Regisseur David Yates had het in 2016 druk met het proberen nieuw leven in te blazen in welbekende franchises. Zo regisseerde hij zowel Fantastic Beasts and Where to Find Them én The Legend of Tarzan. Beide films kwamen uit in 2016 en probeerden nieuw leven te blazen in hun filmfranchises. Een daarvan was redelijk succesvol (tot de vervolgen uitkwamen), maar de andere film een stuk minder. Hierbij een hint: de succesvollere film bevat geen grootse schreeuw, waar dit personage zo om bekend staat.
Zoals je misschien al hebt kunnen raden – behalve als je denkt dat Newt Scamander goed kan schreeuwen – werd The Legend of Tarzan een stuk minder succesvol dan Yates’ andere geregisseerde film uit 2016. The Legend of Tarzan is, naar mijn mening, echter een ondergewaardeerde film. De film is dan verreweg van een uitstekende film, maar goed durf ik The Legend of Tarzan wel te noemen. Dit is een vermakelijke film die vooral gewaardeerd kan worden om het feit dat het de legende van Tarzans verhalen in leven laat houden.
De verhalen rondom Tarzan zijn bijna even oud als de films die er over hem zijn gemaakt. Tarzan is een van de bekendste filmpersonages en een voorloper van de moderne filmische actieheld en superheld. Het filmpersonage is dan enigszins gedateerd, maar Yates waagt een poging om het verhaal wat te moderniseren. Dit doet de regisseur door in te spelen op thema’s die andere films rondom Tarzan minder bespreken – zoals de gevaren van kolonialisme en het verschrikkelijke slavernijverleden.
Yates mag dan niet honderd procent erin slagen om deze onderwerpen even goed in beeld te brengen. Maar de regisseur weet de onderwerpen wel goed genoeg (op zijn minst degelijk) in beeld te brengen. Verder biedt de film genoeg actiemomenten waarin we Tarzan en Jane, met behulp van dieren, slechteriken zien verslaan.
Over The Legend of Tarzan (2016)
The Legend of Tarzan is een avontuurlijke dramafilm uit 2016. De film is geregisseerd door David Yates, die bekend is voor het regisseren van meerdere films uit The Wizarding World franchise. Zo regisseerde Yates niet alleen Fantastic Beasts and Where to Find Them, maar ook Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald, Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore en de laatste vier Harry Potter-films. The Legend of Tarzan is gebaseerd op het personage Tarzan die bedacht is door Edgar Rice Burroughs. Het scenario en het verhaal van de film zijn geschreven door Craig Brewer en Adam Cozad. De filmmuziek is gecomponeerd door Rupert Gregson-Williams.
De cast van The Legend of Tarzan bestaat uit onder andere Alexander Skarsgård, Samuel L. Jackson, Margot Robbie, Djimon Hounsou, Jim Broadbent en Christoph Waltz. De film bracht ruim 356 miljoen Amerikaanse dollars op tegen een budget van 180 miljoen Amerikaanse dollars. De film ontving gemixte recensies van de filmcritici. Het verhaal van The Legend of Tarzan volgt John Clayton, ook wel bekend als Tarzan. Tegenwoordig woont hij in London. Tarzan wordt overtuigd door George Washington Williams om terug te keren naar Afrika, om beschuldigingen van slavernij te onderzoeken.
Nostalgisch plezier
The Legend of Tarzan is een film waarvan ik oprecht heb genoten. Dat ik ben opgegroeid met de verhalen van Tarzan zal een groot onderdeel van de reden hiervoor zijn geweest. Mijn vader vertelde me als klein kind regelmatig over hoe hij, op mijn leeftijd, graag naar de bioscoop ging om een zwart-wit Tarzan film te kijken. Mijn broertje en ik waren, net zoals hem in zijn kindertijd, ontzettend geïnteresseerd in de avonturen van deze jungle held. Dus tapete mijn vader videobanden – ja, toen die nog veel gebruikt werden – vol met serieafleveringen van Disney’s The Legend of Tarzan. En uiteraard hadden mijn broertje en ik ook de videoband van de film thuisliggen.
Later kwam daar ook nog de DVD van de direct-to-video prequel Tarzan 2 bij. Doordat ik als Tarzan fan en liefhebber ben opgegroeid, was de kans altijd groter dat ik meer zou genieten van Yates’ The Legend of Tarzan dan anderen. Is dit iets ergs? Nee, tuurlijk niet. Vooral niet, omdat ik ook erken dat de film daadwerkelijke minpunten en duidelijke kritiekpunten bevat. I said it once and I will say it again: je kunt van een film genieten en tegelijkertijd de fouten van de film erkennen! In tegenstelling tot Halloween Ends, waarbij ik dit feit ook benoemde, vind ik The Legend of Tarzan wel een goede film.
“The Big 5” van de cast
Maar waarom vind ik deze film goed? Allereerst bevat The Legend of Tarzan twee sterke hoofdrolspelers. Beide Alexander Skarsgård en Margot Robbie zijn top in deze film. Skarsgård bevat niet alleen een goed afgetraind lichaam, om er zo als Tarzan uit te zien, maar hij levert ook overtuigend acteerwerk. De acteur weet te experimenteren met stemhoogtes en intonaties, om zo een geloofwaardiger beeld te scheppen van een mens die echt met dieren kan communiceren. Waar de acteur vooral in overtuigd is hoe hij met zijn lichaamsbewegingen kan communiceren met wilde dieren.
