Ah, de lente! Wie is er nu niet dol op dit prachtige seizoen waarin de dagen langer en de temperaturen warmer worden? Naast mensen met hooikoorts lijkt het jonge hoofdpersonage Kasia ook niet blij of bezig te zijn met deze seizoenswisseling. Maar wat houdt haar wel bezig? Is het de dood van haar oma: het enige familielid dat altijd voor haar heeft gezorgd? Of is het toch dat ze onverwachts zwanger lijkt te zijn? De lente bestaat uit een opeenstapeling van mooie aspecten, maar Kasia’s leven krijgt een totaal andere wending. Geen zonneschijn voor haar, maar een mengelmoes van moeilijke gebeurtenissen die allemaal tegelijkertijd opkomen.
Het zal voor haar een lente worden om nooit te vergeten: in zowel een positieve, negatieve als helende zin. When Fucking Spring is in the Air is een ambitieuze film die de familiebanden tussen een tienerdochter en de ouders die haar hebben achterlaten op een intensieve manier onderzoekt. De film vraagt veel van zijn toeschouwers. Regisseur en scenarioschrijver Danyael Sugawara stopt het filmpubliek in de schoenen van Kasia. Het resultaat is dat de filmtoeschouwers onderdeel worden gemaakt van het familiedrama.
Het gevolg daarvan is dat de thema’s en onderwerpen uit deze gesprekken harder binnen komen. Van een vader die erachter komt dat hij een homofobe tienerdochter heeft tot een rebelse tiener die het haar ouders niet kan vergeven dat ze haar hebben achter gelaten. When Fucking Spring is in the Air voelt persoonlijk, zelfs wanneer je niet dezelfde soort familiedrama hebt meegemaakt. Dit komt door de intensiteit van de film en de grote hoeveelheden drama die zich in het verhaal bevinden.
De film kan door zijn gedreven en ijverige geaardheid op enkele momenten ook te overweldigend zijn. Ironisch genoeg worden deze momenten rap afgewisseld met duffe momenten waarin het verhaal volledig op de rem stapt en het verhaal tot een abrupte halt komt. When Fucking Spring is in the Air is een mooie film, maar wat het verhaal allemaal tegelijkertijd probeert te bereiken lijkt soms nog te hoog gegrepen te zijn geweest voor de cast en crew.
Over When Fucking Spring is in the Air (2024)
When Fucking Spring is in the Air is een rebelse coming-of-age dramafilm uit 2024. De film staat ook bekend onder de filmtitel When F***ing Spring is in the Air. Dit is de nieuwste film van regisseur Danyael Sugawara. De regisseur schreef het scenario van de film samen met Heleen Suèr. De cast van de film bestaat uit Julia Kijowska, Cezary Łukaszewicz, Ada Szczepaniak, Nadine Ignas, Guido Pollemans en Stanisław Linowski. De film heeft een speeltijd van 112 minuten. Het filmverhaal van When Fucking Spring is in the Air gaat over de 17-jarige Kasia.
Ze is rebels en eigenzinnig. Kasia is vervreemd van haar ouders en groeit op bij haar oma. Haar leven komt op haar kop te staan wanneer ze zwanger blijkt te zijn, haar relatie uitgaat en haar oma ook nog overlijdt. Ze heeft geen geld voor een abortus en aan haar vriendje heeft ze ook niets meer. Kasia besluit dat het tijd is om haar afwezige ouders verantwoordelijk te houden en ze de rekening te presenteren.
Haar zoektocht naar deze emotionele schadevergoeding voert haar dwars door Europa en confronteert haar met schokkende opgekropte familiegeheimen. When Fucking Spring is in the Air is sinds 29 februari 2024 officieel in de Nederlandse bioscopen te zien. Mijn dank aan Herrie Film & TV en Amstelfilm voor het versturen van een online recensie-exemplaar.
Een saai begin
When Fucking Spring is in the Air heeft geen beste start als film. De film opent slaapverwekkend. Daarnaast zijn eerste beelden die we in de film te zien krijgen ook repetitief. We zien Kasia van de ene locatie naar de andere locatie lopen. De beelden van het jonge hoofdpersonage, dat onderweg is naar haar oma, worden afgewisseld met grote flatgebouwen die vanuit een kikkerperspectief worden weergegeven. Deze tamme filmopening biedt geen interessante start tot het verhaal.
Later in de film wordt het duidelijk dat er symboliek is terug te vinden in het feit dat Kasia altijd al op reis is geweest om haar pad in het leven te vinden. De filmopening mag dan – wanneer je daar later op terugblikt – logischer en symbolischer overkomen, toch blijft het te eenvoudig en eentonig. When Fucking Spring is in the Air heeft echt moeite om op gang te komen. Pas wanneer Kasia’s oma dood blijkt te zijn, begint de film echt indruk te maken. Het is een geluk bij een ongeluk dat het filmverhaal snel toewerkt naar dit cruciale moment.
