Om eerlijk te zijn wilde ik eerst niet een bericht hierover schrijven, maar het is nu al enkele dagen geleden dat ik je ben verloren en de blokkade die ik voel om mijn gevoelens van verdriet, rouw en pijn te omarmen, verkleint spijtig genoeg niet. In het verleden heeft het uitschrijven van mijn gedachten en gevoelens me goed geholpen als uitlaatklep. Daarom waag ik een poging om hopelijk dichter bij mijn gevoelens te kunnen komen staan. Daarnaast vind ik het plaatsen van dit bericht een mooi eerbetoon aan jouw nalatenschap, want Puck, jij was heel belangrijk voor me.
- 1 maand geleden
- Leestijd: 4 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
Het Van Gogh Museum en het Stedelijk Museum in Amsterdam hebben hun krachten voor het eerst samengebundeld om een grote tentoonstelling over de toonaangevende kunstenaar Anselm Kiefer neer te zetten. De tentoonstelling heet Anselm Kiefer – Sag mir wo die Blumen sind. De tentoonstelling is is geopend op 7 maart 2025 en loopt tot en met 9 juni 2025. De tentoonstelling Anselm Kiefer – Sag mir wo die Blumen sind omvat vijfentwintig werken van Anselm Kiefer. Een van deze kunstwerken is het indrukwekkende nieuwe werk Sag mir wo die Blumen sind. De tentoonstelling Anselm Kiefer – Sag mir wo die Blumen sind bevat verder schilderijen, installaties, films en werken op papier. De vijfentwintig werken zijn verdeeld over beide musea. In het Van Gogh Museum ligt de focus op de blijvende invloed van Vincent van Gogh op het werk van Kiefer. In 1963 won Kiefer een reisbeurs. Hij koos ervoor om in de voetsporen van Vincent van Gogh van Nederland naar België en Frankrijk te gaan. Sindsdien zijn het leven en het werk van Vincent van Gogh een belangrijke en grote inspiratiebron voor Kiefer gebleven.
- 1 maand geleden
- Leestijd: 4 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
In de zomer van 2023 schreef ik in een tijdsperiode van drie weken ruim 180.000 woorden voor een episch fantasieboek dat het eerste deel van een langere boekenreeks zou worden. De grootse hoeveelheid woorden kwamen vrij als een explosie nadat ik jarenlang diverse creatieve kanten van mezelf had onderdrukt. Ik werkte obsessief aan het boek. Het aantal uren dat ik sliep, nam hierdoor drastisch af. Ik ging in deze drie weken pas rond 02:00 naar bed en werd om 03:00 (zonder gezette wekker) direct weer wakker: vol met nieuwe ideeën voor het verhaal en een energiek drang om dit direct uit te schrijven. Doordat ik zo slecht (en amper) sliep, kreeg ik veel lichamelijke klachten en had ik veel moeite met eten en drinken. Daarnaast kwam mijn schrijfwerk voor SebKijk in deze drie weken volledig stil te staan. Na meerdere gesprekken besloot ik het schrijven van het boek even te laten rusten om mijn focus weer te leggen op het schrijven van (o.a.) recensies, nieuwsartikelen en winacties voor mijn website. Sinds de zomer van 2023 heb ik nog enkele (kleinere) soortgelijke momenten gehad waarin ik obsessief werk aan het schrijven en bedenken van verhalen.
- 3 maanden geleden
- Leestijd: 2 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
Tijdens het tekenen van een (recente) zelfportret zijn er meerdere zelfreflecties bij me op komen borrelen. Zo ging het tekenen van dit zelfportret niet zonder moeite. Mijn brein was zich volledig aan het verzetten tegen het idee dat ik weer meer zou gaan tekenen en andere creatieve hobby’s zou gaan oppakken. Daarnaast vond mijn brein het idee dat ik mijn proces als algemene creatieveling en kunstenaar weer meer zou gaan delen op SebKijk nog verschrikkelijker.
- 4 maanden geleden
- Leestijd: 5 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
Als kind las ik dagelijks strips van Donald Duck, Asterix, De Smurfen, en Marsupilami. Toen ik een tiener werd, begon ik meer stripboeken over superhelden als Batman, The Flash en Captain America te verslinden. Daarnaast las ik vroeger ook verhalen van andere bekende stripfiguren als Lucky Luke en Jan, Jans en de Kinderen. De herkenbare en komische avonturen uit het dagelijkse leven van familie Tromp las ik niet heel vaak. Toch zijn er meerdere momenten uit verschillende stripalbums van Jan, Jans en de Kinderen me bijgebleven: van diepgaande gesprekken bij het wildplassen tot de geboorte van Gertje. Met kreten als “Hoi Pipeloi!” en “Aju Paraplu!” en zelfbedachte feestdagen als Sint Pannekoek is het best bijzonder dat de overleden striptekenaar Jan Kruis met zijn strips geen grotere indruk op me heeft achtergelaten als kind en tiener. De Jan, Jans en de Kinderen stripalbums leken me als kind minder aan te spreken, doordat ik de verhalen van deze beroemde Nederlandse stripfamilie toen niet avontuurlijk genoeg vond. Bovendien sprak de humor me niet altijd aan. De strips waar de Rode Kater zijn filosofische opinies over (sociaal-)maatschappelijke kwesties geeft, sloeg ik zelfs regelmatig over. Als kind was ik ervan overtuigd dat deze strippagina’s niet de moeite waard waren om te lezen, omdat er niets in gebeurde, behalve een paar kleine (getekende) bewegingen van de Rode Kater en een paginalang monoloog over iets wat me niet interesseerde of iets wat ik niet begreep. Tegen alle verwachtingen in vond ik bij het opruimen van mijn kleine boekenkast een recent uitgebrachte stripalbum over deze geliefde Nederlandse stripfamilie. Toen ik het stripalbum had gelezen, begreep ik waarom er ondertussen al meer dan 70 stripalbums van Jan, Jans en de Kinderen zijn uitgebracht. De alledaagse gebeurtenissen die de familie ondergaat zijn niet alleen levendig, maar ook grappig, actueel, herkenbaar en op enkele vlakken zelfs tijdloos. In Jan, Jans en de Kinderen 68 wordt er ook gespeeld met de actualiteit van het jaar dat dit stripalbum uitkwam. Dit stripalbum kwam uit in 2022 en bespreekt daarom niet alleen onderwerpen als de coronapandemie en de gevolgen van inflatie, maar ook (culturele) termen als “woke” en TikTok. Ondanks dat Jan, Jans en de Kinderen 68 niet perfect is, laat Studio Jan Kruis zien dat stripliefhebbers nog lang niet af zullen zijn van de herkenbare en avontuurlijke verhalen van deze iconische stripfiguren.
