Yesterday opent instrumenteel terwijl wij te zien krijgen hoe muzikant-in-wording; Jack Malik (Himesh Patel, EastEnders), zijn dromen probeert waar te maken. Vanaf het begin is het duidelijk dat Jack wanhopig is om zijn dromen werkelijkheid te laten worden. Jack speelt van de ene kleinschalige optreden naar de volgende kleinschalige optreden. Alles zit voor hem tegen. Als je de trailer van Yesterday gezien hebt weet jij al dat dit allemaal spoedig zal gaan veranderen.
Pick a song – any song!
Op het moment dat het bus-ongeluk van Jack bijna gebeurd – en de wereld voorgoed veranderd zal worden – begint de instrumentele versie van “I Am The Walrus” van The Beatles te spelen. “I Am The Walrus” staat bekend als misschien wel het meest aparte liedje van deze band. Dat de filmmakers hebben gekozen om dit lied te gebruiken in de soundtrack – op het moment dat overal ter wereld de elektriciteit uitvalt, is dus geen wonder. Hier is namelijk goed over nagedacht.
Er is door de crew goed nagedacht over welk lied te implementeren bij welk moment. In tegenstelling tot Bohemian Rhapsody hoeft het zich niet aan de regels te houden over wanneer welk lied zich afspeelt. Bohemian Rhapsody is een biopic, dus hoort het de evenementen van de realiteit zo goed mogelijk weer te geven.
Yesterday is geen biopic, maar een romantische komedie die gebruik maakt van populaire liedjes van The Beatles. Hierdoor heeft Yesterday meer creatieve vrijheid in het plaatsen van liedjes in de (film-)tijdlijn wanneer dat het beste tot zijn recht zou komen. Zo wordt bijvoorbeeld het liedje “Help!” gebruikt op een dieptepunt van het hoofdpersonage – wat natuurlijk weer symboliseert dat het hoofdpersonage uit deze put wilt komen door om hulp te roepen via dit lied.
Een Prachtig Eerbetoon
De liedjes van The Beatles zijn natuurlijk legendarisch. Daar valt niet over the discussiëren. Het was dus niet bepaald een makkelijke taak voor de cast en crew om deze band haar liedjes ere te doen. Er kan met een gerust hart gezegd worden dat het de cast en crew gelukt is om niet alleen één prachtig eerbetoon aan The Beatles neer te zetten, maar ook nog een originele en goed werkende romantische komedie. Dat laatste is misschien nog specialer, omdat we in een tijdperk leven waar we met romcom’s overspoeld worden. Het komt dus amper voor dat we nog één unieke romantische komedie krijgen. Toch is het Yesterday gelukt. Maar hoe dan?
Als kijker van de trailers zou je denken dat deze film voornamelijk met de muziek van The Beatles te maken zal hebben. Natuurlijk speelt deze band en haar muziek een enorm belangrijke rol in deze film – het is echter niet de basis van de film. In de basis gaat Yesterday namelijk over een passie waarbij ons hoofdpersonage – Jack Malick – moet kiezen tussen zijn passie voor muziek of de passie voor zijn liefde. Een niet zo makkelijk te maken keuze – zoals de film ons ook laat zien.
De liedjes van The Beatles zijn meer een middel om een doel te bereiken. Ze zijn een middel om het plot te kunnen vertellen, maar ze zijn niet het doel van de film. Het doel van Yesterday is om een relatie tussen twee personen weer te geven. Een relatie die al jaren bloeiende is, maar toch niet van de grond af wil komen.
Help! Dit zijn de mindere momenten…
Ondanks de vele positieve aspecten van Yesterday, zijn er ook een aantal minder sterke punten van de film. Zo zijn de visuele effecten voor een film – met een miljoenenbudget – belachelijk te noemen. Dit valt al direct op vanaf de openingstitel. Daar kan ik op zich nog vrede mee hebben, omdat in hetzelfde lettertype is gedaan als het lettertype van het logo van The Beatles.
