In Venom: Let There Be Carnage keert acteur Tom Hardy terug in zijn rol als de bekende Marvel antiheld Venom. Deze antiheld was voor het eerst (als een schurk) te zien in Sam Raimi’s Spider-Man 3. Het duurde na 2007 nog ruim 11 jaar voordat we Venom weer in een film zouden mogen bewonderen. In 2018 kregen we dan voor het eerst Venom te zien in zijn eigen film. De door Ruben Fleischer geregisseerde film, introduceerde een oud en nieuw publiek aan de gruwelijke symbiose. In de Sony filmwereld van Venom is de Marvel antiheld niet verbonden aan Spider-Man – wat veel levenslange Venom (en Spider-Man) fans teleurstelde.
Met Venom: Let There Be Carnage neemt Andy Serkis de rol van regisseur over. Andy Serkis zal het publiek voornamelijk kennen als acteur. Hij mag dan bekend staan als de koning van motion capture, maar de afgelopen vijf jaar is Serkis zich ook meer gaan verdiepen in het regisseren van films. Zo regisseerde hij in 2017 het biografische en romantische drama Breathe, en in 2018 verfilmde hij ook The Jungle Book in de Netflix Original Film Mowgli. Nu heeft de acteur-regisseur voor het eerst een superhelden film dat tegelijkertijd een vervolg is, geregisseerd. Is het Andy Serkis gelukt om een waardige opvolger en een goede superhelden film te regisseren?
Over Venom: Let There Be Carnage (2021)
Venom: Let There Be Carnage is een Amerikaanse superhelden film uit 2021. De film gaat over het Marvel personage Venom. Dit is de tweede film in Sony’s Spider-Man filmwereld en een vervolg op Venom uit 2018. Venom: Let There Be Carnage is geregisseerd door Andy Serkis. Het verhaal is geschreven door Kelly Marcel, met behulp van hoofdrolspeler Tom Hardy. De rest van de cast bestaat uit Woody Harrelson, Naomie Harris, Michelle Williams, Reid Scott, en Stephen Graham.
In Venom: Let There Be Carnage, nemen Eddie Brock en zijn alien symbiotische partner Venom het op tegen Cletus Kasady, nadat hij de host is geworden van de alien symbiose Carnage. Venom: Let There Be Carnage kwam in de Nederlandse bioscopen uit op 21 oktober 2021. In België kwam de film in de bioscopen uit op 13 oktober 2021. De film is nu te koop en te huur op het video on demand platform Pathé Thuis. Mijn dank aan Pathé Thuis voor de samenwerking en het versturen van een kijkcode.
Andy Serkis en computertechnieken
Het is naar mijn mening Serkis gelukt om een iets betere film te maken dan het eerste deel uit de Venom franchise. Ik heb het gevoel dat dit vooral te danken is aan het feit dat Serkis als regisseur het personage van Venom beter begrijpt, in ieder geval beter dan Ruben Fleischer. Serkis snapt hoe een personage als Venom dynamisch kan bewegen en praten op het grote scherm. Zijn kennis over motion capture heeft hierbij enorm geholpen. Motion capture is de techniek die gebruikt wordt om bewegingen van mensen te kopiëren naar realistische (computer gegenereerde) animaties.
Serkis weet als geen ander dat als je een (computer) geanimeerd personage realistisch wilt laten overkomen dat je moet weten hoe dit specifieke personage beweegt en communiceert. Serkis lijkt samen met hoofdrolspeler Tom Hardy het kunstje van de symbiose onder de knie te hebben gekregen. Hiermee bedoel ik dat beide Serkis en Hardy snappen hoe de symbiotische relatie tussen Eddie Brock en Venom in elkaar zit.
Serkis en Hardy weten hoe ze het lichaamstaal van Eddie Brock en Venom moeten weergeven. Sterker nog, het lukt ze om Venom en Eddie Brock hilarisch op elkaar in te laten spelen. Hierdoor scheppen de regisseur en acteur het gevoel dat Eddie Brock en Venom in een symbiotische relatie met elkaar zitten. Dit is iets wat figuurlijk en letterlijk het geval is. Het helpt dat de computer gegenereerde effecten over het algemeen degelijk uitgevoerd zijn. Op onregelmatige basis zien de effecten er wat te geanimeerd (en in verlenging nep) uit. Maar in de spannende en intense actiescènes zien ze de effecten er altijd geloofwaardig genoeg uit.
Venom: Let There Be Carnage maakt ook op een imposante manier gebruik van zijn camerawerk en montage. Hierbij kun je denken aan het moment dat een camera onder de grond duikt om een geheime faciliteit te laten zien. Bij de bijzondere montage kun je vooral denken aan hoe illustraties en animaties gemonteerd worden in een live-action (of fotorealistische) setting. Serkis laat zien dat hij een duidelijke visie had voor deze tweede Venom film, en dat is iets wat ik enorm kan waarderen.
Muziek en Acteerwerk
De theatrale en dynamische score van Marco Beltrami opent indrukwekkend. Het lukt Beltrami voornamelijk om de muziek rondom de personages van Woody Harrelson en Naomie Harris samenhangend goed te componeren. De muzikale thema’s rondom de andere personages, waaronder die van Eddie Brock en Venom, stellen echter wel weer teleur. Woody Harrelson levert degelijk acteerwerk als Cletus Kassady.
