2003 kan ook wel het blockbuster jaar van Hugo Weaving genoemd worden. Zo was de beroemde acteur te zien in de best verdienende film van dat jaar, namelijk The Lord of the Rings: The Return of the King. Daarnaast keerde Weaving ook terug voor twee vervolgen op The Matrix, die beiden uitkwamen in 2003. Het eerste vervolg was The Matrix Reloaded. Een vervolg dat niet zo geliefd is als het eerste deel, maar wel nog een groot aantal fans kent.
Dit is best begrijpelijk, want The Matrix Reloaded is een vermakelijke en sensationele actiefilm. Het verhaal mag dan onnodig ingewikkeld zijn, maar de sensatie en de spannende actiescènes weten nog steeds te overtuigen. Ligt het grootste probleem van The Matrix Reloaded dan bij het geschreven scenario van de Wachowski zusters? Of zijn er nog meer redenen dat dit vervolg, ondanks zijn voortreffelijke actiescènes, minder goed is dan het origineel?
Over The Matrix Reloaded (2003)
The Matrix Reloaded is een Amerikaanse sci-fi actiefilm dat geschreven en geregisseerd is door de Wachowski’s. De film kwam uit in 2003 en is een vervolg op The Matrix. Daarnaast is The Matrix Reloaded het tweede deel in de Matrix filmreeks. Voor The dit vervolg keerden Keanu Reeves, Laurence Fishburne, Carrie-Anne Moss, Hugo Weaving en Gloria Foster terug. Daarnaast zijn Jada Pinkett Smith, Monica Belluci, Lambert Wilson, Harold Pirreneau, Gina Torres en Helmut Bakaitis ook te zien in de film. De film had zijn wereldpremière op 15 mei 2003 bij het Cannes Film Festival uit 2003.
De film ontving over het algemeen positieve recensies van critici, ook al vonden de meeste critici dat dit tweede deel minder goed was dan de originele film. Het bracht wereldwijd 741,8 miljoen dollar op en brak daarmee het record van Terminator 2: Judgment Day en werd de best verdienende R-rated film aller tijden, totdat Deadpool het in 2016 overtrof. Daarnaast was het de derde best verdienende film uit 2003. Alleen de films The Lord of the Rings: The Return of the King en Finding Nemo brachten dat jaar meer geld op. Een direct vervolg – getiteld The Matrix Revolutions – werd zes maanden later in november 2003 uitgebracht.
Recensie
Zoals ik al eerder noemde, horen de actie en grootse spektakelstukken tot de beste momenten uit The Matrix Reloaded. Deze momenten zitten vol spanning, sensatie, en uitstekende choreografie. De uitstekende choreografie is vooral terug te zien in de gevechtsscènes waar Neo met zijn vuisten schurken bestrijdt. Het is fijn om te zien dat Neo, ondanks dat hij nu bijzonder gaven heeft als de uitverkorene, nog steeds moeilijke tegenstanders tegenkomt. Het zou namelijk zonde zijn als Neo direct iedereen zou kunnen verslaan, want dan verdwijnt de spanning al snel uit de actiescènes.
The Matrix Reloaded bevat enkele iconische actiescènes die stuk voor stuk horen tot enkele van de best geproduceerde gevechts- en actiescènes uit de gehele filmgeschiedenis. De eerste grootse actiescène is het bijzonderst. Hierbij heb ik het (uiteraard) over de scène waar Neo het opneemt tegen een leger van Agent Smiths. Het is indrukwekkend hoe goed Weaving is in zijn rol als Agent Smith. Weaving weet een (kleine) dosis humor en een gevoel van ironie te brengen in zijn prestatie als Agent Smith. De acteur is dan wellicht minder gruwelijk als in The Matrix, maar Weaving laat in The Matrix Reloaded opnieuw zien dat hij geboren was om deze rol te spelen.
