Seizoen 1 en Seizoen 2 van de serie Fleabag zijn nu beide te zien bij Lumière Series. Fleabag is een tragikomedie tv-serie die geproduceerd is door de BBC en Amazon Studios. De serie is geschreven door Phoebe Waller-Brigde (Killing Eve & No Time to Die) en ze speelt er zelf ook de hoofdrol in. De serie volgt het turbulente leven van de jonge Londense vrouw Fleabag.
Fleabag – Seizoen 1 & Seizoen 2 Recensie
Na een lange tijd geen serie-recensies te hebben geschreven, ben ik terug met een recensie van de complete serie “Fleabag“. De serie bestaat uit twee seizoenen van allebei 6 afleveringen. De afleveringen zijn altijd tussen de 22 en 27 minuten lang. Om deze reden is Fleabag ook een perfecte serie om te binge-watchen. Echter zijn er nog veel meer redenen waarom je deze serie echt gezien moet hebben.
Fleabag is een dramedy – maar wacht wat betekent dat? Het is vrij simpel een dramedy is een ander woord voor “tragikomedie“. Het houdt dus in dat de simpel tegelijkertijd tragische en komische elementen bevat. Ook betekent het (meestal) dat er een sterke balans zit tussen de komische en tragische elementen. Dit is ook zeker het geval bij de serie Fleabag. Maar wat Fleabag nou geweldig om te kijken?
Waar moet ik beginnen? Er zijn namelijk zo veel sterke elementen op te nomen over deze serie. Zo is de serie volledig geschreven door een persoon – die zelf ook nog eens de hoofdrolspeelster van de serie is. Phoebe Waller-Brigde is een van de meest talentvolle schrijfster-actrices die ik ooit heb gezien. Ze weet haar personage zo uniek te schrijven en te portretteren. Ze is in haar script bloed eerlijk over hoe zij over zaken denkt als het hebben van sex met verschillende partners, het omgaan met trauma en het verliezen van vrienden.
Breaking the Fourth Wall
Daarnaast acteert ze ook nog eens geweldig. Phoebe Waller-Brigde is de grootste draagkracht van deze serie. Dit komt omdat ze haar volledige ziel in deze serie heeft gegooid voor twee seizoenen. Laten we ook even hebben over het “breaking the fourth wall“-aspect. Ik zal voor de mensen, die niet weten waar “breaking the fourth wall” voor staat in films en series, een korte uitleg geven. Bij het aspect van “breaking the fourth wall” spreekt een of meerdere personages recht tegen het publiek of jou als kijker.
Neem bijvoorbeeld een film als Deadpool of Ferris Bueller’s Day Off. Met Deadpool zullen de meeste mensen wel bekend zijn. Jullie zullen waarschijnlijk ook wel bekend zijn met de grapjes waarin hij recht de camera inkijkt en letterlijk iets tegen jouw zegt zoals bijvoorbeeld: “was dat niet grappig haha“. Dit is een soort onverwachts humoristisch aspect, waardoor je vaak moet lachen en/of ongemakkelijk voelt.
Het mooie aan Fleabag is dat dit “breaking the fourth wall“-aspect een veel grotere betekenis heeft. Tuurlijk het is een mooie techniek om de aandacht van de kijkers erbij te houden door plotselinge sterke grappen te maken. Maar de serie Fleabag maakt duidelijk dat dit soort aspecten ook op een andere manier gebruikt kunnen worden. Zo gebruikt Phoebe Waller-Brigde de “breaking the fourth wall“-techniek ook om te laten zien dat achter iemands gedrag en gebruik van humor ook veel trauma, pijn en schuldgevoelens kunnen zitten.
Seizoen 1 versus Seizoen 2
Qua de twee seizoenen is seizoen 1 een verhaal over het omgaan met trauma’s en schuldgevoelens. Terwijl seizoen 2 meer een verhaal is van het vinden van liefde en de kunst van het loslaten om wat je geeft. Dit zijn voor een (deels) komedie-serie zeer volwassen en interessante onderwerpen. Ik denk dat ik het einde van seizoen 1 beter vond dan het einde van seizoen 2, maar dat ik seizoen 2 over het algemeen sterker vond dat seizoen 1.
Naar mijn mening heeft seizoen 1 een beter einde, omdat het voor mij persoonlijk zeer onverwachts kwam en een hele emotionele laag bevatte. Seizoen 1 bevat namelijk ook nog een mysterieus verhaal over wat voor een trauma het hoofdpersonage probeert weg te drukken. Terwijl tijdens seizoen 2 het hoofdpersonage met het trauma leert om te gaan. Dit moet niet betekenen dat seizoen 2 geen goed einde heeft. Het is een zeer mooi en sterk einde van het seizoen en van de serie. Maar toch vond ik het einde van seizoen 1 wat sterker omdat het emotioneel me meer uitdaagde.
Toch was seizoen 2 beter dan het eerste seizoen, omdat het verhaal interessanter was en er meer op het spel stond (onder andere door de gevolgen van het eerste seizoen). Een ander punt waardoor seizoen 2 beter is, is de toevoeging van het personage “hot priest” gespeeld door Andrew Scott (Glass). De interacties tussen deze priester en Fleabag zijn zo oprecht eerlijk, romantisch en heerlijk komisch. Je voelt de connectie tussen de twee en je leeft met ze mee – ook al ken je hun volledige levensverhalen niet eens.
Conclusie
Elke streaming-service heeft wel zijn klassieke series die je gezien moet hebben. Fleabag is de Stranger Things of La Casa del Papel van Amazon Prime Video. Fleabag is namelijk net zoals de twee andere benoemde serie – een ongelofelijk sterke en populaire serie – die je gezien moet hebben. Het script is ongelofelijk realistisch en hartverscheurend oprecht geschreven. Het acteerwerk van Phoebe Waller-Brigde is een van de beste acteerprestaties in een serie ooit. Zo sterk is ze gewoon in deze serie.
Ben je nu benieuwd geraakt naar of Fleabag iets voor jou is? Goed nieuws! De twee seizoenen zijn sinds vandaag (1 juni 2020) beide te zien op Lumière Series. Deze geweldige video-on-demand dienst bevat allemaal ongelofelijk sterke films en series die je kunt kopen of huren voor een mooi prijsje. Check daarom zeker weten even hun site uit – misschien zit jouw volgende favoriete serie of film er wel tussen. En misschien is dit wel Fleabag!