Maar er zijn letterlijk scènes in de film waar ik naar het scherm keek en mijn ziel mijn lichaam zag verlaten vanwege de slechte kwaliteit van de (visuele) effecten. Oké – dat ook weer niet. Maar er is wel een scène in de film, waarbij er green-screen of VFX ballonnen zijn toegevoegd aan het scherm. En het ziet er echt uit alsof een kind – die net heeft geleerd om te gaan met Windows Movie Maker of IMovie – dit heeft besloten toe te voegen. Belachelijk slecht en afleidend zag het eruit. Doodzonde natuurlijk.
Daarnaast is niet elk cast-lid even goed in zijn of haar rol. Neem bijvoorbeeld de vrienden van Jack Malick – behalve Ellie (Lily James, Baby Driver), zijn ze niet echt memorabel. Dit zou ook kunnen komen doordat ze erg onsympathiek (en soms zelfs als smeerlappen) worden gekarakteriseerd.
Dat is ook het een beetje met de cast. Elk personage – behalve de hoofdpersonages van dit romantische verhaal – komt over als onsympathiek, onverschillig en gemeen. De zwarte Britse humor is in Yesterday vaak niet meer onder controle. Dit heeft als gevolg dat veel momenten die als grappen moeten overkomen; of ongemakkelijk worden omdat ze te lang doorgaan of ongemakkelijk worden omdat de aard van de grap gewoon te donker is. Oftewel te onaangenaam.
De Hedendaagse Muzikant
Nu ik mijn frustratie sommige aspecten van Yesterday heb losgelaten, wil ik het toch nog graag hebben over een aantal betere en belangrijke aspecten van Yesterday. Deze film laat namelijk goed zien hoe is om in deze tijd nog door te kunnen breken met je eigen muziek. Het is misschien een ongelooflijk zware boodschap om binnen te laten – maar het lukt niet iedereen. Dat laat Yesterday ons ook zien.
Jack Malick komt met zijn eigen muziek niet verder en slaagt er pas in beroemd te worden toen hij de muziek van The Beatles de wereld inbracht. Dit laat weer zien dat hoe goed je als muzikant ook kan zijn, je kan het niet altijd met je eigen geschreven muziek maken.
Het hedendaagse tijdperk wordt goed ingebracht in Yesterday. We krijgen te zien hoe Social Media en het internet invloed hebben op het creëren van een icoon. Ook krijgen we te zien hoe overweldigend dit kan zijn voor een artiest. Dit wordt weergegeven door de fast-editing en de cinematografie in de film. Over de cinematografie en fast-editing gesproken; over het algemeen is het prima, maar er zit wel een scène in wat ongelofelijk sterk is.
Als Jack Malick besluit de muziek van The Beatles de wereld in te brengen (omdat niemand meer weet dat deze band heeft bestaan), zien we dat zijn gezicht deels donker is belicht. De rest van zijn gezicht is goed belicht. Dit geeft weer dat hij in tweestrijd is over dit besluit. Wanneer hij dit besluit neemt – krijgen we een fast-edited montage met de juiste cinematografie. In deze montage zien we hoe hij de taak opzicht neemt om alle liedjes zo goed mogelijk te gaan vertolken. Dit was een prachtig gemonteerde scène.
Conclusie
Ja, ja. Dit was weer een lange leesrit. Maar films als Yesterday – oftewel films die redelijk goed zijn met één aantal mindere punten, horen ook deze aandacht te krijgen. Yesterday is niet alleen een prachtig eerbetoon aan The Beatles – wat ook te zien is aan een grote twist die bij veel Beatles-fans voor tranen zal zorgen – maar de film is ook nog een geweldige romcom. Yesterday heeft natuurlijk ook zijn mindere punten zoals bijvoorbeeld de visuele effecten. Hier kan echter overheen gekeken worden door alles wat de film te bieden heeft. Namelijk een uniek verhaal over het (willen) zijn van een muzikant.