Zo weet Skarsgård op welke manieren hij zowel leeuwen als gorilla’s kan benaderen, begroeten en omhelzen. Ook weet de acteur lokroepen te doen naar andere dierensoorten en kan hij de bouw van zijn handen in deze film uitspannen. De film gebruikt de logica dat zijn personage dit heeft geleerd doordat hij zowel op handen als voeten liep. Dit is een leuke toevoeging, die door het gebruik van Skarsgårds acteerwerk en CGI er ook nog redelijk geloofwaardig uitziet. Robbie blijft ook een topactrice en ze weet wat meer pit toe te voegen aan Jane’s personage. Jane is niet langer alleen maar een dame in nood.
Ze is ook een vrouw die voor haarzelf weet op te komen en een vechtershart bevat. Daarnaast weet Jane calculerende ontsnappingspogingen te plannen, terwijl ze gevangen of onder schot gehouden wordt. Samuel L. Jackson heeft ook een grote rol in deze film. De acteur bewijst opnieuw dat je met hem nooit echt fout kan gaan in een film – hoe groot of klein zijn rol is. Samuel L. Jackson dient vooral voor de komische aspecten van het verhaal. Zijn personage is nieuw tot (deze kant van) de jungle. De reacties van de acteur op de diverse situaties en landschappen zijn hierdoor het herkenbaarst en oprecht.
Djimon Hounsou is een acteur waar ik zelf altijd meer van hoop te zien in een film. Helaas maakt The Legend of Tarzan ook niet genoeg gebruik van de acteertalenten van Hounsou. De acteur weet honderd procent te overtuigen in de korte tijd dat we hem te zien krijgen, maar helaas is hij dus maar voor een korte tijd in het verhaal te zien. Zijn personage komt daarnaast onderontwikkeld en te simpel in zijn motivaties over. Christoph Waltz speelt de grote schurk van de film, maar hij acteert eigenlijk als een mindere versie van het personage Hans Lada uit Quentin Tarantino’s Inglorious Basterds.
De twee grootste minpunten
The Legend of Tarzan bevat verder prachtige filmmuziek van componist Rupert Gregson-Williams. Ondanks dat de filmmuziek zelf minder iconisch is, klinkt Gregson-Williams’ filmmuziek wel tijdloos en eeuwenoud – net zoals de jungle van Afrika dat is. Een ander aspect wat ik kon waarderen is de grootsheid van het filmverhaal. Het verhaal van The Legend of Tarzan neemt je mee op een filmavontuur vol epische actiescènes. Wat betreft de actie is vooral het slotstuk van de film niet anders dan episch te noemen.
Toch bevat het verhaal van de film ook zijn gebreken. Er mag zeker gewaardeerd worden dat de filmmakers ook het verhaal van het kolonialisme en slavernijverleden durft te vertellen. Echter is de speeltijd van de film niet lang genoeg, waardoor Yates en de scenarioschrijvers niet genoeg deze belangrijke onderwerpen konden uitdiepen en belichten. Yates en de scenarioschrijvers lijken daarnaast niet genoeg in te spelen op de emotionele momenten van het verhaal. Ze gaan hier te snel doorheen, waardoor het tempo van The Legend of Tarzan oneven en gehaast overkomt.
Een ander enorm groot minpunt is de cinematografie van de film. Cinematograaf Henry Braham heeft in zijn camerawerk gebruik gemaakt van aparte belichting en groene verkleuring. Hierdoor ogen vooral de Afrikaanse jungle uit de flashbacks enorm nep. Braham heeft daarnaast een nogal simpele en saaie compositie in zijn camerawerk, waardoor zijn cinematografie niet uitdagend of uitnodigend genoeg is.
Conclusie
Het filmverhaal en de cinematografie zijn de twee grootste minpunten. Dat ik er minder uitgebreid op inging dan de positieve aspecten, neemt niet weg dat dit echt twee grote minpunten zijn. Als de crew meer aandacht had besteed hieraan, was The Legend of Tarzan misschien beter ontvangen door andere critici. Toch heb ik grotendeels kunnen genieten van deze film. Het zat er altijd al in dat ik met een nostalgische kijk op de film zou kijken. Puur omdat ik als jong kind echt ben opgegroeid met de filmische avonturen van Tarzan. Toch kan ik wel zeggen dat ik het acteerwerk van Alexander Skarsgård, Margot Robbie, Samuel L. Jackson en Djimon Hounsou oprecht goed vind.
We krijgen alleen te weinig te zien van Hounsou. Daarnaast acteert Christoph Waltz zeker niet slecht. Het blijft een goede acteur, maar in The Legend of Tarzan oogt hij als een simpelere en minder intimiderende versie van Hans Lada uit Quentin Tarantino’s Inglorious Basterds. De filmmuziek van componist Rupert Gregson-Williams blijft prachtig en tijdloos. De film bevat meer dan genoeg actie, waarin het slotstuk duidelijk het hoogtepunt vormt.
Daarnaast waardeer ik dat regisseur David Yates samen met de scenarioschrijvers durft stil te staan bij het gruwelijke slavernijverleden en het gevaarlijke kolonialisme. The Legend of Tarzan zal niet voor iedereen een leuke of geschikte film zijn, maar voor mij was dit het zeker wel. Mocht je interesse hebben om de film te zien: The Legend of Tarzan is nu te streamen op HBO Max in Nederland. Ook is de film te koop en te huur op Pathé Thuis. Op Bol.com kun je de DVD, Blu-ray of 4K UHD Blu-ray kopen van The Legend of Tarzan.
