Wonder Woman is een Amerikaanse superhelden-film die uitkwam in 2017. De film is geregisseerd door Patty Jenkins en is gebaseerd op het welbekende DC Comics-personage Wonder Woman. De film werd gedistribueerd door Warner Bros. Pictures. Het is de vierde film in het DC Extended Universe; oftewel het DCEU. Vorig jaar kwam het langverwachte vervolg Wonder Woman 1984 uit. Dit vervolg is sinds kort te koop op 4K Blu-ray, Blu-ray & DVD in Nederland. Ter voorbereiding van mijn film recensie van Wonder Woman 1984, recenseer ik vandaag het sterk ontvangen eerste deel. Voor mijn film recensie keek ik Wonder Woman op DVD.
Over Wonder Woman
Regisseur Patty Jenkins had in 2005 al plannen om een Wonder Woman-film te regisseren. Uiteindelijk kon ze pas in 2015 beginnen met de productie. Gal Gadot werd gecast om het personage Wonder Woman te gaan vertolken. Ter voorbereiding hiervan verbleef de actrice zes maanden lang in een trainingskamp waar ze zich verschillende vechttechnieken meesterde en leerde paardrijden. De cast bestaat voor de rest uit andere grote namen zoals Chris Pine, Connie Nielsen, Robin Wright en David Thewlis. De film ging in première op 14 mei 2017. Het openingsweekend leverde $55 miljoen dollar meer op dan de experts hadden voorspeld. De totale opbrengst van de wereldwijde openingsweekend was $228 miljoen dollar. Hiermee behaalde regisseur Patty Jenkins het beste openingsweekend voor een vrouwelijke regisseur in de geschiedenis van Hollywood. Daarbij was het voor het eerst dat een superheldenfilm waarin een vrouw centraal staat een kassucces werd.
De film vertelt het verhaal van de Amazone prinses Diana die opgroeide op een paradijselijk eiland waar ze als krijger opgeleid werd. Wanneer een Amerikaanse piloot neerstort en haar over de Eerste Wereldoorlog vertelt die in de buitenwereld woedt, besluit Diana alles achter haar te laten om samen met de mensheid ten strijde te trekken. Daar ontdekt ze haar verborgen krachten en haar ware roeping.
Sterke Heldenfilm
Wonder Woman kan simpelweg beschouwd worden als een toekomstige filmklassieker. De film mag dan misschien niet perfect zijn, maar het weet zoveel van de juiste vlakken te raken in zijn uitvoering. Zo is Wonder Woman het eerste filmproject met een zo een groot budget waarin een vrouwelijke regisseur aangesteld is en een vrouwelijk personage centraal staat. Patty Jenkins wilde Wonder Woman complex en echt overlaten komen. Dit is Jenkins ook zeker gelukt, want als kijker voelde ik empatisch mee met de avonturen van dit superhelden-personage. De film maakt slim gebruik van de naïviteit en goedaardigheid van de superheld. Het voelt zeer verfrissend aan dat er een superhelden-film is waar de superheld alleen bezig is met wat het beste is voor de mensen die gered moeten worden.
Het is ook mooi om te zien dat de film Diana de held laat zijn zonder haar karakter een stereotyperende schoonheid of krachtpatser te maken. Bij veel andere superhelden-films zijn de helden namelijk vaak erg stereotyperend in hun karakter. Tony Stark is een sarcastische betweter en Steve Rogers is geen perfecte soldaat, maar een goede man. Cyborg is de gebroken man en The Flash uit de DCEU is een ongemakkelijke grappenmaker. Zo kunnen er nog veel meer voorbeelden opgenoemd worden, maar dat is niet het punt wat ik probeer te bereiken. Het is gewoon fijn om een superheld te hebben die meerdere kanten van (in dit geval) haar persoonlijkheid laat zien. Diana mag dan misschien naïef zijn, maar ze is ook enorm slim, grappig, liefdevol en sterk.