Zijn acteerwerk is niets baanbrekends of vernieuwends, maar het is zeker ook niet slecht te noemen. Hetzelfde kan gezegd worden over Naomie Harris en Michelle Williams. Beide leveren geen slecht acteerwerk, maar in tegenstelling tot Harrelson krijgen beide actrices veel minder om te doen.
Van de bijpersonages in Venom: Let There Be Carnage genoot ik voornamelijk van Stephen Graham en Reid Scott. Beide krijgen weinig ontwikkeling in hun karakter, maar ze leveren toch top acteerwerk. Graham is de typische Amerikaanse rechercheur die de verdachten haat. Scott is de onwetende, maar hilarische echtgenoot van Michelle Williams’ personage. Het is echter Tom Hardy die de show steelt met zijn acteerwerk. De acteur beleeft overduidelijk veel plezier bij het acteren in dit soort films. Zijn plezier is aanstekelijk, waardoor ik me ook weet blijven te vermaken met de film.
Venom: Let There Be … Romance?
Het is voornamelijk de Tom Hardy’s interactie tussen Eddie Brock en Venom, die de film draagt. Eigenlijk is Venom: Let There Be Carnage een romantische komedie, waarbij Eddie Brock en Venom elkaar leren te respecteren met al hun gebreken. Niet alle kijkers van deze tweede Venom film zullen het hier mee eens zijn, maar dit is toch echt het geval. De originele titel van de film was Venom: Love Will Tear Us Apart. Dit geeft ook aan wat de oorspronkelijke bedoelingen waren van Serkis en Hardy. Ik schat in dat ze om marketingredenen de titel van de film hebben verandert, omdat Venom liefhebbers wellicht niet graag een romantische komedie zouden willen zien.
Toch draait Venom: Let There Be Carnage thematisch over het hebben van symbiotische relaties. De film laat zien hoe slecht en goed een symbiotische relatie kan zijn. Daarbij vergelijkt Serkis de symbiotische relatie van Eddie Brock en Venom met die van Cletus Kasady, Carnage en Shriek.
Dom vermaak
Venom: Let There Be Carnage kan ondanks veel positieve punten, toch het best beschreven worden als dom vermaak. De superhelden film is leuk om te bekijken, maar gaat niet diep genoeg in op zijn geopperde thematische ideeën om een echt sterk verhaal te maken. We weten amper iets van Cletus Kasady en Shriek af, behalve dat ze allebei psychopaten zijn. Harrelsons Cletus Kasady mag dan zeggen dat mensen van seriemoordenaars houden, maar ik heb nog nooit zo’n typerende (of cliché) seriemoordenaar in een film gezien. Het enige bijzondere aan zijn personage is Carnage.
Bij Eddie Brock en Venom zijn beide personages beter (en vermakelijker) uitgewerkt. Maar bij Cletus Kasady en Carnage, kijk je altijd uit naar het moment dat Carnage weer naar boven komt. De schurk zelf is nogal eentonig en ongeïnspireerd. Hetzelfde kan gezegd worden over Shriek. Haar actrice Naomie Harris krijgt nog veel minder te doen dan Woody Harrelson.
Het verhaal van Venom: Let There Be Carnage is, ondanks enkele diepgang, nog steeds te simplistisch. Dit is zeker toepasselijk voor het soort verhaal dat ze vertellen, maar ik had toch gehoopt op een film met een sterker verhaal. De korte speeltijd van de film zorgt er daarnaast voor dat de film in een veel sneller tempo door de ontwikkelingen van zijn karakters en verhaallijnen, moet gaan.
Conclusie
Venom: Let There Be Carnage is ver weg van een perfecte film, maar het is zeker weten een film die voor goed vermaak zorgt. Regisseur Andy Serkis en hoofdrolspeler Tom Hardy hebben gebruik gemaakt van een duidelijke visie voor het verhaal van Eddie Brock en Venom. Serkis bracht hierbij zijn kennis over motion capture, lichaamstaal, en computer gegenereerde effecten met zich mee. Waarbij Hardy met veel plezier de kennis van Serkis tot zich nam om een hilarische dubbele acteerprestatie neer te zetten als Eddie Brock en Venom.
Helaas krijgen de rest van de personages niet veel van deze doordachte en liefdevolle aandacht. Hierdoor krijgt een groot deel van de cast maar weinig te doen in Venom: Let There Be Carnage. Gelukkig acteert er niemand echt slecht, maar van een topacteur als Woody Harrelson hoop je altijd veel te zien. En dit is iets wat nu niet echt gebeurt in deze tweede Venom film. Van de overige cast zijn het vooral Reid Scott en Stephen Graham die de show stelen.
Venom: Let There Be Carnage is een vermakelijke, maar uiterst domme film die ik elke filmliefhebber zou aanraden. Zelfs als je niets af weet van superhelden films, kun je Venom: Let There Be Carnage kijken. Let wel op bij het kijken van deze film – er is een eindcredit scène. En je zult echt moeten gaan zitten voor deze eindcredit scène, want het is een bijzondere. Venom: Let There Be Carnage is nu te huur en te koop op Pathé Thuis.
