dit allemaal in zo’n korte tijd op elkaar vervolgt, is het op een gegeven moment teveel om te volgen. Als de filmmakers het filmverhaal nog wat sterker hadden uitgewerkt of uitgediept dan was The Flash een van de beste superhelden films geweest. Hetzelfde kan gezegd worden over de kwaliteit van de visuele effecten en computer gegenereerde beelden. Enkele effecten zien er geweldig uit, maar een groot deel zien er slap en als PlayStation 3 graphics uit.
Ondanks mijn kritiekpunten is The Flash, naar mijn mening, zeker een bioscoopbezoek waard. The Flash is namelijk boven alles een vermakelijke en spectaculaire superhelden film. Dit is daarnaast een belangrijke en mooie film om te aanschouwen als DC Comics fan. Het is een mooi afsluitend hoofdstuk van het huidige DCEU en een proloog tot een begin van iets nieuws (en groots). The Flash draait vanaf 15 juni 2023 in de Nederlandse bioscopen.
