Tweespalt is een Nederlandse korte drama-film. De film kwam uit in 2017. Tweespalt is geregisseerd en geschreven door Thijs Bronts. De producent van de film is Guido Coppis en de cast bestaat uit Dirk Gunther Mohr, Susannah Elmecky en Matthijs ten Kate. Beide Dirk Gunther Mohr en Matthijs ten Kate waren te zien in het eerste deel van de veelgeprezen Capo di Famiglia. Susannah Elmecky is vooral bekend van haar werk als Soraya Sarid in de televisieserie Bloedverwanten.
Synopsis Tweespalt
Tweespalt vertelt het verhaal van de autistische Michiel die op zichzelf woont met de verzorging van zijn zusje. Langzamerhand probeert zijn zusje steeds meer de zorg van zich af te zetten. Hierdoor is Michiel genoodzaakt een andere routine te maken en hieraan te gaan wennen.
Casting & Acteerwerk
De casting van de drie hoofdpersonages is uitstekend gedaan. De cast speelt op elkaar in en hierdoor komen de personages geloofwaardig op je over. Ik geloofde oprecht dat de personages van Dirk Gunther Mohr en Susannah Elmecky broer en zus waren. Daarnaast laat Matthijs ten Kate zijn acteerkwaliteiten beter zien in deze film dan in het eerste deel van Capo di Famiglia. In mijn ogen is Susannah Elmecky het meest empatisch in haar rol, want als kijker voel je het meest mee met haar personage. Zij neemt de zorgtaak op zich en voor veel mensen kan dit pijnlijk herkenbaar zijn. Echter zal de film vooral onthouden worden door het geweldige acteerwerk van Dirk Gunther Mohr. Ik heb hem nu in 4 korte films zien acteren – namelijk Capo di Famiglia, Capo di Famiglia II, Het Leven op Aarde en Tweespalt.
Hij speelt vaak de hoofdrol of één van de hoofdrollen. Desondanks is hij niet altijd de grootste ster van de film. Kijk maar bijvoorbeeld naar deze film, waar eigenlijk Susannah Elmecky het meest empatisch en krachtig haar personage vertolkt. Toch ben ik enorm onder de indruk van het aantal diverse personages dat Dirk Gunther Mohr al heeft gespeeld. Als kijker en filmjournalist heb ik echt het gevoel gekregen dat deze acteur altijd een uniek personage zal kunnen neerzetten. Het is misschien dan niet altijd het meest interessante personage, maar ik weet wel dat deze acteur elke keer een excentrieke performance zal leveren.
Technische Aspecten in Tweespalt
Het werk van componist Tjeerd Nijhof is ook geweldig. Zijn gecomponeerde muziek is vergelijkbaar met het dat van Tatiana Lisovkaia. Zij is vooral bekend voor het werk dat ze heeft geleverd voor de Vincent van Gogh-film At Eternity’s Gate. Beide Nijhof en Lisovkaia weten met hun soundtrack de droevige sfeer en het beladen onderwerp van de film te versterken. De filmmakers weten daarnaast ook een levendige wereld te scheppen voor de personages. Dit wordt voornamelijk gedaan door het camerawerk en de production design. Zo worden er meerdere aparte close-ups gebruikt op Dirk Gunther Mohr’s personage. Dit kan symboliseren dat zijn personage Michiel de wereld om zich heen apart vindt en dus niet begrijpt. Net zoals dat de kijkers deze close-up keuze van de regisseur niet gebruiken. De film weet ook fenomenaal gebruik te maken van kleine details in production design.
Zo was het echt top om te zien hoe de notitieboekjes van Michiel allemaal zijn genummerd met jaartallen en met maanden. Daarnaast zijn deze notitieboeken netjes geordend en creëert dit het (correcte) gevoel dat mensen met autisme vaak houden van duidelijkheid. Ook laten de filmmakers goed zien hoe mensen met autisme vaak slecht tegen plotselinge veranderingen kunnen. Zo is Michiel gewend dat bezoekers de schoenen altijd uit doen als ze binnenkomen. Wanneer dat niet gebeurt, heeft hij duidelijk veel moeite met deze plotselinge aanpassing aan zijn wensen. Echter komen we bij het gebruik van de sound design al bij de problematische kant van de film. De film geeft met zijn sound design het idee weer dat mensen met autisme (wat) gek zijn in hun hoofd. Dit is jammerlijk, want het creëert een onjuist beeld rondom het onderwerp autisme.
Autisme in de Film
Een beladen onderwerp als autisme en de zorg hiervan is vaak moeilijk weer te geven op film. Filmmakers hebben vaak moeite met het juist weergeven van mensen met autisme, omdat iedere persoon (met autisme) heel anders is. Hierdoor zullen er meerdere autistische kijkers zijn die zich wel of niet zullen herkennen in Michiel. Tweespalt is vooral frusterend voor de autistische kijkers die zich niet herkennen in Michiel. Deze autistische kijkers zullen zich hierdoor niet gerepresenteerd voelen. Daarnaast krijgen ze misschien de angst dat men ze nu gaat zien zoals ze worden weergegeven in films als Tweespalt. Echter kan er ook gezegd worden dat Michiel maar één voorbeeld van een persoon op het ASS-spectrum is. Net zoals de personages uit The Good Doctor, Atypical en Rain Man dat zijn.
Er moet wel duidelijk gezegd worden dat het gebruik van geluid in de film toch wel echt vaak te ver gaat. Als je alleen naar het geluid luistert, zou je bijna het idee krijgen dat je naar een psychopaat zit te kijken. Dit is natuurlijk erg tegenstrijdig, want mensen met autisme zijn dit niet. Daarnaast eindigt de film iets te onwerkelijk. Uit eigen ervaring kan ik spreken dat mensen met autisme niet op zo’n rap tempo hun eigen routine kunnen maken. Dit heeft gewenning en vooral tijd nodig.