Krachtige acteerprestaties
De scène waarin Kasia haar oma dood tegenkomt, is een van de krachtigste momenten uit de film. Hoofdrolspeelster Ada Szczepaniak levert uitstekend acteerwerk in When Fucking Spring is in the Air en dit is een van haar best gespeelde scènes. We zien haar niet direct schreeuwen of huilen, maar langzaam een hand uitreiken naar haar oma’s hand. Wanneer ze haar oma’s hand aanraakt, deinst haar eigen hand direct weg: haar angst blijkt werkelijkheid te zijn. Langzamerhand begint de realiteit van de situatie tot haar toe te dringen als een reeks van onderdrukte emoties haar overnemen.
Szczepaniak geeft, gedurende de hele film, hartverscheurend alle emoties van het zien van de familie die je had kunnen hebben weer. Ik kan haar herinneringen – beide positief en negatief – aan de familie die ze nu wel had, bijna zien afspelen in haar hoofd. Zo briljant is haar acteerprestatie. Het is ook mooi om te zien hoe de actrice Kasia vertolkt als iemand die zowel de angst als het blijdschap voor haar toekomstige ouderschap kan ervaren. Het is een mooie verandering, omdat in veel soortgelijke films het jonge hoofdpersonage haar opkomende ouderschap vooral als negatief had gezien.
De film bevat nog meer krachtige acteerprestaties. Zo overtuigt de jonge actrice Nadine Ignas als Kasia’s jongere zus Ania. Ignas laat Ania overkomen als een zusje die direct dol is op haar oudere zus en alles voor haar over heeft. Ook Julia Kijowska, Cezary Łukaszewicz en Guido Pollemans leveren sterk acteerwerk af. Kijowska speelt de kille, maar betrokken moeder van Kasia. De actrice overtuigt vooral in haar acteerwerk met haar lichaamshoudingen en non-verbale acteerwerk.
Łukaszewicz speelt de vader van Kasia op een ontroerende en gebroken manier. De acteur oogt alsof hij op elk moment in een emotionele crisis terecht kan komen door de hereniging met zijn dochter. Pollemans – die ik persoonlijk vooral ken van Oogappels – speelt de man van Kasia’s vader op een kalme en begripvolle manier. Naast krachtige acteerprestaties en een verhaal vol familiedrama en zelfontdekkingen, levert When Fucking Spring is in the Air vrij weinig interessants op een narratief of audiovisueel gebied.
Er is geen technisch aspect wat echt boven het drama van het verhaal uitspringt. Is dit erg? Niet per se. Toch komt When Fucking Spring is in the Air enkele momenten over als een film die alleen bestaat om familiedrama weer te geven. De film heeft geen verdere identiteit of bestaansreden gevonden. Dit is niet altijd nodig, maar in het geval van deze coming-of-age dramafilm, was het fijn geweest als de filmmakers meer variërende diepgang in het verhaal hadden gebracht.
Conclusie
When Fucking Spring is in the Air balanceert familiedrama met een heldenreis waarin het jonge hoofdpersonage Kasia haar zelf leert ontdekken, begrijpen, accepteren en lief te nemen. Regisseur Danyael Sugawara maakt de film intens door Kasia tegenover een reeks ongelukkige gebeurtenissen in een korte tijd te zetten. When Fucking Spring is in the Air is meeslepend doordat het filmpubliek betrokken wordt bij deze snel opbouwende reeks aan ongelukkige gebeurtenissen.
De filmtoeschouwers maken de opbouw er naar toe mee en krijgen te zien hoe Kasia haar situatie probeert op te lossen door haar verleden te confronteren. De film heeft wat tijd nodig om goed op gang te komen, maar zodra het hoofdpersonage aan haar levensveranderende reis begint, wordt de film veel beter. Zodra het verhaal goed opgang komt, word je de diepte in gegooid met de problematische familiebanden die Kasia heeft.
De krachtige acteerprestaties van Ada Szczepaniak, Nadine Ignas, Julia Kijowska, Cezary Łukaszewicz en Guido Pollemans geven het familiedrama aangrijpend en geloofwaardig weer. Het is jammer dat de film, naast een confronterende ontdekkingsreis tot het verleden en toekomst van Kasia’s familie, vrij weinig anders te bieden heeft. Daarnaast zijn er geen audiovisuele of technische aspecten die echt uitspringen in de film. Zelf zie ik de film wel als een therapeutisch middel om potentiële familiedrama te leren uit te spreken of te voorkomen. When Fucking Spring is in the Air draait nu in de Nederlandse bioscopen.