- 2 jaar geleden
- Leestijd: 4 minuten
- door Sammie Vos
- Laat een reactie achter
Het is alweer een flinke tijd geleden dat een gastrecensent een recensie heeft geschreven voor deze website. Met deze recensie van het eerste seizoen van That ’90s Show komt hier nu verandering in. Deze recensie is namelijk geschreven door gastrecensent Sammie Vos. De eindredactie is wel gedaan door de hoofdredacteur en oprichter van SebKijk: Sebastiaan Khouw. Maar wie is Sammie? Ze studeert journalistiek aan de Hogeschool Utrecht en zit nu in haar tweede jaar. Sammie contacteerde Sebastiaan met de vraag of ze een gastrecensie kon schrijven om zo te oefenen in het werkveld waar ze als freelance journalist later wil eindigen. Zo gezegd, zo gedaan! Of is het eerder zo gevraagd, zo gedaan? Maar genoeg introducties voor nu, want hieronder volgt de recensie van That ’90s Show Seizoen 1.
- 2 jaar geleden
- Leestijd: 3 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
Teufel is een van de grootste Duitse fabrikanten van audioproducten. Met hun nieuwste gaming-headset Cage One laten ze ook zien waarom ze een van de grootste Duitse fabrikanten van audioproducten zijn. Cage One is een bekabelde over-ear headset voor games, muziek en (thuis-)werken. Daarnaast is de koptelefoon een betaalbare, comfortabele en kwalitatief sterke gaming-headset. Ik kreeg een recensie-exemplaar van de nieuwe gaming-headset Cage One opgestuurd en heb hem uitgetest. Het resultaat mag er zeker wezen: zo gebruik ik Cage One nu vaker dan mijn andere koptelefoon die ik al thuis had liggen. Mijn dank aan Teufel voor het opsturen van een recensie-exemplaar en de mogelijkheid tot deze samenwerking.
- 2 jaar geleden
- Leestijd: 4 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure is als game gelijk aan de huidige staat van de Ice Age filmreeks: vermakelijk en degelijk, maar ook middelmatig, frustrerend en regelmatig irritant. Deze videogame mag dan oorspronkelijk enkele jaren geleden uitgekomen, maar Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure stond al voor een langere tijd op mijn wenslijst om nog ooit te spelen. Afgelopen weken heb ik de tijd genomen om Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure, als de perfectionist dat ik ben, volledig uit te spelen en de Platinum trofee voor de PlayStation 4 te halen. Ondanks dat ik me zeker vermaakt heb, zou ik niet durven zeggen dat Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure een uitstekende of zelfs (heel) goede game is. De videogame weet een goede adaptatie te zijn van de filmreeks, maar weet door slechtere controls en repetitieve missies ook snel te frustreren en op enkele momenten zelfs te vervelen.
- 2 jaar geleden
- Leestijd: 5 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
Een van de eerste videogames die een indruk op me wist te maken als tiener was Assassin’s Creed III. Ondanks dat ik toen al kritiekpunten opmerkte aan Assassin’s Creed III, was ik helemaal weg van de game en het verhaal van Connor Kenway. Eerst speelde ik de game op de Xbox 360 en later ook op PlayStation 3. Nu, jaren later, heb ik de game weer opnieuw uitgespeeld. Ditmaal speelde ik de Remastered versie van de game op de PlayStation 4. Assassin’s Creed III blijft ondanks enkele tekortkomingen een van mijn favoriete games en de Remastered versie van de game bewijst dit opnieuw.
- 2 jaar geleden
- Leestijd: 4 minuten
- door Sebastiaan Khouw
- Laat een reactie achter
Na het licht teleurstellende Link!, keek ik er niet enorm naar uit om het nieuwste boek van auteur Jody Hens te lezen. Achteraf gezien heb ik hier best spijt van, want Kerstgedachten van een vampier is een grote verbetering op haar vorige boek. Ik durf zelf zo ver te gaan als te zeggen dat Kerstgedachten van een vampier een kort e-boek is dat het klassieke verhaal van Charles Dickens’ A Christmas Carol op een van de uniekste manieren weet te adapteren. Dit weet Hens te doen door het wereldberoemde verhaal te combineren met een spookachtige vampieren thema. Hierdoor komt Kerstgedachten van een vampier over als de Nederlandse boekenversie van The Nightmare Before Christmas. Hens weet met een e-boek van maar 27 pagina’s een eigen klassieker te maken dat net zo interessant is als de films en boeken waar het inspiratie van neemt. Toch bevat Kerstgedachten van een vampier – net zoals Hens’ vorige boek – wel enkele punten die beter uitgevoerd hadden kunnen worden.