Narratieve Focus
Het is prachtig om te zien dat het regisseur Patty Jenkins is gelukt om een complex, maar realistische weergave van een vrouwelijke superheld te maken. Daarnaast is het ook fijn om een minder duister portret van een geliefd DC Comics-personage te zien. Regisseur Patty Jenkins is minder bezig met het laten zien van alles-vernietigende actie-scènes. Jenkins legt de focus in haar film echt op het ontwikkelen van de karaktereigenschappen van de personages. In plaats van dat de actie-scènes worden gebruikt om de kracht van de helden te laten zien, worden de humane daden van onze helden gebruikt om de daadwerkelijke kracht van superhelden te laten zien.
De actie-scènes worden niet als climax of (eind-)doel gebruikt, maar juist als gereedschap om de reis van onze held verder te ontwikkelen. Hierdoor voelen de actie-scènes ook persoonlijker en intiemer aan. Daarnaast oogt het ook beter – ook al zijn de invloeden van Zack Snyder’s regie duidelijk terug te zien. Bij Wonder Woman kijk je simpelweg uit naar de actie-scènes, omdat ze minder opdringerig de tijd van het verhaal proberen in te nemen.
Wonder Woman pakt niet alle potentie
Helaas heeft Wonder Woman ook zo zijn problemen. De bijpersonages zijn allemaal erg interessant, maar de ware potentie van deze bijpersonages worden in mijn ogen niet benut. Als voorbeeld; Diana ziet een soldaat die in zijn slaap schreeuwt uit angst. Ondanks dat dit een krachtig moment is, zou ik de film nog beter gevonden hebben als dit concept nog verder onderzocht of onderbouwd zou worden. Dit hadden de filmmakers kunnen oplossen door bijvoorbeeld deze twee specifieke personages apart te nemen en ze een wat langer durende conversatie te geven.
Daarnaast is de film op sommige momenten – en vooral in de derde akte – erg apart belicht en gekleurd. Hierdoor krijg je minder goed te zien wat er op het scherm gebeurt. Over het algemeen voelt de derde akte van Wonder Woman nogal rommelig aan. Dit heeft niet alleen te maken met de technische aspecten van de film, maar ook met een verhaal-gerelateerde keuzes. De zogenaamde twist in het verhaal wordt meerdere malen achter elkaar verandert, waardoor de boodschap van de film verloren raakt. Daarnaast ben ik ook niet zo’n fan van deze twist. Vooral omdat de boodschap best uniek had kunnen zijn voor een superhelden-film. Wie verwacht in een superhelden-film te zien dat de mensheid (die normaal beschermt moet worden) zelf de schurk van het verhaal is?
Conclusie
De sterkste verkooppunten van deze film blijven echter de twee hoofdpersonages die grandioos gespeeld worden door Gal Gadot en Chris Pine. Niet alleen zijn beide castleden erg sterk in hun respectievelijke rollen als Wonder Woman en Steve Tevor, maar daarnaast spelen de twee castleden ook perfect op elkaar in. Hierdoor ontstaat er een ongelofelijk mooie en geloofwaardige chemie tussen de twee. Als kijker geloof je de relatie tussen de twee en juich je elke verdere stap in hun relatie toe. Van alle superhelden-relaties die op film zijn gezet is dit misschien wel de beste. In ieder geval behoort het tot één van mijn persoonlijke favorieten.
Wonder Woman is – ondanks een rommelig derde akte en wat ongewiste potentie – een topfilm. De cast is simpelweg geweldig, waarbij vooral Gal Gadot en Chris Pine boven de rest uitsteken. De bijpersonages zijn interessant genoeg om je te blijven boeien. Als kijker geef je oprecht ook om de hoofd- en bijpersonages. Maar uiteindelijk is het vooral de regie van Jenkins die deze geweldige film van Wonder Woman tot leven brengt.