De gevechtsscène, tussen Neo en het leger van Agent Smiths, is wonderbaarlijk om te aanschouwen. Het is pure filmmagie dat tot leven komt, waarbij je je blijft afvragen hoe de filmmakers deze scène hebben gefilmd. Ondanks deze pleidooi voor deze actiescène, moet ik wel duidelijk aangeven dat de CGI in deze scène duidelijk minder is dan de visuele effecten uit The Matrix. Er is duidelijk te zien dat The Matrix Reloaded de grenzen van computer gegeneerde beelden probeert op te verleggen, maar de beelden zien er uit alsof ze uit een oud videospel komen.
Het verhaal van The Matrix Reloaded is regelmatig niet boeiend genoeg. Dit komt niet alleen doordat de film zich in zijn verhaal te serieus neemt, maar ook doordat het verhaal te ingewikkeld wordt. Het grote pluspunt van het verhaal van The Matrix is dat Neo niet direct de uitverkorene is, dus leren we via hem de wereld rondom The Matrix kennen. In The Matrix Reloaded gaan de Wachowski zusters ervan uit dat je al bekend genoeg bent met The Matrix, dus leggen ze moeilijke termen, situaties en gebeurtenissen uit de wereldgeschiedenis van The Matrix, niet uit.
Dit heeft als resultaat dat je tijdens het kijken van The Matrix Reloaded alleen geïnvesteerd (en geïnteresseerd) raakt in het verhaal, wanneer de actiescènes plaatsvinden. Naast een onnodig ingewikkeld plot, bevat de film personages die weggeknipt hadden kunnen worden uit de film. Op zijn minst hadden deze personages meer onderbouwd kunnen worden in hun karakter en motivaties.
Het camerawerk van Bill Pope is in The Matrix Reloaded niet zo visionair als zijn camerawerk uit The Matrix. Toch levert Pope zeker geen slecht werk. Dit is ook het geval voor het werk van componist Don Davis. De componist gebruikt over het algemeen teveel dezelfde muzikale thematische noten uit het eerste deel. Davis voegt maar weinig vernieuwing hieraan toe. Op de momenten dat hij dit wel doet, wordt er bijna alleen maar technomuziek toegevoegd die niet veel van toegevoegde waarde is voor de score.
Conclusie
The Matrix Reloaded is zeker geen slechte film, maar in vergelijking met The Matrix komt dit tweede deel maar matig over. De film moet het vooral hebben van zijn indrukwekkende spektakelstukken en sensationele actiescènes. Daarnaast is het acteerwerk van de cast nog steeds goed, waarbij ditmaal vooral Hugo Weaving de show weet te stelen (en dat terwijl hij een kleinere rol heeft nu).
The Matrix Reloaded gaat voornamelijk de fout in met het plot, wat simpelweg onnodig ingewikkeld en saai in elkaar zit. Het ingewikkelde stuk zit dan vooral bij de filosofie, de thematiek en de geschiedenis van de wereld uit de film. Een goed voorbeeld hiervan is het gesprek tussen Neo en de architect. Dit is zeker een bijzonder gesprek, maar zonder enige voorkennis is dit wel moeilijk te volgen. Het saaie gedeelte van het verhaal gaat over Zion en hoe de bewoners de ondergrondse stad het beste kunnen beschermen.
De nieuwe personages worden maar weinig onderbouwd of ontwikkeld worden in hun karakter en motivaties. Hierdoor zul je je minder betrokken tot de personages, de wereld en het verhaal voelen. De computer gegeneerde beelden zien er dit keer ook minder goed uit – vooral als je vergelijkt met dezelfde technologische en visuele effecten uit het eerste deel. Daarnaast brengen componist Don Davis en cinematograaf Bill Pope weinig nieuws toe tot de filmreeks – ook al leveren ze geen slecht werk.
Kort gezegd: The Matrix Reloaded is een degelijk vervolg dat vooral schijnt als vermakelijke sensatiefilm. De actie is zeker top, maar het verhaal eerder een flop. Ben je gek op vermakelijke actiefilms of een groot fan van de eerste film uit The Matrix filmreeks? Geef The Matrix Reloaded dan zeker (nog) een kans. Is dit niet het geval? Dan kun je beter deze film overslaan. The Matrix Reloaded is nu te streamen op HBO Max in Nederland.